Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [7]
Loading...
6083
Owady – Opisy, Prostoskrzydłe – Opisy

Stilpnochlora couloniana

Stilpnochlora couloniana

Stilpnochlora couloniana (Saussure, 1861) to owad należący do rzędu prostoskrzydłych (Orthoptera), rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae). Imago osiąga 7-8 cm długości, przy czym ich ciało jest krótkie i krępe długości ok. 3,5cm, a reszta długości przypada na dwie pary skrzydeł wystające daleko poza odwłok. Na grubych skrzydłach pierwszej pary widoczne jest wyraźne żyłkowanie do złudzenia przypominające liść. Druga para skrzydeł jest błoniasta, wachlarzowato złożona pod skrzydłami pierwszej pary, wystaje jedynie końcówka na długości ok. 5-8 mm tworząc charakterystyczny wąski „ogonek”. Ubarwienie całego ciała imago jest jednolite, soczyście zielone. L1 są niezwykle kolorowe, natomiast od L2 przeważnie staje się czarno-zielone i z kolejnymi wylinkami czarnego barwnika ubywa. Na goleniach pierwszej pary odnóży znajduje się narząd tympanalny (narząd słuchu owadów). Trzecia para to długie odnóża skoczne, których udo jest delikatniejszej budowy niż obserwowane u świerszczy czy szarańczy. Dorosłe pasikoniki są słabymi skoczkami, ale chętnie podfruwają. Dymorfizm płciowy jest wyraźnie widoczny u imago – samice są masywniejsze od samców, a ich odwłok zakończony jest haczykowatym pokładełkiem ok. 3 mm długości.

Owady są łatwe w hodowli, ponieważ tolerują szeroki zakres warunków. Jeśli mają pod dostatkiem pokarmu są mało ruchliwe. Nie wykazują oznak kanibalizmu i nie podgryzają liniejących osobników.

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Florida bush katydid, Giant Katydid

Występowanie

Floryda, Kuba, Karaiby

Terrarium

Z uwagi na rozmiar imago proponuję docelowe terrarium wysokości minimum 30-40 cm, będzie ona ważna podczas wylinki imaginalnej. Dla grupy 10 imago minimalny wydaje się zbiornik o wymiarach 30x30x40 cm (dł. x szer. x wys.). Ważna jest dobra wentylacja. Rodzaj i grubość podłoża jest bez znaczenia – owady praktycznie nie schodzą na dno zbiornika- może to być zarówno warstwa włókna kokosowego jak i ręcznik papierowy, który ułatwia usunięcie dużej ilości odchodów i spadających resztek pokarmu.

Przeczytaj też  Elliptorhina chopardi

Jako wystrój mogą posłużyć cienkie gałązki lub po porostu ulistnione pędy wstawione do pojemników z wodą, na których pasikoniki będą żerowały.

Temperatura

Wystarczająca jest temperatura pokojowa ok. 20ºC – wówczas rozwój osobniczy trwa ok. 3 miesięcy. Wyższa temperatura przyspiesza rozwój owadów.

Oświetlenie

Umiarkowane, cykl 12-godzinny, owady aktywne są praktycznie całą dobę – pożywiają się w ciągu dnia; zaloty, kopulacje i składanie jaj odbywa się w nocy.

Wilgotność

Wystarczająca jest na poziomie 50-60% – owady nie utykają w wylinkach. Można raz dziennie spryskać terrarium- pasikoniki bardzo chętnie spijają krople. Ważna jest dobra wentylacja, alby nie dopuścić do rozwoju pleśni na podłożu.

Żywienie

Świeże, ulistnione pędy jeżyn, malin, morwy, dębu, buka, dzikiej róży, drzew owocowych (np.: jabłoń), ligustr, liście truskawki, pędy budlei (krzew motyli, Budleja davidii). W mojej hodowli larwy L1-L3 nie chciały jeść jeżyn, malin ani ligustru, ale chętnie jadły liście morwy, jabłoni, buka, dzikiej róży i truskawek. Starsze osobniki nie są wybredne. W sytuacji kryzysowej jadzą natkę pietruszki, cienkie plasterki jabłka i marchwi.

Ponieważ jest to owad stosunkowo nowy w insektariach lista roślin z pewnością nie jest zamknięta. Myślę że warto wypróbować również inne rośliny żywicielskie, zwłaszcza te z powodzeniem stosowane w hodowlach straszykowatych.

Przeczytaj też  Nauphoeta cinerea - karaczan szary

Rozmnażanie

Kopulacja odbywa się nocą, poprzedzona jest krótkimi, pojedynczymi „zawołaniami” samców (dźwięk przypominający otwieranie napoju gazowanego, krótkie, pojedyncze „pssssyyyt”), samica przez kilka godzin nosi przy odwłoku kulisty, przejrzysty spermatofor, który najczęściej później zjada.

Szare, dyskowate jaja składane są w ścisłym dwu- ,trójszeregu na cienkich gałązkach w liczbie ok. 70 szt. Składanie jaj rozpoczyna się mniej więcej miesiąc po osiągnięciu dojrzałości przez owady. Inkubację prowadzimy podobnie jak [url=https://www.terrarium.com.pl/forum/viewtopic.php?t=371530]kokony modliszek.
Ważne jest zapewnienie temperatury 26-30ºC i wilgotności ok 80%. Z pakietów inkubowanych w temperaturze pokojowej wykluwają się pojedyncze młode. Wyższa temperatura i wilgotność zapewnia klucie z 60-80% jajeczek, czas inkubacji to ok. 2 miesiące. Wszystkie młode z jednego pakietu wychodzą w przeciągu 24-36 h.

Uwagi

  1. Owady efektowne i łatwe w hodowli jeśli zapewnimy sobie bazę pokarmową – zwłaszcza zimą (na diecie pietruszkowo – marchewkowej żyją, ale nie składają jaj).
  2. Śmiertelność jest niewielka na etapie L1, później znikoma.
  3. Bardzo długie czułki L1 są kruche i łamliwe, ale są bez problemu regenerowane przy kolejnych wylinkach. Małe larwy są bardzo skoczne i ochoczo uciekają, co trochę utrudnia manipulacje w insektarium, ale po dalekim skoku robią pauzę przed kolejnym i na szczęście nie biegają tak aktywnie jak świerszcze. Samce linieją i dojrzewają nieco szybciej od samic.
  4. Dźwięki wydawane przez samce nie są uciążliwe ani głośne, raczej nie przeszkadzają spać.
  5. Można łączyć ze straszykowatymi, pasikoniki są 100% wegetarianami bez skłonności do kanibalizmu i podgryzania innych owadów.

 

Opracowanie i źródła informacji
Aleksandra Pająkowska „Sihaya”
na podstawie własnych obserwacji i doświadczeń zaprzyjaźnionych hodowców.
Za cenne informację dziękuję Venom i Pachu.

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu