[18]
Loading...
Neoholothele incei – ptasznik
Nazewnictwo
Nazwa angielska: Trinidad Olive Tarantula
Inna nazwa to Hapalopus incei i Holothele incei.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
| Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
| Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
| Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
| Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
| Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
| Rząd: | Pająki (Araneae) |
| Podrząd: | Opisthothelae |
| Infrarząd: | Mygalomorphae |
| Rodzina: | Theraphosidae |
Gatunek opisany w 1898 roku przez Cambridge’a.
Wygląd
W odmianie nominalnej odnóża i odwłok są czarne, na odwłoku występuje poprzeczne czerwonawe żebrowanie. Tarczka grzbietowa brązowa ze złotawym połyskiem, takiż połysk na odnóżach (najbardziej widoczny na pierwszym członie).
Dojrzałe samce mają ciemnobrązowy kolor stopy i nie są tak kolorowe jak samice.
Młode wyglądają trochę inaczej, niż osobniki dojrzałe: tarczkę grzbietową mają czarną (z zielonkawym połyskiem) z żółtą obwódką, zielonkawy odwłok, odnóża czarne z różowym paseczkiem. W odmianie Gold pająki od wyklucia i niezależnie od płci są koloru miedziano-złotego. Dzieje się tak na skutek recesywnej mutacji autosomalnej – amelanizmu. Osobniki te nie są w stanie produkować czarnego barwnika – melaniny.
Należy do średniej wielkości ptaszników. Samica dorasta do 4-5 cm ciała, samce do 2,5-2,5 cm.
Odmiany barwne
Istnieją dwie odmiany barwne, klasyczna 'Classic’ oraz 'Gold’.
Występowanie
Neoholothele incei (Cambridge, 1898) na wolności występuje na północnym Trynidadzie i Tobago oraz w Wenezueli.
Biotop
Długość życia
Samce żyją około pół roku po ostatnim linieniu. Mój osobnik przeżył 7 miesięcy.
Aktywność
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
W naturze kopie nory, dochodzące do 25 cm głębokości.
Mało agresywny gatunek. Nadaje się dla tych osób, które mają już jakieś doświadczenie w trzymaniu ptaszników, ale uważny początkujący także sobie z nim poradzi.
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Wymaga niewielkiego terrarium o wymiarach 20x15x10 cm (szer. x dł. x wys.). Dobrym podłożem jest torf lub substrat kokosowy. Dodatkowe wyposażenie nie jest potrzebne – pająk całe swoje terytorium oplata siecią. Ale można oczywiście włożyć do terrarium kawałek kory czy korzeń.
Temperatura
Optymalna temperatura dla tego gatunku to 26-28°C (nocą może spadać do 20-23°C).
Wilgotność
Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie około 70%.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Młode pajączki karmimy muszkami owocówkami oraz larwami much i mącznika młynarka. Starszym i dorosłym osobnikom podajemy świerszcze, średniej wielkości karaczany i szarańczę.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze odnóży krocznych haczyki.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Przed łączeniem należy oba pająki dobrze nakarmić, po czym wpuścić samca do terrarium samicy. Samica rzadko przejawia agresję w stosunku do swojego partnera. Z kokonu, po około miesiącu od kopulacji, wylęga się 30-40 nimf.
Podczas łączenia osobnika Classic z osobnikiem Gold wszystkie młode z kokonu będą „het Gold”, co za tym idzie będą wyglądały jak osobniki nominalne.
Opracowanie i źródła informacji
Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
L. Klatil, Sklipkani krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
E. Bruins, Encyklopedia terrarystki, 2003;
M. Toran, Smrt Holothele incei, Amatersky arachnolog 1/2002;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
Rick C. West, www.birdspiders.com;
www.cyriocosmus.com;
Własne doświadczenia.
