Lasiodora pleoplectra – ptasznik

Lasiodora pleoplectra – ptasznik

Obecnie nazwa uznana za nomen dubium. Opis sprzed uznania za nazwę nieważną.

Nazewnictwo

Angielska nazwa tego ptasznika to Paulo Violet And Pink Bird Eater.

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek sklasyfikowany w 1921 roku przez Mello-Leitao, na podstawie samicy.

Wygląd

Należy do większych ptaszników. Mierzy do 7 cm ciała, z rozpostartymi odnóżami dorasta do ok. 20-25 cm.

Pokrojem ciała i ubarwieniem przypomina inne ptaszniki z rodzaju Lasiodora. Ciało jest ciemnobrązowe. Odwłok porastają gęste i długie, jasnobrązowe włoski. Podobne włoski znajdują się na kończynach.

Występowanie

Na wolności występuje w Brazylii, w rejonie San Paulo.

Biotop

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Długowieczność

 

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Najczęstszą formą obrony tego ptasznika jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka.

Jadowitość

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Cechy szczególne

 

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Optymalne wymiary terrarium dla dorosłej samicy to 25/20/25 cm (szer./wys./dł.). Jako podłoże można zastosować torf lub substrat kokosowy. Na kryjówkę nadaje się spory kawałek kory lub duży korzeń.

Temperatura

Wymaga temperatury w granicach 28-33°C w dzień (z nocnymi spadkami do 18-20°C).

Wilgotność

Wlgotność utrzymujemy na poziomie 60-80%.

Oświetlenie

 

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Małe pajączki chętnie jedzą larwy much i mącznika młynarka. Starszym i dorosłym osobnikom podajemy świerszcze, karaczany i szarańczę. Wyrośniętym samicom można od czasu do czasu podać mysz.

Dymorfizm

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze kończyn krocznych haczyki.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Uwagi

Nie występuje w hodowlach europejskich.

 

Opracowanie i źródła informacji

Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
www.tarantulaspiders.com;

Liczba wyświetleń: 1091