Egernia cunninghami – scynk Cunninghama
Nazewnictwo
- Nazwa łacińska: Egernia cunninghami
- Nazwa angielska: Cunningham’s Skink, Cunningham’s Spiny-tailed Skink
- Nazwa polska: scynk Cunninghama
Systematyka
- Rząd: Squamata – łuskonośne
- Rodzina: Scincidae – scynkowate
- Rodzaj: Egernia
- Gatunek: Egernia cunninghami
Występowanie
Endemiczny gatunek południowo-wschodniej Australii. Występuje w stanach Queensland, Nowa Południowa Walia, Victoria oraz w izolowanych populacjach w południowej Australii. Naturalne siedliska to lasy, zarośla i tereny skaliste z licznymi kryjówkami.
Wygląd
- Długość całkowita: 30–40 cm, długość od pyska do kloaki: ok. 15 cm.
- Łuski grzbietowe, boczne i ogonowe zaostrzone, nadające ciało wygląd „kolczasty”.
- Barwa bardzo zmienna: od ciemnych brązów, czerni, przez oliwkowe, do rudawych odcieni z jaśniejszymi plamami; młode bardziej kontrastowe.
- Brzuch jasny, kremowy z delikatnymi cętkami; gardło i podbródek często przebarwione.
Długowieczność
W hodowli i w naturze osobniki mogą żyć ponad 20 lat, niekiedy do 27 lat.
Terrarium
- Wielkość: dla pary lub grupy minimum 120×60×60 cm.
- Urządzanie: liczne kryjówki skalne, szczeliny, pnie, płaskie skały, elementy roślinne.
- Substrat: mieszanka skalna/ziemna, piasek, żwir, liście; miejsca do kopania i ukrycia się.
- Miejsce do wygrzewania: płaskie skały lub stanowiska nasłonecznione; UVB ok. 10.0.
Temperatura
- Punkt wygrzewania: 36–38°C (populacje z cieplejszych rejonów) lub 32–35°C (chłodniejsze populacje)
- Temperatura tła: 24–28°C w ciągu dnia
- Nocą dopuszczalne spadki do 15–20°C
Wilgotność
- Umiarkowana do dość wysokiej: 50–70%
- Mikroklimat wilgotny w kryjówkach, wentylacja kluczowa
Żywienie
Wszystkożerne – młode głównie owady (świerszcze, karaczany, ślimaki), dorosłe również owoce, jagody, liście, pędy i kwiaty. Zalecana suplementacja wapniem i witaminami.
Rozmnażanie
- Żyworodne — samica rodzi 4–20 młodych raz w roku.
- Dojrzałość płciowa: kilka lat (samce i samice osiągają pełną gotowość reprodukcyjną około 5 roku życia).
Zachowanie
- Wysoce społeczny — żyje w grupach rodzinnych.
- Aktywność dzienna (diurnal), dużo baskingu na skałach i kamieniach.
- Terytorialne wobec intruzów, mechanizmy obronne: wciśnięcie się w szczelinę, wykorzystanie kolczastych łusek, „nadymające się” ciało, blokowanie szczeliny.
Uwagi
Gatunek średnio wymagający — potrzebuje dużego terrarium z kryjówkami, UVB, gradientem termicznym oraz odpowiedniej diety. Gatunek społeczny — najlepiej trzymać w grupach rodzinnych.
- Najlepiej trzymać w grupach, nie pojedynczo.
- Populacje z chłodniejszych rejonów mogą wymagać nocnych spadków temperatury.
- Dostępność w handlu ograniczona; osobniki różnią się ubarwieniem i wymaganiami w zależności od lokalizacji.
- Monitorować stan skóry, pazurów i ogona; zapewnić bezpieczne powierzchnie do wspinaczki.
Opracowanie
Redakcja jaszczurki
Liczba wyświetleń: 3051





















