Syngonium – zroślicha

Rodzina: Obrazkowate (Araceae)

Wielkość: Średnia roślina wyrasta do 20-30 cm wysokości, ale jeśli chodzi o powierzchnię to może ją nawet potroić w ciągu roku!

Wygląd: Syngonium tworzy cienkie nadziemne kłącze z którego wyrastają strzałkowate, liście z wyraźnie zaznaczonym nerwem głównym lecz z wiekiem te strzałkowate liście zmieniają kształt na trójdzielny. Kolor liści jest bardzo różnorodny, wszystko zależy o jaka chodzi odmianę.

Gatunki/odmiany:

• Syngonium podophyllum – Syngonium stopowcowe, liście strzałkowate są długości około 7 cm, gatunek ten posiada wiele odmian m.in. „Tiffany” o różowo-zielonych liściach, kremowo-zielone „White Butterfly”, zielono-biała „Albolineatum” jasnozielono-zielona „Emerald Green” czy „Pixie” która jest formą miniaturową
• Syngonium vellocianum, ma większe błyszczące liście w kolorze zielonkawym. Występowanie: Tropikalne rejony Ameryki łacińskiej.

Informacje dodatkowe: Syngonium znosi krótkotrwałe zalanie, a jej wygląd idealnie pasuje nad zbiornik wodny gdzie imituje brzegową roślinność. Bardzo dobrze komponuje się z filodendronami, bluszczami i dracenami.

Zastosowanie: Roślina nadaje się do terrarium tropikalnego i bagiennego. Można by wręcz powiedzieć że bagienne terrarium nie może obejść się bez Syngonium, szczególnie pięknie będzie się tam komponowała odmiana „Tiffany” i „Pixie”, najlepiej jak koło nich ustawimy grube, rozgałęzione konary i wapniowe kamienie oraz rozłożymy żywy mech. Ta kompozycja nie ma sobie równych w terrarium bagiennym lub imitującym brzeg zbiornika wodnego. Co więcej część łodyg można umieścić w wodzie gdzie wytworzą korzenie stanowiące kryjówkę dla młodych osobników.

Oświetlenie
Jasne, rozproszone do umiarkowanego, chronić przed bezpośrednim słońcem. W Polsce chronić od słońca od marca do października. Rośliny te w naturalnym środowisku przebywają w najniższych partiach dżungli. Najlepsze stanowisko to rejon ok. 1 m – 2 m odległości od okna. Takie oświetlenie wpływa korzystnie na barwę liścia i zwartość rośliny.

Temperatura
Średnia do wysokiej od 14° do 27° C. Syngonia dobrze rosną w pomieszczeniach o wystawie południowej i jej pochodnych (poł.-zach., poł.-wsch.), ale muszą być cieniowane. Im zimniej i ciemniej tym rzadziej pojawiają się nowe przyrosty, a roślina nadmiernie się wyciąga tworząc długie międzywęźla.

Nawożenie
Powinniśmy używać nawozów z przewagą pierwiastków azotu i potasu mających dodatni wpływ na rozwój ulistnienia i bryły korzeniowej. W okresie zimowym stosujemy nawóz zimowy lub połowę dawki zwykłego nawozu, silniej nawozimy w okresie wegetacyjnym (marzec – październik), ale uważać by nie przenawozić. Można dla odmiany nawozić dolistnie.

Gleba
Wyłącznie torfowa, lekka, przepuszczalna, umożliwiająca dobre korzenienie się rośliny i dostęp powietrza do korzeni. Syngonia są wrażliwe na nadmiar wody i na brak powietrza w glebie – szybko gniją i można już nie uratować rośliny. Możemy zapomnieć o stosowaniu ziemi z ogródka – ciężkiej, niezdezynfekowanej, niewyprażonej, itd., bo zawiera grzyby i szkodniki (np. larwy), które szkodzą całej roślinie. Do torfu lub ziemi torfowej można dodać kawałeczki starej kory sosny, węgla drzewnego lub styropian granulowany, aby zwiększyć przestrzenie powietrzne w glebie.

Przesadzanie
Tylko, kiedy trzeba, bo rośliny z rodziny Araceae rosną lepiej w ciasnych doniczkach. Przesadzamy, gdy ziemia jest zalana, kiedy są szkodniki (larwy, dżdżownice), gdy pokazuje się pleśń albo grzyb oraz gdy roślina wyraźnie wyczerpała składniki pokarmowe (słaby wzrost i małe przyrosty oraz blade liście niezależne od umiejscowienia rośliny i pory wegetacyjnej) i gdy korzenie bardzo wyrastają z otworu w dnie doniczki. Roślinę wyjmujemy z doniczki, i nie otrzepując starej ziemi umieszczamy w nowej doniczce z ziemią torfową.

Podlewanie
Gleba lekko wilgotna. Podlewać dokładnie, wylać nadmiar wody z podstawki. Wilgotność gleby sprawdzać cienkim, jasnym patyczkiem na całej długości doniczki, uważać by nie zniszczyć korzeni. W czasie zimy podlewać rzadko, ale nie dopuścić do całkowitego przeschnięcia ziemi.

Wilgotność
Lubi deszczyk na liściach, pędzie i korzeniach powietrznych. Nie zwilżać, jeśli temperatura w pomieszczeniu spada poniżej 14 st. C. W wilgotny, ciepły, letni dzień rośliny można wystawić do ogródka/na balkon (uwaga na ślimaki). Liście przecierać co tydzień gąbką z ciepłą, przegotowaną wodą by usunąć kurz.

Hydroponika
Można hodować w hydroponice. Siatkową doniczkę wypełnić żwirem, oczyścić korzenie rośliny z ziemi, osadzić roślinę w żwirze, umieścić w nieprzeźroczystym pojemniku wypełnionym wodą, dolać nawozu do hydroponiki. W wodzie mają być zanurzone tylko korzenie. Wodę wymieniać co parę miesięcy, dolewać w czasie upałów, uzupełniać nawóz w wodzie co 2-3 tygodnie, w zależności od pory roku.

Rozmnażanie: Od marca do sierpnia przez sadzonki wierzchołkowe z dwoma – trzema liśćmi i korzeniami powietrznym oraz przez sadzonki sporządzane z pociętej łodygi z węzłami. Najszybciej przyjmują się sadzonki wierzchołkowe – najwolniej sadzonki z ciętej łodygi. Przed umieszczeniem w glebie dobrze, by powierzchnia cięcia posypana pyłem z węgla drzewnego nieco przeschła. Dobrze jest stosować ukorzeniacz. Po posadzeniu często spryskiwać ciepłą wodą, ale sama gleba powinna być tylko lekko wilgotna. Można przykryć szczelnie na parę dni namiotem z folii. Sadzonkę z korzeniami powietrznymi można umieścić w pojemniku z wodą lub w glebie (torf z piaskiem i styropianem granulowanym). Korzenie muszą sobie same szukać wilgoci. Ogołoconą dołem roślinę można przyciąć nad ostatnim liściem ok. 25-35 cm nad ziemią. Nowe przyrosty pojawiają się dosyć szybko.

Choroby i szkodniki
Roślinę można łatwo zniszczyć poprzez wystawienie na bezpośrednie promieniowanie słoneczne, zbyt częste podlewanie, posadzenie w niezdezynfekowanej ziemi (grzyby, larwy). Objawy poważnych chorób to miękkie, mokre, żółknące końce liści (zalanie), suche, żółte lub brązowe końce liści (suche powietrze lub przesuszenie gleby w doniczce).

Opracowanie i źródła informacji

Piotr Jagodziński

Na podstawie własnych doświadczeń i literatury

• H. Heitz „Rosliny Doniczkowe”
• D. Longman „Pielęgnowanie roślin pokojowych”