Eolagurus luteus

Systematyka
Domena:	eukarioty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	strunowce (Chordata)
Podtyp:	kręgowce (Vertabrata)
Gromada:	ssaki (Mammalia)
Podgromada:	ssaki żyworodne (Theria)
Szczep:	łożyskowce (Eutheria)
Rząd:	gryzonie (Rodentia)
Rodzina:	chomikowate (Cricetidae)
Podrodzina:	nornikowate (Arvicolinae)
Rodzaj:	Eolagurus
Rodzaj:	Eolagurus luteus (Eversmann, 1840)

Nazewnictwo

Nazwa polska: brak, w językach zachodnioeuropejskich tłumaczona na polski nazwa „żółty leming stepowy, jednak jest nie poprawna gdyż trójczłonowa.

Nazwa angielska: Yellow Steppe Lemming

Nazwa rosyjska: Желтая пеструшка

Wygląd

Większa od „zwykłej” piestruszki, o gęstszym i dłuższym futrze barwy piaszczysto-szarej. Charakterystyczna ciemna pręga na plecach występuje tylko u osobników bardzo młodych. Zanika w 5-8 dniu po urodzeniu. Ogon jest zwykle dłuższy, posiadający także włosie dłuższe niż na reszcie ciała.

Występowanie

Pierwotnie zamieszkiwał rozległe stepy Azji Środkowej. Jednak obecnie jego areał skurczył się do występowania na obszarze północno – wschodniego Kazachstanu (Dolina Zaistan) i północno-zachodniego Xinjiang (dawniej Ujguria) w Chinach. Pojedyncze stanowiska zachowały się w południowej Mongoli (Park Narodowy Ikh Nartiin Chuluu ) i Republice Ałtaju (Rosja). Zamieszkuje suche regiony stepowe i pustynne.

Przeczytaj też Tupinambis teguixin - teju brazylijski, teju czarnoplamy

Zachowanie: Mieszka w dużych koloniach, których obszar może sięgać 200-400m2, z szeregiem tuneli i komór zarówno sypialnianych jak i spiżarni. Zazwyczaj system podziemnych tuneli znajduje się na głębokości 50-60cm, rzadziej 20-40cm, istnieje wiele wejść, zazwyczaj w liczbie 8-10. Aktywny głównie w nocy, jednak często jest widywane także za dnia. Południowe godziny, kiedy na pustyniach panuje największy skwar, spędza pod ziemią, gdzie jest znacznie chłodniej.

Zagrożenia: Żółta piestruszka wg IUNC jest sklasyfikowana jako LC (Least Concern) tj. Niższego Ryzyka. Głównym powodem jest brak dokładnych i oficjalnych statystyk co do jej liczebności spowodowany bardzo zmienną liczebnością zależnie od roku. W latach 1993, 1996, 1997 u 2002 odnotowywano duży wzrost liczebności, który był jednak przedzielony okresami, kiedy piestruszki były bardzo rzadko odnotowywane.

Najbardziej zagrożona jest w Kazachstanie, gdzie praktycznie wyginęła. Jej pierwotny areał rozciągał się przez cały step Kazachstanu, od morza Kaspijskiego po granicę z Chinami. Obecnie występuje tylko w regionie Zaisan. Podobna sytuacja jest w Federacji Rosyjskiej, gdzie gatunek ten istnieje na kilku stanowiskach na stepach Ałtaju.
Opracowanie i źródła informacji
Piotr Jagodziński