Brasidas foveolatus

Brasidas foveolatus [PSG 301]

Brasidas foveolatus to stosunkowo nowy gatunek zarówno w polskich jak i zagranicznych hodowlach. Pochodzi z wyspy Mindanao (Filipiny), gdzie został znaleziony u podnóża wulkanu Mout Apo, w mieście Nabunturan (prowincja Compostela Valley). U gatunku tego wyraźnie zaznacza się dymorfizm płciowy. Gatunek ten nie wydziela żadnych substancji obronnych. Jeśli ktoś hodował już straszyki na pewno poradzi sobie z hodowlą tego gatunku. Charakterystyczną cechą Brasidas foveolatus są czarne otwory znajdujące się na spodniej stronie śródtułowia (dokładniej sternum).

Nazewnictwo

Nazwa polska: –

 

Synonimy

Euobrimus atherura

Występowanie

Filipiny, wyspa Mindanao.

Wygląd

• Samica

  Samice Brasidas foveolatus  (Redtenbacher, 1906) są znacznie większe od samców, dobrze zbudowane. Dorastają do 8-9 cm długości. Podstawowy kolor ciała to brązowy, rzadko zdarzają się osobniki oliwkowo – brązowe. Ciało upstrzone jest sporą ilością niewielkich chitynowych wyrostków oraz licznymi czarnymi guzkami znajdującymi się głównie na przed i śródtułowiu. Szósty segment tułowia często zabarwiony jest na biało co kontrastuje z brązowym kolorem reszty tułowia. Na siódmym segmencie natomiast zaznaczają się dwie wyraźne czarne plamy. Ciało zakończone pokładełkiem o długości 1 cm. W hodowlach zdarzają się samice z licznymi zielonymi przebarwieniami oraz z większą ilością białych segmentów. Czułki długie, około 6cm długości.

  

  Samica imago – Brasidas foveolatus

• Samiec

  Samce są znacznie mniejsze od samic. Dorastają do 5–6 cm długości ciała. Ciało koloru brązowego. Samce posiadają znacznie mniej chitynowych wyrostków niż samice. Jedynie tuż za głową i między drugą a trzecią parą odnóży (na śródtułowi) znajdują się charakterystyczne kolce. Ciało jest chropowate lecz nie ma widocznych guzków tak jak w przypadku samicy. Odwłok zakończony jest charakterystycznym narządem kopulacyjnym. Uda odnóży często zabarwione są na lekko czerwony kolor. Czułki długie ok. 5 cm.

  

  Samiec imago – Brasidas foveolatus

• Młode

  Zaraz po wykluciu mierzą ok. 20 mm. Podstawowy kolor ciała nimf L1 to ciemny brąz. Wraz z kolejnymi wylinkami nabierają różnych barw. Podstawowy kolor ciała to nadal brązowy z licznymi rozjaśnieniami, zielonymi i białymi plamami. Płeć bezpiecznie można już odróżnić po trzeciej wylince kiedy u samicy wyraźnie zaznacza się pokładełko.

  

  Nimfa – Brasidas foveolatus

• Jaja

  Jaja są dość duże mają 5 mm długości i ok. 3 mm szerokości, mimo to są bardzo delikatne i łatwo je uszkodzić, są koloru szarego z czarnym wieczkiem. Kształt beczułkowaty. Przystosowane do zagrzebywania w ziemi.

 

Hodowla

• Owady

  Zarówno dorosłe jak i młode straszyki nie sprawiają problemów w hodowli. Jest to gatunek lubiący podwyższoną wilgotność dlatego hodujemy go w dobrze wentylowanym terrarium. Jeśli zapewnimy im temperaturę w przedziale 20-25°C, wilgotność ok. 85% i stały dostęp do świeżego pokarmu, będziemy się długo cieszyć hodowlą tego gatunku. Młode po wyjściu z jaj dojrzałość płciową osiągają średnio po 4-5 miesiącach. Samica jako imago żyje średnio 10 miesięcy samiec ok. 8 miesięcy. Jako że Brasidas to gatunek składający jaja w podłożu, należy zapewnić warstwę torfu/włókniny kokosowej odpowiedniej grubości (ok. 5cm) w terrarium.

• Jaja

  Jaja możemy inkubować na ręcznikach papierowych, wermikulicie lub włókninie kokosowej. Temperatura odpowiednia do inkubacji to ok. 22-25°C, wilgotność należy utrzymywać na poziomie 75-85%. Przy zapewnieniu odpowiednich warunków młode lęgną się z jaj po 4 miesiącach. Inkubacja nie odpowiednio pielęgnowanych jaj może znacznie się wydłużyć.

 

Żywienie

Nie jest to gatunek wybredny. Nimfą najlepiej podawać malinę, jeżynę i dąb. Podrostki i imago nie pogardzą również bukiem, leszczyną, liśćmi truskawki i poziomki oraz bluszczem. Pamiętamy o tym aby pokarm w terrarium był zawsze świeży. Brasidasy to wyjątkowo żarłoczny gatunek, należy zatem stale uzupełniać brakujący pokarm.

Terrarium

Terrarium o wymiarach 30x30x30 cm [dł. x szer. x wys.] zapewni pełen komfort 4 parkom. Dno wysypujemy włókniną kokosową, torfem, mieszanką włókniny i piasku aby straszyki mogły bezpiecznie składać jaja. Jeżeli decydujemy się natomiast na wyłożenie dna terrarium ręcznikami papierowymi pamiętamy o pojemniczku z torfem do którego samice będą składać jaja – brak podłoża odpowiedniego do składania jaj grozi uszkodzeniem pokładełka samicy. W terrarium możemy umieścić konary lub korzenie, które stworzą atrakcyjne kryjówki dla owadów. Gatunek ten lubi nieco wyższą wilgotność, należy zatem zraszać terra regularnie 1-2 razy dziennie.

Rozmnażanie

Płciowe, partenogeneza jest możliwa.

Opracowanie i źródła informacji

Opracowali: Bartosz Rom (BartekR) oraz Jędrzej Adamczyk (jędrek1995) na podstawie własnych doświadczeń hodowlanych.