Typhochlaena seladonia

Typhochlaena seladonia – ptasznik

Nazewnictwo

Nazwa polska: brak

Nazwa angielska: brak

• Iridopelma seladonium

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Typhochlaena seladonia (C. L. Koch 1841)

Wygląd

Samice tego gatunku dorastają średnio do ~4 cm DC, z rozpostartymi odnóżami natomiast do ~10 cm. Samce są nieco mniejsze, oraz smuklejsze. Dorosłe mierzą zazwyczaj ~3 cm DC. Pająk ten charakteryzuje się pięknym ubarwieniem, dla niektórych najładniejszym z podrodziny Aviculariinae. Odnóża od pazurków (Claws) po rzepki (patella) są koloru połyskująco-oliwkowego. Natomiast udo (femur) jest koloru różowego. Całe odnóża pokryte są jasnymi włoskami. Przez środek karapaksu przebiega charakterystyczna szeroka linia koloru zielonego, natomiast jego pozostała część jest złotawa. Odwłok jest czarny, ozdobiony dużym ornamentem koloru od pomarańczowego, po czerwony. Pokryty jest również kilkoma niewielkimi jasnymi włoskami.

Występowanie

Ameryka południowa: Brazylia. Gatunek endemiczny dla terenów Brazylii.

Biotop

Pająk występuje zarówno w strefie klimatu równikowego, jak i podrównikowego. Średnie roczne temperatury powietrza wynoszą tu od 19°C do 26°C. Roczne opady na tym terenie wynoszą około 1500 mm, a ich największe ilości notuje się na okres letni.

Długość życia

Samice dożywają 8 lat, dorosłe samce giną po około roku od ostatniej wylinki.

Aktywność

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Usposobienie spokojne.

Jadowitość

Słaby jad.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Biorąc pod uwagę rozmiary pająka, odpowiednie będzie terrarium o wymiarach np.: 25x25x35 cm. Oczywiście może być większe, to już zależy od nas. Najlepszym podłożem jest włókno kokosowe, o grubości ~3,5 cm. Terrarium możemy przyozdobić według własnych upodobań, uwzględniając biotop pająka. Na pewno ciekawym elementem wystroju będą tuby korkowe, gałęzie, kamienie, odpowiednie rośliny itp. Niezbędnym elementem w
terrarium jest również miseczka z wodą, która zapobiegnie odwodnieniu pająka, i jego ewentualnej śmierci. Konieczna jest również odpowiednia wentylacja, dzięki której uzyskamy cyrkulację powietrza.

Młode osobniki trzymamy np. w pojemnikach na mocz. Tam podłoża dajemy troszkę mniej: ~1,5 cm. Często też hodowcy popełniają błąd, robiąc zbyt duże dziurki wentylacyjne, przez które pająk ucieka.

Temperatura

Temperatura w dzień powinna oscylować w granicach 27-29°C, z nocnym spadkiem do 24-25°C.

Wilgotność

Wilgotność utrzymujemy na poziomie około 80%

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Jako pokarm dla młodych osobników można podawać połowę mącznika, pinki, itp. Dorosłe natomiast karmimy drewnojadami, karaczanami, świerszczami, szarańczą itp. Musimy pamiętać również aby pozostałości niedojedzonego pokarmu usunąć z terrarium. Warto wiedzieć, że po larwach (np.: mącznikach, czy drewnojadach) nie pozostają resztki (chyba że ptaszniki nie zje całego), natomiast po karaczanach, żukach, świerszczach itp. zawsze pozostają resztki w postaci nie strawionego pancerzyka.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze kończyn krocznych haczyki.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Samo rozmnożenie nie powinno przysparzać problemów. Problemem okaże się jednak skompletowanie dorosłej pary, które obecnie jest niemożliwe. Jeżeli jednak dojdzie do kopulacji, samica po upływie około 80 dni składa kokon, w którym po następnych (zwykle w przybliżeniu 25 dniach) zaczną pojawiać się nimfy I, w ilości około 50 sztuk.

Uwagi

Nadaje się dla początkujących. Nie znajduje się na liście CITES.

 

 

Opracowanie i źródła informacji
Autor: Kamil Macheta – DTM

Na podstawie własnego doświadczenia, oraz informacji zawartych w poniższych źródłach:
– Smith, A.M. 1993. Taxonomy focus. Journal of the British Tarantula Society 9(1): 13-18.
– Almeida – Silva, L. M., Camacho, A., Brescovit, A. D., Lucas, S., Brazil, T. K. (2008) Redescription and notes on the natural history of the arboreal tarantula Iridopelma seladonium (Aviculariinae). Rev. Brasil. de Zool.
– www.atshq.org
– pl.wikipedia.org – Geografia Brazylii