Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [9]
Loading...
9566
Drzewołazy – opisy, Płazy bezogonowe – opisy

Oophaga pumilio – drzewołaz karłowaty

Oophaga (Dendrobates) pumilio – drzewołaz karłowaty

 

Synonimy

Dendrobates pumilio (Schmidt, 1857)

Występowanie

Drzewołazy karłowaty występuje w wilgotnych lasach Ameryki Środkowej – od Nikaragui poprzez Panamę do Kostaryki, gdzie występuje najliczniej. Najbardziej znaną hodowcom odmianą pumilio jest odmiana „Blue Jeans”. Rzadsze odmiany takie jak „Siquirres” czy „Darkland” występują głównie na licznych wysepkach u wybrzeży Kostaryki. Drzewołazy te żyją w dużych, liczących nawet do 2000 osobników koloniach. Są płazami typowo naziemnymi, rzadko wspinają się na drzewa.

Wygląd

Drzewołaz karłowaty jest jednym z najmniejszych drzewołazów. Długość jego ciała waha się od ok. 2 do 3 cm. Mimo to jest bardzo pożądanym przez terrarystów gatunkiem ze względu na jego piękne ubarwienie. Obecnie jest znanych aż 30 odmian Oophaga (Dendrobates) pumilio !

Odmiany barwne

Poniżej znajduje się spis obecnie znanych odmian:

1) Blue Jeans

Występowanie Kostaryka

2) Strawberry

Występowanie Kostaryka, Tortuguero

3) Siquirres

Przeczytaj też  Telemetria w badaniach owadów i płazów

Występowanie Kostaryka

4) BriBri

Występowanie Kostaryka, Cahuita

5) Isla Colon – wyspa Colon

Występowanie Panama, wyspa Colon

6) Isla Colon 2 – wyspa Colon 2

Występowanie Panama, wyspa Colon

7) Isla Bastimentos – wyspa Bastimentos

Występowanie Panama, wyspa Bastimentos

8) Isla Bastimentos 2 – wyspa Bastimentos 2

Występowanie Panama, wyspa Bastimentos

9) Isla Bastimentos 3 – wyspa Bastimentos 3

Występowanie Panama, wyspa Bastimentos

10) Isla San Christobal – czerwona odmiana z wyspy San Christobal

Występowanie Panama, wyspa San Christobal

11) Isla San Christobal – pomarańczowa odmiana z wyspy San Christobal

Występowanie Panama, wyspa San Christobal

12) Isla Solarte” – niestety wszystkie Oophaga pumilio odmiany „Isla Solarte” są zagrożone wyginięciem – miejsce ich występowania zostało sprzedane pod budowę kurortu turystycznego.

Występowanie Panama, Isla Solarte – wyspa Solarte

13) Isla Solarte 2″ – niestety wszystkie Oophaga pumilio odmiany „Isla Solarte 2” są zagrożone wyginięciem – miejsce ich występowania zostało sprzedane pod budowę kurortu turystycznego.

Występowanie Panama, Isla Solarte – wyspa Solarte

14) Isla Solarte 3″ – niestety wszystkie Oophaga pumilio odmiany „Isla Solarte 3” są zagrożone wyginięciem – miejsce ich występowania zostało sprzedane pod budowę kurortu turystycznego.

Występowanie Panama, Isla Solarte – wyspa Solarte

15) Isla Pastores – wyspa Pastores

Występowanie Panama, wyspa Pastores

16) Cayo de Aqua

Występowanie Panama, wyspa Cayo de Aqua

17) Pope

Występowanie Panama, wyspa Pope

18) Pope 2

Występowanie Panama, wyspa Pope

19) Escuado de Varagues

Występowanie: Panama, wyspa Escuado de Varagues

20) Escuado de Varagues 2

Występowanie: Panama, wyspa Escuado de Varagues

21) Escuado de Varagues 3

Występowanie Panama, wyspa Escuado de Varagues

22) Almirante

Występowanie Panama, miejscowość Almirante

23) Chiriqui Grande

Przeczytaj też  Litoria caerulea - rzekotka australijska

Występowanie Panama, miejscowość Chiriqui Grande

24) Darkland

Występowanie Panama, Darkland

25) Róbalo

Występowanie Panama, rzeka Rio Róbalo

26) Uyama

Występowanie Rzeka Uyama

27) Rambala

Występowanie Panama, Rambala

28) Guaramo

Występowanie Panama, Rzeka Guaramo

29) Bruno

Występowanie Panama. Indianie nazywają ten obszar „Bruno”

Terrarium

Tropikalne, o układzie poziomym i wymiarach dla parki 30x40x30 cm. Temperaturę utrzymujemy na 25°C w dzień i 20°C w nocy. Wilgotność min. 90%, mile widziany fogger. Sadzimy dużo roślin, a przede wszystkim powinna się znajdować w terrarium przynajmniej jedna bromelia.

Biotop

Aktywne podczas dnia. W terrarium są bardzo ruchliwe, wręcz „ciekawskie”. D.pumilio to gatunek bardzo wdzięczny w hodowli, szczególnie ich gody są bardzo ciekawe. Podobnie jak inne drzewołazy, spędzają one większość życia na poszukiwaniu pokarmu. Samce D.pumilio, pomimo swych niewielkich rozmiarów, są niezwykle agresywne. Dlatego nie można w żadnym wypadku trzymać dwóch razem.

Rozmnażanie

Do niedawna Drzewołazy karłowate były uważane za niemożliwe do rozmnożenia w niewoli. Przyczyną tego był pokarm kijanek. Kijanki Oophaga pumilio żywią się tylko i wyłącznie „pustym” skrzekiem zniesionym przez matkę. Z początku terraryści obchodzili się z nimi tak, jak z kijankami innych gatunków – można się domyślić, z jakim skutkiem. Niektórzy hodowcy próbowali „naśladować” ten pokarm podając kijankom białko kurzych jajek, jednak również nie przynosiło to efektów. Niektórzy uważali je za niemożliwe do rozmnożenia w niewoli. Po jakimś czasie w USA spróbowano pozostawić kijanki w terrarium opiece rodziców – ku zaskoczeniu hodowców, dobrze zaaklimatyzowane matki karmiły kijanki tak jak w naturze. Dzisiaj są one łatwe do rozmnożenia, jeśli tylko nie będą zestresowane czy źle karmione.

Gody Oophaga pumilio rozpoczynają się zwykle podczas pory deszczowej, mniej więcej od połowy października do końca marca. Jeśli poważnie myślimy o ich rozmnożeniu, warto w tym czasie spryskiwać terrarium i podnieść nieco temperaturę. Same gody praktycznie nie różnią się od tych odbywanych przez inne drzewołazy. Dokładniej cały proces opisałem w dziale Rozmnażanie. Tam znajdziecie też kilka uwag odnośnie rozmnażania Oophaga pumilio.

Najważniejszą rzeczą jest, by kijanki zostawić opiece rodziców, i zapewnić miejsca dogodne do ich spokojnego wzrostu. Najlepszym takim miejscem są bromelie.

Żywienie

Oophaga pumilio karmimy tak jak wszystkie inne drzewołazy. Jedzą owocówki, skoczogonki, wylęg świerszcza, itp.

Uwagi

Oophaga pumilio nie jest gatunkiem trudnym w hodowli, ale też do najłatwiejszych nie należy. Przede wszystkim trzeba pamiętać o tym, że nie można trzymać dwóch samców razem. Są aktywne, pięknie ubarwione, i dlatego też szybko stały się popularne w hodowli za granicą. Niestety jest wręcz niemożliwe kupienie ich w Polsce, przynajmniej na chwilę obecną.

 

Opracowanie
Opracował Dendrobatidae na podstawie własnych doświadczeń oraz informacji pochodzących ze stron:
www.tropical-experience.nl i
www.animaldiversity.ummz.umich.edu/site/

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu