Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [8]
Loading...
5072
Skorupiaki – Opisy

Cambarellus puer

Cambarellus puer

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Swamp dwarf crayfish

Nazwa niemiecka: Knabenkrebs

„Cambarellus” jest zdrobnieniem od „Cambarus” (rodzaj amerykańskich raków), oznacza więc po prostu „raczek”, a „puer”, znaczy „chłopiec”.

Wygląd

Cambarellus puer (Hobbs, 1941) jako przedstawiciel raków karłowatych, osiąga wyjątkowo drobne rozmiary ciała. 3 centymetrowy osobnik, jak na ten gatunek jest bardzo dużym okazem. Poza wielkością, wyglądem nie wyróżnia się specjalnie od większych gatunków raków. Ubarwienie tego raczka składa się z jasno i ciemnobrązowych plamek, czym może nieco przypominać raka marmurkowego. Plamki Cambarellus puer są jednak znacznie drobniejsze i gęstsze.

Występowanie

Występuje naturalnie na dużym obszarze południowego wschodu USA (stany Illinois, Kentucky, Louisiana, Mississippi, Missouri, Oklahoma, Tennessee, Texas). Żyje zarówno w rzekach i strumieniach o mulistym dnie, jeziorach i stawach, jak i na bagnach i w sztucznie wykopanych rowach. Są w stanie przeżyć nawet okresowe wyschnięcie zbiornika zakopując się w mule. Lubią spokojne, gęsto zarośnięte roślinami wody i tolerują dość słabe natlenienie.

Zachowanie

Raczki karłowate są raczej spokojnym gatunkiem. Są łagodne w stosunku do innych zwierząt i w odróżnieniu od większych gatunków raków, nie niszczą roślin. Ze sobą również potrafią żyć w zgodzie, choć najlepiej „dogadują się” osobniki, które znają się bardzo długo. Dołączenie nowego raczka do stada, może zakończyć się walkami. Podobnie jak większość raków lubią przebywać w ukryciu. Przestraszone, stosują dość nietypową technikę ucieczki do tyłu. Większe raki, o ile nie zostaną spłoszone na otwartej przestrzeni, rozpędzają się pojedynczym machnięciem odwłoka, powtarzając to zachowanie, gdy zaczynają wytracać prędkość. Raczki karłowate uciekają zawsze za pomocą machania odwłokiem z dużą częstotliwością, dzięki czemu potrafią płynąć bardzo szybko.

Przeczytaj też  Phenacephorus cornucervi

Akwarium

Na małe stadko tych raczków nada się nawet 10 litrowy zbiornik (choć lepiej przygotować większe), o ile wszystkie osobniki znają się od młodego wieku i akceptują dominację silniejszych. Dołączenie nowego raczka może łatwo rozsypać panujący porządek, więc lepiej zachować pod tym względem ostrożność. Dobrze jest dać do akwarium dużo kryjówek, takich jak muszle, kamienie czy kawałki drewna. Mile widziane są żywe rośliny, zwłaszcza że ten gatunek ich nie niszczy. Napowietrzanie wody dla Cambarellus puer jest zbędne, tym bardziej że tlen w wodzie mogą dostarczać rośliny. Raczki te można łączyć z krewetkami a także małymi rybami, takimi jak gupiki, należy mieć jednak na uwadze, że przy towarzystwie ryb, można zapomniec o próbach rozmnażania tego gatunku. Młode raczki są wyjątkowo drobne i jest ich znacznie mniej niż u większych gatunków, a ryby są w stanie wyłapać je bardzo szybko.

Żywienie

Podobnie jak inne raki nie sprawiają problemów żywieniowych, choć nie można karmić ich żywymi roślinami, a ze zwierząt, niczym bardziej walecznym od larw ochotki. Jest to gatunek żywiący się głównie martwą materią organiczną. Co za tym idzie bez żadnych problemów można go karmić każdym martwym pokarmem dla ryb. Podobnie jak inne raki, dobrze znoszą głód.

Dymorfizm płciowy

Taki sam, jak u innych amerykańskich raków. Samce mają pod nasadą odwłoka dodatkową parę odnóży (u samic jest ona bardzo silnie uwsteczniona), które są narządem kopulacyjnym. Co ciekawe kształt tych odnóży jest różny dla różnych gatunków z rodzaju Cambarellus i pozwala na ich dokładne odróżnienie w wypadku wątpliwości. Także pierwsza para odnóży odwłokowych u samców jest zmodyfikowana (a u samic wygląda dokładnie tak samo jak wszystkie 4 pary). Samce mają więc po spodniej stronie ciała na nasadzie odwłoka dwie pary wyraźnych, krótkich odnóży ułożonych równolegle do ciała i skierowanych do przodu. Samice niczego takiego nie posiadają, jednak pomiędzy przedostatną a ostatnią parą odnóży krocznych będzie widoczny mały okrągły zbiorniczek nasienny zwany annulus ventralis, służący do przechowywania przez samicę spermatoforów samca od czasu kopulacji do złożenia jaj. Jeśli wie się czego szukać, pomimo bardzo małych rozmiarów tego gatunku, po prostu nie sposób pomylić ich płci. Samce mają również przeważnie większe i bardziej wydłużone szczypce, ale zależy to też od ich pozycji w hierarchii akwarium. Dodatkowo jeszcze słabo widoczną cechą jest to, że samice mają trochę szerszy odwłok niż samce (bo przecież samice noszą jaja właśnie pod odwłokiem, więc jeśli jest trochę szerszy, mogą je lepiej chronić). Rozpoznanie płci u tych raków jest możliwe już w bardzo młodym wieku, nie powinno sprawiać problemów u 4mm okazów, choć są one jeszcze tak delikatne, że niebezpiecznie jest je brać do ręki.

Przeczytaj też  Theraphosa apophysis

Rozmnażanie

Raki karłowate nie mają żadnych wyraźnych sezonów rozrodczych, samice składają jaja dość często przez cały rok. Co ciekawe raczki karłowate osiagają dojrzałość płciową, przy wielkości około centymetra, są więc niewiele większe od opuszczajacych matkę młodych raków innych gatunków. Tak małe osobniki składają jednak tylko kilka jaj. U 3 centymetrowych okazów ich liczba może siegnąć 50. Jaja Cambarellus puer są czarne, okrągłe i oczywiście wyjątkowo małe. Mają poniżej milimetra średnicy. Samica nosi je pod odwłokiem przez 9 dni. Wówczas następuje wylęg larw, które po kilku następnych dniach przekształcają się w maleńkie, około milimetrowej długości raczki i niedługo potem zaczynają uzyskiwać samodzielność. Młode Cambarellus puer rosną bardzo szybko.
Opracowanie i źródła informacji
Radek Pomagalski

Napisane na podstawie własnych doświadczeń i:
http://www.iucnredlist.org/apps/redlist/details/153931/0
http://en.wikipedia.org/wiki/Cambarellus_puer
http://mdc.mo.gov/discover-nature/field-guide/cajun-dwarf-crayfish-and-swamp-dwarf-crayfish

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu