Hymenopus coronatus – modliszka storczykowa*

Hymenopus coronatus – modliszka storczykowa*

Hymenopus coronatus to największa i bez wątpienia jedna z najciekawszych modliszek reprezentujących rodzinę Hymenopidinae. Larwy tej modliszki, od stadium L3 śnieżnobiałe, lub różowawe z charakterystycznymi płatkami na odnóżach do złudzenia przypominają kwiaty stroczyków z rodzaju Phalenopsis, na których w naturze czyhają na ofiarę. Ciekawy wygląd i dośc duża agresywność modliszek z tego gatunku od zawsze przyciągały uwagę nie tylko doświadczonych hodowców, ale i laików, dla których majestetyczne Hymenopus stawały się często inspiracją do rozpoczęcia hodowli modliszek. Hodowla tego gatunku to prawdziwe wyzwanie, wymaga bowiem dosyć dogłebnego zrozumienia fizjologii i ekologii tych owadów.

Systematyka
Rząd:	Mantodea
Rodzina:	Hymenopodidae
Podrodzina:	Hymenopodinae
Rodzaj:	Hymenopus
Gatunek:	Hymenopus coronatus (Olivier, 1792)

Nazewnictwo

Nazwa polska: Modliszka storczykowa* (* nazwa potoczna)

Nazwa angielska: Orchid mantis

Nazwa niemiecka: Orchideenmantis (IGM No. 8)

Występowanie

Modliszki tego gatunku zamieszkują lasy deszczowe Południowo-Wschodniej Azji, są spotykane na Borneo, w Chinach, Indiach (Bengal), Malezji, Tajlandii i Birmie. W naturze spotykane głównie w górnej partii lasu deszczowego, wśród epifitów obrastających korony wysokich drzew lasu deszczowego. Często spotykane na storczykach

Wielkość

Gatunek o wyjątkowo daleko posuniętym dymorfizmie płciowym, przejawiającym się w drastycznej różnicy wielkości między samcami a samicami. Samce przechodzą, aż o 2 wylinki mniej od samic, co według entomolgów jest przystosowaniem ewolucyjnym, mającym zminimalizować ryzyko chowu wsobnego

• Samiec: w zależności od populacji do 25-30 mm
• Samica: nawet do 60 -70 mm

Długość życia

• Samce żyją do pół roku, w tym zaledwie kilka tygodni jako owad dorosły, przechodzą 5 wylinek
• Samice, żyją nawet do roku, w tym do pół roku jako owad dorosły, przechodzą 7 wylinek

Trudność hodowli

Gatunek relatywnie prosty w hodowli – jedynym, ale mimo wszystko dosyć poważnym problemem, ze względu na różnice w wielkości jest zsynchronizowanie dorastania modliszek obydwu płci, zwłaszcza jeśli zaczynamy hodowlę od kilku osobników wyklutych z tego samego kokonu. Kluczem do sukcesu jest jak najwcześniejsze rozpoznanie płci, przeniesienie samców do terrarium z niższą temperaturą i ograniczenie ich karmienia.

Hodowla

• Temperatura

  • Dzień: 26-30°C
  • Noc: 20-24°CPocząwszy od stadium L3 samce nalezy trzymać w temperaturze pokojowej 20-22 °C bez konieczności zapewnienia wyraźnego, nocnego spadku temperatury,

• Wilgotność

  • Modliszki wymagają dużej wilgotności (pamiętajmy, że pochodzą z górnych partii lasu deszczowego, w naturze spowitych (zwłaszcza tuż po świcie mgłą), przy jednoczesnym zapewnieniu dobrej cyrkulacji powietrza. Sprawdzoną metodą utrzymywania wilgotności na pożądanym poziomie jest wieczorne podlewanie podłoża i spryskiwanie terrarium.

• Terrarium

  • Wielkość: dla dorosłej samicy imago co najmniej 15x15x20cm, terrarium moze być wyższe, co ułatwia naturalną regulację wilgotności i jednocześnie umożliwia wstawienie do środka storczyka jako naturalnego elementu wystroju. Dla samca mniejszy zbiornik min. 10x10x10 cm. Dla postaci larwalnych mniejsze pojemniki, z zachowaniem klasycznej w przypadku modliszek reguły, że wysokość zbiornika powinna stanowić co najmniej dwukrotność długości modliszki.
  • Wystrój: tropikalny – ze względu na naturalne środowisko występowania modliszek, wskazane terrarium gęsto obsadzone żywymi roślinami, np. epifitami i storczykami (polecane zwłaszcza storczyki z rodzaju Phalenopsis.
  • Podłoże: torf/włókno kokosowe, mech

• Hodowla grupowa

  Raczej niewskazana – samice wykazują się dużą agresją, ze względu na duże różnice w tempie wzrostu larw ewentualnie można pomyśleć o zbiorczych terrariach dla osobników tej samej płci (zwłaszcza samców).

Żywienie

Ze względu na typowy dla tych modliszek sposób żerowania, wskazany pokarm latający oraz karaczany i świerszcze o miękkim pancerzu. Dla larw idealne sa muszki owocowe Drosophila melanogaster, Drosophila hydei. Dla nieco podrośniętych osobników muchy domowe i ćmy barciaka mniejszego i większego oraz motyle. Według niektórych źródeł istotne jest suplementowanie (np. przez ooprószanie) owadów podawanych jako pokarm pyłkiem kwiatowym – w naturze sporą część pokarmu stanowią owady zapylające.

Rozmnażanie

• Dymorfizm płciowy

  • Dorosłe samce wyraźnie mniejsze od samic, 8 segmentów na spodzie odwłoka, nasada skrzydeł i brzeg przedplecza brązowe.
  • Dorosłe samice masywne, wielkością i budową ciała przywodzące na myśl klasycznych przedstawicieli rodziny Mantinae. 6 segmentów na spodzie odwłoka, od stadium L3 do stadium sub-imago u samic wyraźnie zaznaczony trawiastozielony brzeg przedplecza. Już na etapie stadium L2/L3 ostatnie segmenty na spodzie odwłoka zaczynają się zlewać tworząc V-kształtne wgłębienie.

    

    

    

• Dojrzałość płciowa

  • Samce osiągają dojrzałość niespełna dwa tygodnie po ostatniej wylince.
  • Samice dojrzewają około 3 tygodni po ostatniej wylince.

• Czas kopulacji

  Od kilku do kilkunastu godzin. Samiec potrafi spędzić na samicy nawet kilka dni po kopulacji normalnie żerując.

• Ooteka

  • Pierwszą ootekę samica składa po około 6 tygodniach od ostatniej wylinki, kolejne w 3-4 tygodniowych odstępach. Z reguły samica składa 3-4 ooteki.
  • Wygląd: podłużne, długości nawet do 6-7 cm, kremowe. Tuż po złożeniu pokryte delikatną, mechatą pianką, która w miarę inkubacji kokonu stopniowo się utlenia i wykrusza.
  • Inkubacja kokonu trwa w temperaturze 25-28°C około 5-6 tygodni, kokon należy regularnie delikatnie spryskiwać letnią wodą, pamiętając jednak o zapewnieniu dobrej wentylacji w inkubatorze.
  • Liczba larw: przeciętnie z kokonu kluje się od 40 do 60 larw, zdarzają się jednak sporo większe kokony.

    

    

• Larwy

  • Wielkość: około 5-6 mm
  • Wygląd: larwy przypominają mrówki, są pomarańczowoczerwone, z czarną głową i końcówkami odnóży.
  • Pokarm: L1 polują bez problemu na muszki owocowe Drosophila hydei.

    

 

Opracowanie i źródła informacji

Opracował Jakub Urbański 'mantid’ na podstawie doświadczeń własnych

Liczba wyświetleń: 87018