Scorpio spp.

Scorpio spp.

Nazw rodzaju: Scorpio

Gatunki w rodzaju Scorpio

1. Scorpio birulai (Fet, 1997) – Maroko
2. Scorpio fuliginosus (Pallary, 1928) – Maroko
3. Scorpio hesperus (Birula, 1910) – Maroko
4. Scorpio maurus (Linne, 1758)
5. Scorpio mogadorensis (Birula, 1910) – Maroko
6. Scorpio occidentalis (Werner, 1936) – Mauretania, Senegal
7. Scorpio punicus (Fet, 2000) – Algieria, Libia, Maroko, Tunezja
8. Scorpio savanicola (Lourenco, 2009) – Kamerun
9. Scorpio sudanensis (Lourenco, 2009) – Sudan
10. Scorpio weidholzi (Werner, 1929) – Maroko

Występowanie

Scorpio był dość długo jedynym politypicznym rodzajem szeroko rozpowszechnionym na terenach Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Szczegółowe rewizje zostały opublikowane przez Birulę w 1910, Vachona 1952 i dotyczyły północnoafrykańskich podgatunków, Vachona 1979 dotyczyła Arabii Saudyjskiej, Levy & Amitai 1980 dotycząca Izraela i Palestyny, oraz Sissom 1994 dotycząca Jemenu. Ostatnia z rewizji wstrząsnęła taksonomią tego rodzaju. Dokonał tego Wilson Lourenco w roku 2009 analizując materiały badawcze z całego zakresu występowania skorpionów z rodzaju Scorpio.

Tabela 1. Zasięg występowania rodzaju Scorpio

Afryka	Azja
Algieria	Irak
Egipt	Iran
Libia	Izrael
Maroko	Jordania
Senegal	Kuwejt
Tunezja	Katar
	Arabia Saudyjska
	Syria
	Turcja
	Jemen

 

Poniżej przedstawię nowy układ nowej rodziny powstałej po rewizji. Oczywiście oznacza to iż niektóre z podgatunków zostały podniesione do rangi gatunku inne to odkryte nowe gatunki. Bardziej szczegółowy opis rodzaju wkrótce.

Biotop

Scorpio maurus spotykany jest w klimacie stepowo pustynnym. Można pokusić się o określenie miejsca jego występowania jako tereny okresowo zielone i okresowo wysychające – coś w rodzaju półpustyni.

 

Jadowitość

Scorpio maurus nie należy do skorpionów dysponujących dużą siłą jadu. Skład jest zbliżony do defensywnego charakteru jadu pszczoły. Sam moment ukłucia jest dość bolesny, następnie może wystąpić rozległy obrzęk miejsca ukłucia miejscowe znieczulenie, ból. Toksyny zawarte w jadzie nie powinny stanowić zagrożenia dla życia ludzi o sprawnym systemie immunologicznym, dobrym zdrowiu i nie będących aktywnych alergicznie.

Terrarium

Nie musi być duże, wystarczy 20×30 cm powierzchni choć im większe tym łatwiej stworzyć warunki odpowiadające naturze. Warstwa podłoża powinna być dość gruba, minimum 15 cm. Zalecam stosowanie drenażu na dnie terrarium w celu utrzymania odpowiedniej wilgotności nory. Na dno terrarium sypiemy warstwę drobnego żwiru i nakrywamy to siatką o drobnych oczkach w jednym z narożników wstawiamy rurkę średnicy 5-8 mm. Dzięki tej rurce możemy utrzymywać odpowiednią wilgotność w głębszych warstwach podłoża. Co do samego podłoża jestem zwolennikiem stosowania mieszanek, gdyż jednolite podłoże w naturze rzadko kiedy występuje. Oczywiście dla skorpionów lubiących kopać nory podłoże powinno być w miarę stabilne by utrzymać kształt schronienia. Na wcześniej przygotowany drenaż wsypujemy odpowiednio wcześniej przygotowaną mieszankę. Skład mieszanki to piasek przesiany przez drobne sito + czerwony piasek dla gadów + ziemia czarna przesiana przez drobne sito + torf przesiany przez drobne sito + bardzo drobny żwir wszystko to należy dobrze wymieszać wraz z wodą. Oczywiście takie wilgotne podłoże należy umieścić w terrarium i dobrze ubić a następnie pozostawić do wyschnięcia. Warto nie zapomnieć o płytkim naczyniu z wodą. Z praktyki wiem iż najlepiej sprawdzają się małe płytkie gliniane miseczki wkopane w grunt (5mm ponad podłoże) i wypełnione drobnym żwirem. Wodę należy uzupełniać gdy ona wyschnie. Scorpio maurus ze względu na ich temperament wielu hodowców trzyma osobno. Jednak ja zawsze polecam trzymanie pary. Jeśli chcemy połączyć parę, to należy im zapewnić spore terrarium z odpowiednimi warunkami. Jako schronień polecam używać korę lub łupek. Nie polecam natomiast używania ciężkich kamieni.

Temperatura

26-28°C w dzień i 20-22°C nocą zimą przez około 2-3 miesiące należy dość znacznie obniżyć temperaturę w terrariach, by uzyskać 12-15 w dzień i 8-12 w nocy. Oczywiście skorpiony te bez problemu będą żyły w stałej temperaturze przez cały rok jednak samica nie wyda potomstwa. Jeśli mamy problemy z ogrzaniem terrarium proponuje użyć małej 25 W żarówki jednak w pewnej odległość od podłoża by nie powodowało gwałtownego jego przesychania. Nie polecam natomiast stosowania kabli lub mat grzewczych, chyba że będą one na zewnątrz terrarium.

Wilgotność

Podstawą jest dobra wentylacja terraria z naszymi podopiecznymi – słaba spowoduje grzybice i inne choroby skorpiona. Średnia roczna wilgotność nie powinna przekraczać 40-50% oczywiście zimą powinna co kilka dni wzrastać do 60-70% a latem powinna spadać do 35-40%. Oczywiście nie zapominajmy o tym iż posiadamy drenaż w terrarium. Raz w tygodniu należy wlać niewielką ilość wody w rurkę doprowadzającą ją w dolne warstwy podłoża.

Żywienie

Małe i średnie świerszcze, larwy mącznika, niewielkie ćmy – praktycznie wszystko co stanowi źródło protein dla skorpiona. Scorpio maurus nie należą do wybrednych zwierzaków.

Dymorfizm płciowy 

Oczywiście jak zawsze istnieje dość spora liczba teorii jak rozpoznać płeć. Jedną z metod jest porównywanie wielkości pectyn i obliczanie ilości zębów na nich umieszczonych. Ilość „zębów” na pektynach u samców 9-11, natomiast 7-11 u samic. Jednak ta metoda nie zawsze jest skuteczna i jak zapewne zauważyliście liczba zębów jest zbliżona u samicy i u samca. Drugą skuteczniejszą metodą jest porównywanie wielkości nogogłaszczek. I tu jak przystało na prawdziwą matronę samica posiada masywniejsze szczypce z dłuższymi palcami.

Rozmnażanie

Wkrótce więcej informacji

Uwagi 

Osiągają od 5 do 10 cm długości. Osobniki spotykane w handlu najczęściej pochodzą z odłowu. Niestety ten ciekawy skorpion jest łatwy i mało wymagający w utrzymaniu, ale trudny w rozmnażaniu.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował Ryszard Wolschendorf na podstawie własnych doświadczeń oraz wybranej literatury:
Ryszard Wiejski-Wolschendorf : Skorpiony, Wyd. Egros, Warszawa (2002)
Ann Webb: SCORPIONS, keeping and breeding Them in Captivity (Re-154) TFH Publications; (1998)
Gary A. Polis: The Biology of Scorpions – Stanford University Press; (1990)
Philip Brownell, Gary A. Polis: Scorpion Biology and Research, Oxford University Press; ( 2001)
Etudes sur les scorpions – Max Vachon 1952 – Institut Pasteur D’Algerie, Alger
FAUNA PALAESTINA ● ARACHNIDA I SCORPIONES G. LEVY and P. AMITAI Jerusalem 1980 The Israel Academy of Sciences and Humanities
Arachnids of Saudi Arabia – Scorpiones Max Vachon 1979
A catalogue of the scorpions described from the Arab countries (1758-1990) Hisham K. El-Hennawy El-Manteqa El – Rabia St., Heliopolis, Cairo.
Lourenco WR. Reanalysis of the genus Scorpio Linnaeus 1758 in sub-Saharan Africa and description of one new species from Cameroon (Scorpiones, Scorpionidae). Entomol Mitt Zool Mus Hamburg. 2009;15(181):99-11