Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [4]
Loading...
3362
Rośliny – Opisy

Crassula – grubosz

Crassula – grubosz

Rodzina: Crassulaceae (gruboszowate) ok. 300 gatunków

Wygląd: Grubosz ten jest sukulentem o lśniących mięsistych liściach koloru zielonego. W hodowli rosnący do wysokości ponad 1 metra, w środowisku naturalnym dorastającym często do 3 m. Jest to roślina o mięsistych pędach przypominająca drzewko, często wykorzystywana do ogródków orientalnych. Z rozgałęzionych, grubych pni wyrastają liście pokryte białoszarym nalotem, o kształcie jajowatym, z czerwonym brzegiem.

Gatunki/odmiany:

  • Crassula ovata ’Hobbit’ (kształt jej liści jest podłużny i cieńszy, pokroju rurkowatego)
  • Crassula exilis ssp. 'cooperi’ jest rozetkową byliną poduszkową, wysokość ok. 10 cm, o liściach jasnozielonych z ciemnymi punktami.
  • Crassula arborescens (liście na zakończeniach są okrągłego kształtu, jest bladszego koloru, brak błyszczenia się, z zaznaczeniem czerwonych brzegów)
  • Crassula portulacea (liście jej są zielonego koloru często przechodzącego na żółty, z czerwonymi brzegami)
  • Crassula perfoliata – Grubosz szablasty (jest reprezentowany w handlu przede wszystkim przez odmianę 'Morgans Beatu’ o bardzo pięknych, białoszarych liściach i czerwonych kwiatach)
  • Crassula muscosa lub Crassula lycopodioides – ma pędy czworokątne, nieregularnie rozgałęzione, przypominające sznurowadła, pokryte czwórkowymi rzędami dachówkowato ułożonych, małych, zielonych liści. Z kątów liści wyrastają niepozorne białe kwiaty.

Występowanie: Tereny południowej Afryki (RPA, Namibia, Botswana, Mozambik, Zimbabwe, Angola, Zambia).

Zastosowanie
Egzemplarz okazowy lub łączony z innymi sukulentami i kaktusami. W lecie stawiamy w pełnym słońcu na balkonie lub w ogródku, ale do słońca przyzwyczajać stopniowo. Nie wystawiać bezpośrednio na słońce po przerwie zimowej, bo liście ulegną oparzeniom.

Przeczytaj też  Mystrium spp.

Ulistnienie
W zależności od odmiany – u drzewiastego liście są owalne, mocno błyszczące, twarde, z czerwoną krawędzią, ułożone naprzeciwlegle. Zawierają dużo wody. U widłakokształtnego liście są malutkie, twarde, łuskowate, okrywają cały pęd. Odmiany hodowlane mają także liście żółte i szare.

Kwiaty
Białe (C. arborescens), żółte (C. rupestris), niepozorne, tylko u starszych (7-10-letnich) egzemplarzy. Czerwone i dekoracyjne u C. falcata (Rochea coccinea).

Oświetlenie
Jasno i słonecznie. Rośliny pustynne potrzebują dużo słońca w lecie. Zimą jak najbliżej okna, chociaż wytrzymają w półcieniu, ale stracą zwarty pokrój i ogołocą się od dołu.

Temperatura
Niewymagające, ale preferują ciepło w dzień, chłodniej nocą. Wytrzymają nocą także w pokojowej temperaturze. Uwaga na mróz i przeciągi zimą – liście zawierają dużo wody, więc mróz może je łatwo zwarzyć. Gdy pokój wietrzony zimą odsuwać daleko od źródła przeciągu. Tak, jak innych roślin nie stawiać blisko kaloryfera.

Nawożenie
Nawóz do roślin zielonych, niekwitnących – niewiele, raz na pół roku.

Gleba
Ciężka, piaszczysta, będzie rósł nawet z samym piasku. Gdy zastosować ziemię torfową do g. drzewiastego, to liście będą większe i bardziej miękkie.

Przesadzanie
Bardzo rzadko. Latami mogą rosnąć w tej samej ziemi i doniczce. Przesadzać tylko, gdy choruje z powodu złej, zakażonej ziemi lub innych chorób (zalanie).

Przeczytaj też  Aechmea - echmea

Podlewanie
Raz na tydzień, latem dwa-trzy razy tygodniowo. Dokładnie, nadmiar wody wylać z podstawki. Roślina pustynna wymaga suchszej ziemi.

Wilgotność
Niska. Przetrzyma wiele lat nawet w bardzo gorących pomieszczeniach z suchym powietrzem.

Rozmnażanie
Bardzo łatwe, najlepiej w maju – lipcu. Z całego liścia lub (częściej) zdrewniałego pędu. W obu przypadkach powierzchnia cięcia musi przeschnąć ok. 2-3 dni zanim zostanie umieszczona w piasku. Liść wystarczy położyć na piasku i lekko zagłębić w podłożu. Zraszać podłoże lub lekko podlać; można stosować ukorzeniacz. Można też odrywać łodygi tuż pod małymi korzonkami powietrznymi i umieszczać je w ziemi/piasku.

Choroby i szkodniki
Roślina bardzo wytrzymała, ale traci liście, gdy ma za mało światła, gnije, gdy zalana, a brązowe, gnijące plamy na liściach pojawiające się w czasie zimy oznaczają, że roślina była wystawiona na mróz. O zbyt zimnym i wilgotnym klimacie świadczą także małe, białe kropki na liściach.

 

Opracowanie i źródła informacji

Snapek

Na podstawie własnych doświadczeń i literatury

  • John Brookes „Sztuka kompozycji i pielęgnowania”

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu