Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [4]
Loading...
2995
Acanthoscurria, Ptaszniki – Opisy

Acanthoscurria natalensis

Przeczytaj również Ptaszniki – najczęściej zadawane pytania oraz zobacz powiązane artykuły

Acanthoscurria natalensis – ptasznik

 

Nazewnictwo

Angielskie nazwy tego ptasznika to Mouse-grey Bird-eater i Para Mongo Zebra.

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
Domena:eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:zwierzęta (Animalia)
Typ:stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:pajęczaki (Arachnida)
Rząd:Pająki (Araneae)
Podrząd:Opisthothelae
Infrarząd:Mygalomorphae
Rodzina:Theraphosidae

Gatunek sklasyfikowany w 1917 roku przez Chamberlin’a.

Rodzaj Acanthoscurria Ausserer, 1871 liczy sobie 27 gatunków (2019 r.) występujących głównie w Południowej Ameryce. Część deskrypcji jednak oparta została na niejasnych, słabo udokumentowanych cechach. Niektóre gatunki znane są jedynie z osobników holotypowych, a niektóre opisy są słabej jakości, przykładowo:

  • Acanthoscurria natalensis Chamberlin, 1917 – samica z Natal, Rio Grande do Norte,
  • Acanthoscurria cursor Chamberlin, 1917 – samiec z Maranguape, Ceará,
  • Acanthoscurria fracta Chamberlin, 1917 – samiec z Pará,
  • Acanthoscurria rondoniae Mello-Leitão, 1923 – samica z Cáceres, Mato Grosso,
  • Acanthoscurria chirachantha Mello-Leitão, 1923 – samiec z São Paulo,
  • Acanthoscurria parahybana Mello-Leitão, 1926 – samiec z Campina Grande, Paraíba.

Po przeanalizowaniu wyżej wymienionych gatunków, stwierdzono że mają one te same cechy morfologiczne organów płciowych, ubarwienie oraz rozmiar – jest to więc ten sam gatunek. Zostały uznane za młodsze synonimy wspomnianego jako pierwszy A. natalensis.

Acanthoscurria natalensis pod wzlędem wspomnianych cech najbardziej przypomina Acanthoscurria paulensis Mello-Leitão, 1923 oraz Acanthoscurria chacoana (Brèthes, 1909). Dzięki cechom wyszczególnionym w publikacji mogą być one jednak z łatwością odróżnione.

Przeczytaj też  Aphonopelma baergi

Wygląd

Bardzo ładnie ubarwiony pająk. Podstawowym ubarwieniem samicy jest głęboka czerń. Nasada kłów jadowych czarna, z żółtawą kreską. Odwłok czarny, z rzadkimi żółtymi włoskami. Odnóża czarne, z bardzo wyraźnymi żółtymi kreskami na drugim i trzecim członie odnóży. Kądziołki przędne czarne. Dojrzały samiec znacznie różni się ubarwieniem od samicy. Jego podstawowym kolorem jest jasny fiolet (ubarwienie podobne do samca Vitalius wacketi). Tarczka grzbietowa fioletowa, z czarnym gwiaździstym wzorem. Odwłok ciemniejszy. Odnóża brązowe, z różowymi kreskami na drugim i trzecim członie. Niektóre samce są ciemniejsze i jest to tzw. dark form (tarczka grzbietowa czarna z fioletową obwódką, odnóża czarne, odwłok czarny, porośnięty rzadkimi, różowymi włoskami). Młode są różowe, z ciemną plamką na odwłoku, która zanika w miarę wzrostu pająka.

Występowanie

Na wolności występuje w Brazylii.

Biotop

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Długość życia

 

Aktywność

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Najczęstszą obroną tego ptasznika jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka. Niektóre osobniki często przybierają postawę grożącą i próbują ukąsić.

Jadowitość

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Wymaga terrarium o wymiarach 30x30x30 cm. Dobrym podłożem jest substrat kokosowy lub torf. Jako kryjówka doskonale nadaje się kora lub kawałek korzenia.

Temperatura

 

Przeczytaj też  Sipyloidea sipylus - patyczak skrzydlaty

Wilgotność

 

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młodym pająkom podajemy 2-3 razy w tygodniu małe świerszcze, karaczany i larwy owadów (much i mącznika młynarka). Starsze i dorosłe osobniki chętnie polują na duże świerszcze, karaczany i szarańczę. Karmimy je 1-2 razy na tydzień.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na najdłuższej parze odnóży doskonale widoczne haczyki.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Uwagi

Dość rzadki w hodowli. Gatunek ten nadaje się dla osób, które mają już pewne doświadczenie w trzymaniu ptaszników.

 

Opracowanie i źródła informacji

Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
Rick C. West, www.birdspiders.com;

Lucas, S.M. & Hector, M.O. & Filho, G. & dos S. Paula, F. & Gabriel, R. & Brescovit, A.D. 2011. Redescription and new distribution records of Acanthoscurria natalensis (Araneae: Mygalomorphae: Theraphosidae). Zoologia (Curitiba, Impresso) 28 (4): 525-530.

 

Jedno przemyślenie na temat Acanthoscurria natalensis

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu