[7]
Loading...
Chromatopelma spp.
Do rodzaju tego należy tylko jeden gatunek: Chromatopelma cyaneopubescens i to jemu poświęcony jest niniejszy opis. Dawniejsze, czasami jeszcze używane nazwy tego ptasznika to Delopelma cyanopubescens, Eurypelma cyaneopubescens i Chromatopelma cyanopubescens.
Zamieszkuje sawanny i rzadkie zarośla Wenezueli. Przeważnie zajmuje nory u podstawy korzeni, kamieni – można poznać jego kryjówkę po dużej ilości pajęczyny. Istniejący do niedawna pogląd, jakoby Chromatopelma cyanopubescens zamieszkiwała wiszące na gałęziach kokony, został niedawno obalony (West). Chromatopelma cyaneopubescens to bardzo atrakcyjny, kolorowy ptasznik. Osobniki młode i dorosłe różnią się ubarwieniem. Małe pajączki są bardzo kolorowe (przypominają trochę Davus fasciatus). Mają jasno pomarańczową tarczkę grzbietową, odwłok jest w czarne i pomarańczowe prążki, odnóża pomarańczowe z ciemną stopą. Osobniki podrośnięte i dorosłe mają niebieskozielone odnóża, metalicznie połyskującą tarczkę grzbietową oraz pomarańczowy odwłok. Ubarwienie osobników tego gatunku zmienia się około 5-6 wylinki. Samice dorastają do 7-8 cm, samce do około 5 cm, obie płcie z rozpostartymi odnóżami osiągają do 15 cm. Samice żyją nierzadko kilkanaście lat, samce około roku po ostatniej wylince.
Jadowitość
Jad nie jest niebezpieczny dla zdrowych osób.
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Gatunek ten nie jest agresywny, aczkolwiek niektóre osobniki często przybierają postawę grożącą. Najczęstszą obroną jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka. Ptasznik ten nie nadaje się do trzymania w grupach. Plecie bardzo dużo sieci. Gatunek nadaje się dla początkujących. Należy jednak pamiętać, że jest nieco płochliwy.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej parze odnóży krocznych haczyki. Nie różnią się ubarwieniem od samic, są natomiast od nich mniejsze i mają dłuższe odnóża.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Dobrze rozmnażają się w niewoli. Przed dopuszczaniem warto obficie nakarmić parę. Sama kopulacja trwa kilka sekund, ale poprzedza ją nawet kilku-godzinny taniec godowy. Rzadko zdarza się atak samicy na jej partnera przed kopulacją (jeżeli jest dojrzała i gotowa do dopuszczenia), natomiast po udanym akcie samiec jest najczęściej pożerany. Zbyt młode samiczki często zabijają samce przy próbie kopulacji. Obficie karmiona samica składa kokon nawet już po 1-2 miesiącach od kopulacji (chociaż może to potrwać nawet kilka miesięcy – zależy od warunków trzymania, jak i od samej samicy). Po miesiącu w kokonie znajdują się już larwy, ale ich rozwój do stadium w pełni ukształtowanego pajączka trwa około 2 miesiące. Jeżeli temperatura w inkubatorze jest wyższa, cały proces ulega skróceniu. W kokonie znajduje się zwykle ok. 250 jaj. Młode są dosyć duże – po 1 wylince mają około 0,8-1 cm długości ciała, są pięknie ubarwione, chociaż nie przypominają osobników dorosłych. Młode bardzo szybko rosną, są niezwykle żarłoczne. W niewoli z reguły dojrzewają po około 2-2,5 roku. Samice dorastają do 7-8 cm ciała. Samce są mniejsze mają około 5 cm, ale rozpiętością odnóży dorównują samicom. Samce żyją do 7-8 miesięcy po ostatniej wylince i dosyć chętnie w tym czasie polują.
Opracowanie
Opracowała Awikularia na podstawie własnych doświadczeń oraz literatury:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
L. Klatil, Sklipkani krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
G. Stadler, Vogelspinnen, 2000;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 1, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
