Pachnoda thoracica

Pachnoda thoracica

 

Wygląd

Imago Pachnoda thoracica (Fabricius, 1775) osiąga długość od 2 cm do 2,5 cm. Jest to bardzo charakterystyczny chrząszcz. Całość ciała jest czarna, jedynie przedplecze jest pomarańczowe. Czasami można zaobserwować też bordowe przebarwienia na bokach pokryw. Według wielu hodowców jest to najbardziej atrakcyjny chrząszcz rodzaju Pachnoda.

Występowanie

Etiopia, Egipt, Jemen.

Terrarium

Jest to bardzo łatwy w hodowli żuk. Do trzymania 10 sztuk tego rodzaju wystarczy akwarium/terrarium o wymiarach minimum 30/30/25 cm (dł./szer./wys.). Jako iż dorosłe osobniki tych chrząszczy nie potrzebują przestrzeni do latania wystarczy im około 10 cm ponad podłożem, reszta wysokości terrarium powinna być wypełniona podłożem (czyli około 15 cm).Terrarium powinno zapewnić dobrą cyrkulację powietrza wewnątrz.

Terrarium można podzielić na 2 części:

• Nad podłożem

  W tej części terrarium, chrząszcze najczęściej chodzą, latają (rzadko), jedzą i kopulują. Na powierzchnie podłoża kładziemy parę kawałków kory po to by zapobiegać wysuszeniu podłoża. Poza korą wyposażamy tą część w gałęzie (nie muszą być grube gdyż żuki są małe) po to by zwiększyć powierzchnie do chodzenia. Wymagają oświetlenia przez 12 godzin dziennie. Temperatura w tej części powinna mieścić się w przedziale od 25°C do 30°C. Z tym że przy niższych temperaturach chrząszcze spowalniają swój metabolizm i raczej przesiadują ciągle w ziemi niż wychodzą na powierzchnie. Znowu zbyt wysoka temperatura powoduje szybkie przesuszenie podłoża, co powoduje śmierć larw, jaj i również imago. Wilgotność powietrza powinna się wahać w przedziale 70-75%.

• Podłoże

  Jest to część służąca w dwojaki sposób. Po pierwsze jest to miejsce, w którym samice składają jaja. Drugą funkcją podłoża jest zapewnienie pożywienia larwom. Typowym podłożem do hodowli chrząszczy jest humus. Humus jest to nic innego jak rozkładające się liście, próchno i inne związki organiczne pod wpływem temperatury, mikroorganizmów, kwasów huminowych i grzybów.Podłoże dla imago to najczęściej bardzo drobno zmielony humus, szybko przesycha ale zapewnia odpowiednie pożywienie dla dopiero co wyklutych larw. Larwy w formie L2-L3 bez problemu poradzą sobie z niezmielonym humusem, dlatego rozdrabnianie humusu przy takiej fazie rozwojowej larwy jest zbędne. Larwy można trzymać razem i nie wykazują kanibalizmu.

Żywienie

Najczęściej spotykanym i chyba najlepszym pożywieniem dla imago jest banan. Również można dawać kawałki słodkiego jabłka, mandarynki, gruszki itp. W internecie można kupić też specjalne pożywki dla imago, lecz bez porównania banan jest tańszym rozwiązaniem. Jedyny minus banana to fakt iż trzeba zbierać rozkładające się szczątki niedojedzonych bananów po to by zredukować liczbę roztoczy i innych niepożądanych gości.

Larwy głównie zjadają humus. Z własnych doświadczeń wiem, iż wolą rozkładające się liście niż próchno. Nie polecam dokarmiania larw przez zakopywanie w ziemi różnych owoców warzyw, ponieważ jest to dobra pożywka dla rozwoju roztoczy, bakterii i grzybów.

Rozmnażanie

Rodzaj Pachnoda można podzielić na dwa typy chrząszczy. Tych co namnażają się w zastraszającym tempie (Pachnoda marginata marginata, Pachnoda marginata peregrina, Pachnoda sinuata flaviventris i po cześci Pachnoda aemula ale jeżeli jest bardzo dużo osobników imago). I na te co rozmnażają się w nie za szybkim czasie, Pachnoda thoracica jest jednym z takich gatunków.

Pełen cykl zamyka się w 4-6 miesiącach. Jajeczka złożone przez samice są widoczne dla ludzkiego i są koloru białego.

Mimo iż samce nie posiadają charakterystycznych rogów, rozpoznanie płci jest banalne. Samce posiadają długie wgłębienie po spodniej stronie odwłoka, samice jej nie mają i mają gładką spodnią stronę. Nie jest to tak widoczne jak w rodzaju Eudicella, ale gdy się podstawi odwłok owada pod źródło światła wszystko widać. Rozpoznanie płci larw jest możliwe, ale przez rozmiary jest to bardzo trudne lub często wręcz niewykonalne.

Rady hodowcy

Hodowla tego gatunku nie jest skomplikowana, wystarczy regularnie kontrolować:

• Wilgotność podłoża, chyba najważniejszy czynnik.
• Zawartość humusu w podłożu i karmienie imago.
• Temperaturę w terrarium i podłożu.
• Ilość imago i larw.

Z własnych doświadczeń hodowlanych mogę doradzić:

• Trzeba pamiętać o zraszaniu terrarium. Co 2-3 dni należy zrosić terrarium. Chrząszcze tego gatunku bardzo lubią jak jest większa wilgotność powietrza, ale nie za duża!
• Nie należy przesuszać podłoża. Przesuszenie podłoża grozi obumarciem wszystkich jaj znajdujących się w podłożu.

 

Opracowanie i źródła informacji

Paweł Thoma 'pollobo’

Literatura:
– Własne doświadczenia hodowlane
http://www.flower-beetles.com
http://www.catalogueoflife.org