Loading...
Bombina variegata – kumak górski
Kumaki żyją na pogórzu i w górach. Na pogórzu, w wąskim pasie występowania razem z kumakiem nizinnym mogą się z nimi krzyżować. Prowadzą bardziej wodno-lądowy tryb życia. Wiosną – zazwyczaj w maju – odbywają gody w małych, mulistych zbiornikach zarośniętych przez rośliny wodne, np. w starych, głębokich koleinach. Po godach często pozostają w swoich stawkach lub w ich pobliżu. Zimują od końca września do końca kwietnia, na lądzie.
Kumaki należą do rodziny ropuszkowatych i jak wskazuje ta nazwa przypominają małe ropuszki. Osiągają 2,5-5,5 cm długości. Ciało tych płazów jest raczej krępe, z krótkimi, dobrze umięśnionymi nogami. Mają szorstką skórę z ostro zakończonymi skórnymi brodawkami. Ubarwienie grzbietu jest szare, szarobrązowe lub szaro-oliwkowe z ciemnymi plamkami, a brzuch, podgardle i wewnętrzna strona nóg są jaskrawe – czarne lub granatowe z dużą ilością zlewających się żółtych lub żółtopomarańczowych plam. W razie zagrożenia żabki przyjmują postawę zwaną „refleks kumaka”, polegającą na zrobieniu z ciała kolebki i ukazaniu fragmentów jaskrawo zabarwienia.
Kumaki odżywiają się pokarmem zwierzęcym, takim jak owady (gąsienice motyli, larwy muchówek, chrząszcze), ślimaki, pajęczaki, dżdżownice.
Dymorfizm płciowy jest słabo zaznaczony u tego gatunku. W czasie godów samce mają czarne modzele godowe.
Samce kumaków górskich nie posiadają rezonatorów, stąd też ich głos jest raczej cichy. Gody rozpoczynają się pod koniec kwietnia, wkrótce po obudzeniu się ze snu zimowego, ale trwają długo, czasem aż do sierpnia. Kumaki tworzą ampleksus pachwinowy. Samice składają od 3 do 300 jaj, przyklejanych po kilka do pędów roślin. Kijanki po wykluciu mają 6-7 mm długości, przed metamorfozą – 4-6 cm. Stadium kijanki trwa 2-2,5 miesiąca.
Kumaki nie mają wielu naturalnych wrogów. Polują na nie zaskrońce, żmije, niektóre ptaki i ssaki drapieżne. Główne zagrożenie dla gatunku stanowi degradacja środowiska.
Agata Stawicka
