[5]
Loading...
Avicularia azuraklaasi – ptasznik
Gatunek wcześniej opisywany także jako Avicularia sp. Peru. Obecnie uznany za nomen dubium. Ze względu na wygląd osobniki występujące w hodowli to najprawdopodobniej Avicularia avicularia.
Literatura
- Fukushima, C. S. & Bertani, R. (2017). Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia Lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. ZooKeys 659: 1-185, Suppl. 1-5. doi:10.3897/zookeys.659.10717
Poniżej prezentujemy opis sprzed uznania za nomen dubium
Avicularia azuraklaasi – ptasznik
Gatunek wcześniej opisywany także jako Avicularia sp. Peru. Obecnie uznany za nomen dubium. Ze względu na wygląd osobniki występujące w hodowli to najprawdopodobniej Avicularia avicularia.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
| Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
| Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
| Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
| Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
| Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
| Rząd: | Pająki (Araneae) |
| Podrząd: | Opisthothelae |
| Infrarząd: | Mygalomorphae |
| Rodzina: | Theraphosidae |
Avicularia azuraklaasi (Tesmoingt, 1996)
Nazewnictwo
Angielska nazwa tego gatunku to Powder blue pinktoe tarantula. Używana jest także nazwa Avicularia azuraklaasi. Do niedawna występowała w handlu jako Avicularia sp. Peru.
Biotop
Na wolności występuje w Peru.
Wygląd
Gatunek ten jest zbliżony wyglądem do Avicularia metallica. Osobniki dorosłe mają ciało czarne z metalicznym połyskiem, pokryte pojedynczymi, perłowymi włoskami. Odnóża są czarne z jasnoróżową końcówką stopy. Nie ma różnic w ubarwieniu samic i samców. Małe pajączki są bardzo atrakcyjnie ubarwione – mają czarną tarczkę grzbietową, jasnoróżowe odnóża z czarną stopą i czerwony, czarno paskowany odwłok. W miarę wzrostu ubarwienie to zanika. Samice dorastają do około 6 cm ciała, z rozpostartymi odnóżami do 15 cm. Samce żyją dość krótko – około pół roku po ostatniej wylince.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Wymaga terrarium 30x30x40 cm (szer. x dł. x wys.). Wygodnym podłożem jest torf lub substrat kokosowy. W terrarium tego ptasznika powinny znaleźć się gałęzie, na których wytworzy on pajęczynową kryjówkę. Miseczka z wodą nie jest konieczna – pająk spija płyn z liści i gałęzi. Optymalna temperatura dla tego gatunku to 25-28°C(nocą 21-22°C). Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie około 80-90%. Młode dość wolno rosną. Można je trzymać w skupiskach po 5-10 sztuk, pod warunkiem zapewnienia dostatecznej ilości pożywienia i odpowiedniej wielkości terrarium.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Młode pajączki dość niechętnie jedzą larwy owadów, natomiast bardziej odpowiada im wylęg świerszczy. Dorosłe bez problemu pożywiają się odpowiedniej wielkości świerszczami i pasikonikami.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), nie posiadają natomiast haczyków na przedniej parze odnóży.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Przed dopuszczeniem należy oba ptaszniki dobrze nakarmić. Samica nie przejawia agresywności w stosunku do samca. Parę można śmiało zostawić razem na kilka tygodni. Gatunek dość rzadko rozmnażany w niewoli.
Opracowanie i źródła informacji
Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
H. J. Peters, Tarantulas of the World, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 1, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
Rick C. West, www.birdspiders.com;
www.poecilotheria.com;
Własne doświadczenia.
Uzupełnienie Krzysztof Lis na postawie
- Fukushima, C. S. & Bertani, R. (2017). Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia Lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. ZooKeys 659: 1-185, Suppl. 1-5. doi:10.3897/zookeys.659.10717
