Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [4]
Loading...
3486
Avicularia, Ptaszniki – Opisy

Avicularia huriana

Przeczytaj również Ptaszniki – najczęściej zadawane pytania oraz zobacz powiązane artykuły

Avicularia huriana – ptasznik

Gatunek uznany jest obecnie za nomen dubium. Wcześniej był też nazywany Avicularia sp. Peru lub A. sp. Ekwador. Osobniki występujące w hodowli to prawdopodobnie Avicularia variegata (dawniej opisywana jako Avicularia bicegoi).

 

Literatura

  1. Fukushima, C. S. & Bertani, R. (2017). Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia Lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. ZooKeys 659: 1-185, Suppl. 1-5. doi:10.3897/zookeys.659.10717

 

 

 


Poniżej prezentujemy opis sprzed uznania za nomen dubium

 

Avicularia huriana – ptasznik

Gatunek uznany jest obecnie za nomen dubium. Wcześniej był też nazywany Avicularia sp. Peru lub A. sp. Ekwador.
Literatura

  1. Fukushima, C. S. & Bertani, R. (2017). Taxonomic revision and cladistic analysis of Avicularia Lamarck, 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae) with description of three new aviculariine genera. ZooKeys 659: 1-185, Suppl. 1-5. doi:10.3897/zookeys.659.10717

Na wolności występuje w Ekwadorze. Gatunek sklasyfikowany w 1996 roku przez Tesmoingt’a. Do ostatnich lat gatunek był dostępny pod nazwą Avicularia sp. Peru (lub Ekwador).

Przeczytaj też  Pamphobeteus vespertinus

Angielska nazwa tego ptasznika to Ecuadorian wooly tarantula.

Dorasta do 6-7 cm ciała, z rozpostartymi odnóżami do 17-19 cm.

Podstawowym ubarwieniem osobnika dorosłego jest grafit. Gatunek ten posiada charakterystyczne, bardzo długie i owłosione odnóża z szczeciniastymi włosami biało zakończonymi. Odwłok jest ciemniejszy po bokach z czerwonymi włoskami także biało zakończonymi, końcówki stóp różowe. Brak obręczy pomarańczowych na stawach, które są charakterystyczne dla bicegoi. Nie ma różnic w ubarwieniu samic i samców. Młode są natomiast ubarwione całkowicie inaczej. Są bardzo kolorowe – odwłok jest czerwony z kilkoma czarnymi kreseczkami, odnóża jasne, tarczka grzbietowa ciemna, stopy czarne. Około 5 wylinki kolor odnóży zmienia się na beżowy.

Terrarium powinno być wyższe i mieć wymiary 30x30x40 cm (dł.x szer. x wys.). Jako podłoże można zastosować torf lub substrat kokosowy. Powinny znajdować się w nim konary i gałęzie, na których pająk zbuduje sobie pajęczynową kryjówkę. Można także posadzić żywą roślinę, np. bluszcz. Wymaga temperatury 25-29°C (nocą może spadać do 21-22°C) i wilgotności w granicach 70-80%.

Młodym ptasznikom podajemy larwy owadów: much, mącznika młynarka, muszki owocowe. Starszym i dorosłym pająkom podajemy świerszcze, karaczany i szarańczę. Z moich obserwacji wynika, że młode Avicularia huriana niechętnie przyjmują larwy mącznika młynarka, za to doskonale radzą sobie z odpowiedniej wielkości świerszczami i owadami latającymi.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy) i jest mniejszy od swojej partnerki. Nie posiada na przedniej parze odnóży haczyków. Samice dojrzewają po 1,5-2 latach, samce po 1-1,5 roku. Przed kopulacją należy parę obficie nakarmić i wpuścić samca do terrarium samicy na kilka-kilkanaście dni. Samica rzadko przejawia agresję w stosunku do swojego partnera. W kokonie znajduje się do 160 młodych.

Przeczytaj też  Brachypelma albiceps

Ptasznik wrażliwy na pleśń i zbyt niską wilgotność. Nie posiada jadu niebezpiecznego dla człowieka i nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka, ale ze względu na szybkość, skoczność i dość dużą śmiertelność młodych polecam go ludziom, którzy mają już pewne doświadczenie z ptasznikami.

 

Opracowanie i źródła informacji

Autor: Awikularia
Korekta: Angelo
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 1, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;

Jedno przemyślenie na temat Avicularia huriana

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu