Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [7]
Loading...
2906
Płazy – Opisy, Płazy bezogonowe – opisy

Leptopelis vermiculatus

Leptopelis vermiculatus

Leptopelis vermiculatus (Boulenger, 1909) należy do rodziny Hyperoliidae rodzaju Leptopelis (choć jego taksonomia jest wciąż dyskusyjna). Rodzina Hyperoliidae występuje w Afryce, na Madagaskarze i Seszelach. Jest to gatunek głównie nadrzewny, żyjący w wilgotnych tropikalnych lasach, który pod względem kolorystyki nie ustępuje wiele płazom z rodzaju Mantella czy Dendrobates.

Występowanie

Leptopelis vermiculatus jest endemitem występującym w górach Tanzanii pokrytych tropikalnym lasem na wysokości od 900 do 1800 m n.p.m. (zachodnia i wschodnia Usambara, Nguu, Udzungwa, Poroto i Mount Rungwe), choć występuje także na nielicznych stanowiskach poza granicami tego kraju.

Biotop

Jest to zdecydowanie nocna żaba, która podczas dnia zaszywa się pośród gęstego listowia i nie niepokojona rzadko się przemieszcza.

Wygląd

Ten piękny płaz posiada dwa rodzaje ubarwienia, młode żabki charakteryzują się intensywnie zielonym ubarwieniem grzbietu na którym występuje czarny mozaikowy deseń (faza A ubarwienia), brzuch koloru białego, sinego lub błękitnego. Kończyny oraz boki zwierzęcia w takim samym kolorze jak strona brzuszna, są poprzecinane czarnymi pręgami i przechodzą w coraz bardziej intensywny błękitny kolor na końcach palców. Dorosłe osobniki są bardziej zróżnicowane kolorystycznie, grzbiet w różnych odcieniach brązu, jednolity lub poprzecinany rysunkami w innych odcieniach, począwszy od jasnozielonego po ciemnobrązowy (faza B ubarwienia). Niektóre osobniki płci męskiej występują w jednolitym zielonym ubarwieniu. Fascynujące u tych zwierząt są bardzo duże oczy posiadające pionowe źrenice, co wskazuje na ich nocny tryb życia. Błona bębenkowa duża i wyraźnie widoczna.

Wielkość

Dorosłe osobniki osiągają 4-5 cm w przypadku samców, oraz 6-8,5 w przypadku samic, co oznacza, że jest to jeden z największych przedstawicieli rodzaju Leptopelis.

Terrarium

Wymagane jest raczej duże terrarium zważywszy na dość duży terytorializm samców, który może doprowadzić nawet do groźnych dla życia przejawów agresji, gdy zwierzęta są stłoczone na zbyt małej przestrzeni. Ponieważ dorosłe osobniki osiągają nawet ponad 8 cm i wymagane jest trzymanie grupy tych zwierząt, optymalnym terrarium byłby zbiornik o wymiarach 60x100x50 cm, choć im więcej miejsca tym lepiej (dla przykładu Emanuele Biggi podaje następujące rozmiary: dla 3 samców i 2 samic 100x100x60 cm1 , słowacki hodowca podaje wymiary 45x45x45 cm dla 5 sztuk2). Najważniejszym wymiarem jest wysokość, gdyż jak na nadrzewne żaby przystało, Leptopelisy lubią się wspinać. Warto więc wyposażyć terrarium w dużą liczbę pnących roślin, lub takich które posiadają duże liście, na których żaby mogą ukryć się w ciągu dnia. Dla przykładu mogą to być następujące gatunki: Ficus pumila, Staphilum wallisii, Philodendron scandens, Asplenium nidusof, Calathea picta, Aechmeadon nidularium. Dno terrarium stanowić powinna 10-15 cm warstwa torfu zmieszanego z ziemią, lub włókna kokosowego, tak dobrana aby dobrze rosły w niej rośliny. Podłoże warto pokryć warstwą mchu, który dobrze spełnia rolę stabilizatora wilgotności. Koniecznym wyposażeniem terrarium jest basen z wodą o powierzchni od 25 do 30 % całego dna, ponieważ te płazy lubią przebywać w wodzie, zwłaszcza w nocy. Głębokość basenu powinna być zróżnicowana i wynosić od 5 do 15 cm. Hodując młode osobniki trzeba dostosować głębokość basenu do ich rozmiarów, tak aby małe żaby nie utopiły się w zbyt głębokiej wodzie, ewentualnie można na dnie ułożyć kamienie. Czystość wody jest niezmiernie ważna, gdyż płazy te często schodzą do wody i nierzadko zostawiają tam swoje odchody. Stąd wymagana jest filtracji lub częste podmiany wody (niektóre źródła podają, że wodę należy wymieniać co najmniej raz na tydzień lub ją filtrować3, a niektórzy zalecają codzienną wymianę4).

Przeczytaj też  Triturus (Lissotriton) vulgaris - traszka zwyczajna

Wilgotność

Rok w Tanzanii jest podzielony na dwie 2-3 miesięczne pory suche (zimowa od grudnia do stycznia, letnia od czerwca do września), i dwie pory deszczowe trwające przez pozostałą część roku. W sezonie suchym opady są rzadsze, ale nie zanikają zupełnie. Wilgotność utrzymuje się na poziomie 60% w ciągu dnia i 70-80% w ciągu nocy. Jest do dla tych płazów okres obniżenia intensywności procesów życiowych, zwany estywacją. Nie powinno się jednak dopuścić do spadku wilgotności poniżej 60%, ani doprowadzić do przesuszenia podłoża, w którym często kryją się te żaby. Mogłoby to spowodować zagrożenie życia tych płazów. Podczas sezonu deszczowego opady deszczu występując codziennie i są obfite, wilgotność utrzymuję się na poziomie 70-80% w ciągu dnia i 80-100% w nocy.

Oświetlenie

Nocne Leptopelisy nie przepadają za dziennym światłem, kryjąc się pod liśćmi drzew i krzewów. Jednak dla zapewnienia naturalnych warunków, optymalne jest oświetlenie 11-13 godzin dziennie, choć nie powinno być ono zbyt intensywne. Niektóre źródła podają, że wymagane jest źródło UV5, co jednak przy nocnym trybie życia tych zwierząt nie wydaje się konieczne.

Temperatura

Średnio 25°C, w ciągu dnia temperatura może wzrosnąć do 28°C, a w ciągu nocy spaść do 22°C. Nie trzeba zmieniać temperatury w zależności od pory roku. Niektóre źródła podają większą tolerancje na temperaturę, nawet w granicach 16-32°C6, ale nie są to sprawdzone zakresy, więc nie warto narażać żab na tak skrajne temperatury. Uważać trzeba zwłaszcza na przegrzanie młodych osobników.

Przeczytaj też  Ptyodactylus guttatus - gekon wachlarzopalcy*

Żywienie

Leptopelisy jak wszystkie żaby są drapieżnikami i polują na żywy pokarm. Warto pomyśleć o różnorodnym pożywieniu, gdyż jednostajna dieta nie służy zdrowiu tych płazów. Młode żabki karmimy drobnymi owadami takimi jak: wylęg świerszczy, małe koniki polne, mszyce, muszki owocowe. Dorosłe jedzą: świerszcze, koniki polne, mole woskowe, muchy, ćmy, małe szarańcze, pająki a nawet noworodki mysie i małe żaby, wszystko co zmieści się w ich pyszczkach. Karmić je powinniśmy 2-3 razy w tygodniu w sezonie deszczowym, młode osobniki codziennie. W sezonie suchym, gdy żaby zapadają w stan odrętwienia mogą przestać w ogóle przestać żerować. Pokarm warto posypywać wapniem.

Rozmnażanie

Żaby te są trudne do rozmnożenia, jednak pojawiły się pierwsze informację o dochowaniu się młodych. Na temat zachowań godowych istnieje jednak wiele sprzecznych informacji. Jedne źródła podają, że skrzek jest składany w wilgotnej ziemi, a potem przenoszony do zbiorników wodnych przed ulewne deszcze, inne informacje podają, iż to młode kijanki same przechodzą do wody podczas deszczów, wreszcie są i takie, które mówią o tym, że skrzek jest składany w wodzie, czy na roślinach ponad wodą, skąd spada do wody7. Przedstawiam poniżej najbardziej kompletny opis rozmnożenia gatunku Leptopelis vermiculatus8.

Aby doprowadzić do rozmnożenia Leptopelisów konieczne jest rygorystyczne zastosowanie podziału roku na pory mokre i suche, przy znacznym zwiększeniu częstotliwości i intensywności opadów podczas pory deszczowej. Powinniśmy także w tym okresie znacząco zwiększyć ilość podawanego pożywienia, gdyż warunki klimatyczne w połączeniu z obfitością pokarmu stymulują zachowania godowe. Samce śpiewają w wodzie wabiąc samice. W tym okresie są bardzo terytorialne i agresywne wobec innym przedstawicieli płci męskiej, wydając przy tym odstraszające odgłosy: rrrrrrrrr-rrrrrrrrr-ga! Normalne pieśni godowe brzmią jak: ga-ga-ga—-ga—-ga. Po amlexusie samica składa skrzek do wody. Kijanki są wegetarianami, jedzą glony oraz płatki dla ryb. Kijanki powinniśmy przenieść do małego akwarium z bezwzględnie czystą wodą o temperaturze 25°C, regularnie zmienianą. Po kilku tygodniach kijanki ulegają przeobrażeniu i małe żabki opuszczają wodę. trzeba przy tym, uważać, aby się nie potopiły. Młodym warto 2 razy w tygodniu podawać kroplę wapnia w płynie (dla zwierząt) na grzbiet, w celu zapewnienia prawidłowego rozwoju.

 

Odgłos godowy – Leptopelis vermiculatus
Opracowanie i źródła informacji
Opracowanie Makr0wy

Źródła:

1 http://www.batraciens.net/leptoptelis_vermiculatus.php (21.06.2006).
2 http://www.frog.sk/gO.php?ID=1&PiC=12&Lang=English&Path=1384063828 (21.06.2006).
3 http://www.batraciens.net/leptoptelis_vermiculatus.php (21.06.2006).
4 Patrz: http://www.pollywog.co.uk/usumbarapeacockcaresheet.html (21.06.2006);
http://www.terra-typica.ch/berichte/Leptopelis/leptenglish.htm (21.06.2005) ;
http://atlas.drpez.org/Leptopelis_vermiculatus (21.06.2006).
5 Patrz: http://www.hch.nl/Beesjes/pages/Leptopelis_vermiculatus.htm (21.06.2006);
http://www.pollywog.co.uk/usumbarapeacockcaresheet.html (21.06.2006).
6 http://www.palmblad.nl/dieren1/leptopelis_vermi.html (21.06.2006).
7 Patrz: J. Gorazdowski , M. Kaczorowski, Leksykon Zwierząt
Terraryjnych, Warszawa 2006;
http://www.animalia-editions.net/article.php3?id_article=238 (21.06.2006);
http://www.redlist.org/search/details.php?species=56284 (21.06.2006);
http://atlas.drpez.org/Leptopelis_vermiculatus (21.06.2006).
8 http://www.batraciens.net/leptoptelis_vermiculatus.php (21.06.2006).

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu