Loading...
Varanus flavescens – waran
Kolejny, słabo poznany, a jednocześnie jeden z najbardziej zagrożonych wymarciem gatunków waranów. W materiałach źródłowych wciąż możemy spotkać się z opinią o osiąganiu przez ten gatunek 1 m, ale największy do tej pory osobnik mierzył 92 cm długości całkowitej. Natomiast średnia długość dorosłych osobników populacji z Indii wynosi zaledwie 70 cm, a osobniki z Bangladeszu osiągają 70-80 cm.
Varanus flavescens to jaszczurka krępej budowy, o krótkiej i szerokiej głowie. Ogon stosunkowo krótki (1,2-1,3 długości tułowia), bocznie spłaszczony; z dwoma rzędami łusek o zaostrzonych krawędziach na szczycie. Kolorystyka ubarwienia zmienna – od oliwkowego po brązowy, czasem nawet czerwonawy, z ciemno obrzeżonymi plamkami mogącymi tworzyć mniej lub bardziej widoczny wzór poprzecznych pasów. Wzór w postaci ciemnego/czarnego siatkowania na znacznej części tułowia również obecny. To w głównej mierze jaszczurki naziemne, ale są w stanie wspiąć się na drzewo czy krzew, choć ze względu na krótkie palce czynią to dość nieporadne.
Cechą charakterystyczną Varanus flavescens, niespotykaną u innych gatunków waranów jest przybieranie bardziej intensywnego ubarwienia w okresie godowym i dotyczy to obu płci.
Istnieją nieznaczne różnice w wielkości – samce osiągają nieco większe rozmiary niż samice.
Są mieszkańcami terenów podmokłych – okresowo zalewanych lasów i bagien. Widywane, choć w mniejszej liczbie na polach ryżowych, wzdłuż kanałów i brzegów cieków wodnych.
Ok. 50% składu ich diety to płazy, pozostała część to owady, jaja żółwi i in. gadów, ptaki i ich jaja, gryzonie. Prawdopodobnie spożywają też skorupiaki (kraby).
Dojrzałość płciową osiągają zazwyczaj między 3 a 4 rokiem życia – przy długości tułowia (SVL) samców 26 cm, samice natomiast przy długości 25 cm i wadze ok. 300 gramów (Visser, 1985; Auffenberg, 1989). Samice składają od 4 do 30 szt. (średnio 16 sztuk) w ciągu całego sezonu rozrodczego, ich liczba zależy od wielkości i kondycji samicy. Składane są w norach, często położonych na wzniesieniach co ma zapobiec ich zalaniu w przypadku podniesienia się poziomu okolicznych zbiorników/cieków wodnych, w powalonych i zbutwiałych drzewach i prawdopodobnie w kopcach termitów.
Sporadycznie rozmnażany w warunkach niewoli – m.in. w Rotterdam Zoo. W warunkach niewoli wyjątkowo mało aktywny – z krótkimi okresami aktywności w godzinach porannych i popołudniowych.
Redakcja jaszczurki
