Abdomegaphobema peterklaasi – ptasznik

Abdomegaphobema peterklaasi – ptasznik

Nazewnictwo

Angielska nazwa tego ptasznika to Costa Rican Blackvelvet Tarantula.

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek sklasyfikowany w 1994 roku przez Schmidt’a.

Wygląd

Dorasta do 7 cm DC, z rozpostartymi odnóżami mierzy ok. 25 cm.

Abdomegaphobema peterklaasi to duży, masywny ptasznik. Dorosłe pająki są prawie czarne. Na kończynach posiadają słabo widoczne, jaśniejsze kreseczki. Młode są prawie czarne, do około 5 wylinki mają na odwłoku ciemną plamkę. Ich odwłok jest podłużny, z dłuższymi, czerwonawymi włoskami przy jego końcu. Odnóża porośnięte są podobnymi włoskami. Na drugiej i trzeciej parze kończyn krocznych, tuż nad stopami, znajdują się kremowe plamki.

Występowanie

Na wolności występuje na Kostaryce.

Biotop

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Długowieczność

 

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Najczęstszą obroną stosowaną przez tego pająka jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka.

Jadowitość

Jad tego ptasznika nie jest niebezpieczny dla człowieka.

Cechy szczególne

 

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Wymaga terrarium o wymiarach 30/30/30 cm. Jako podłoże można zastosować torf lub substrat kokosowy. Na kryjówkę doskonale nadaje się kawałek kory lub korzenia.

Temperatura

Potrzebuje temperatury niższej, niż większość ptaszników – 18-22°C (nocami temperatura może spadać nawet do 16°C).

Wilgotność

Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 65-75%.

Oświetlenie

 

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młodym pajączkom podajemy larwy mącznika młynarka i much. Starsze i dorosłe osobniki karmimy świerszczami, karaczanami i szarańczą.

Dymorfizm

Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze kończyn krocznych haczyki.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Uwagi

Abdomegaphobema peterklaasi nadaje się dla osób, które miały już styczność z ptasznikami.

 

 

Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
www.giantspiders.com;
www.poecilotheria.com;

Liczba wyświetleń: 3739