Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [6]
Loading...
4149
Skorpiony – Opisy

Buthus occitanus

Buthus occitanus – skorpion

Buthus occitanus (Amoreux, 1789) to skorpion średniej wielkości, dorastający do 6-8 cm o czystym ubarwieniu od słomkowożółtego do ciemnobrązowego. W ostatnich latach doszło do częściowej rewizji rodzaju Buthus (Leach, 1815). Wiele z wcześniejszych podgatunków Buthus occitanus zostało podniesionych do rangi gatunku, w wyniku tego obecnie rozpoznajemy tylko dwa podgatunki.

Podgatunki

  1. Buthus occitanus israelis (Shulov & Amitai, 1959) : Israel.
  2. Buthus occitanus berberensis Pocock, 1900 : Eritrea, Ethiopia.

Biotop

Najczęściej spotykany jest pod kamieniami pod którymi kopie nory. Zdarza się również iż wykorzystuję istniejące nory.

Występowanie

Występuje na południu Europy, w północnej część Afryki, oraz w okolicach południowej Sahary (Senegal, Mali). Zamieszkuje różne środowiska, od Hiszpanii i południowej Francji, gdzie spotkać go można na pograniczu gajów oliwnych i pól, górzyste pustynne tereny Maroko i piaszczyste rejony południowej Sahary.

Zachowanie

Szybki skorpion, nie polecany dla początkujących hodowców.

Jadowitość

Jad może stanowić zagrożenie dla zdrowia zwłaszcza u dzieci i osób uczulonych. Toksyczność jadu (LD50) wynosi 0.9-1.44 mg/kg w zależności od miejsca występowania.

Żywienie

Podstawą diety młodych jest muszka owocówka, wylęg świerszcza, oraz termity. Dorosłym podajemy świerszcze, małe karaczany i inne drobne owady. W naturze często zjadają inne skorpiony, także swojego gatunku. W zasadzie Buthus occitanus nie przepuści żadnej „okazji” przechodzącej w pobliżu jego nory tak więc karmić go można praktycznie każdym bezkręgowcem którego wielkość nie przekracza 1/3 jego wielkości.

Przeczytaj też  Neostylopyga rhombifolia - karaczan arlekin

Terrarium

Powierzchnia 20×20 cm wystarczy w zupełności dla jednego osobnika. Z uwagi na terytorialne zachowanie i duży temperament w małym terrarium nie poleca się trzymania pary. Jeśli jednak ktoś zdecyduje się na trzymanie pary musi pamiętać o zapewnieniu dużego terrarium i wielu kryjówek. Minimalny rozmiar zbiornika wtedy wynosi 30x20cm. Jako podłoża możemy użyć mieszanki ziemi, torfu i piasku. Warstwa podłoża powinna mieć co najmniej 10 cm. Kawałki kory i kawałki ceramiki stanowić będą doskonałe kryjówki. Zaleca się stosowanie małej miseczki z wodą (wypełniona częściowo czystym, bardzo drobnym żwirkiem). Woda w takiej miseczce powinna wysychać, dopiero po wyschnięciu powinno się ja uzupełnić. Terrarium powinno być dodatkowo wyposażone w małe otworki lub siatkę o bardzo drobnych oczkach na linii podłoża. Ma to zapewnić dobrą wentylację pojemnika.

Temperatura

Optymalna temperatura dla skorpionów pochodzących z Europy to 25-28°C w dzień i ok. 20-22°C nocą – latem, zima temperatura w dzień nie powinna spadać poniżej 10°C, a nocą 7-8°C jest minimalna temperatura. Powodem takiego obniżenia temperatury u skorpionów jest wymuszenie u nich cyklu rocznego i prawidłowe przygotowanie do rozrodu. Dla osobników z afrykańskiej populacji w ciągu dnia powinna panować temperatura 28-30°C, natomiast nocą powinna spadać do 20-22°C.

Wilgotność

Wilgotność należy utrzymywać na poziomie 40% latem i 60% zima. (w przypadku afrykańskich przedstawicieli tego gatunku 35-50%). Buthus occitanus są bardzo wrażliwe na zbyt wysoką (ponad 60%) wilgotność. Może ona powodować grzybice oraz gwałtowny rozwój pasożytów.

Dymorfizm płciowy

Liczba „zębów” na pektynach u samicy wynosi od 19 do 30, natomiast u samca 25-36. Pektyny samca są dłuższe i ustawione bod bardziej rozwartym kątem. Pedipalpy samca są nieco grubsze od pedipalpów samicy.

Przeczytaj też  Oedura castelnaui

Rozmnażanie

Trzymając parę razem należy dość dokładnie obserwować płaskie powierzchnie w terrarium w poszukiwaniu śladów spermatophora. Jeśli obawiamy się utraty samca to można go przenieść do innego pojemnika. Ciąża trwa zwykle 7-10 miesięcy. Liczba młodych waha się od 30-60 sztuk. Młode, gdy opuszczą już grzbiet samicy należy odłowić i trzymać pojedynczo w niewielkich pojemnikach. Doskonale nadają się do tego pojemniczki po filmie fotograficznym wypełnione do połowy podłożem. Bardzo ważne jest nawilżanie za pomocą strzykawki z igłą dolnej warstwy podłoża, gdyż właśnie tam głęboko zakopane młode zwykle linieją.

 

Opracowanie

Opracowanie i źródła informacji

Opracował Bartłomiej Gorzkowski na podstawie własnych doświadczeń oraz wybranej literatury. Poprawił i uzupełnił Ryszard Wiejski-Wolschendorf
Ryszard Wiejski-Wolschendorf : Skorpiony, Wyd. Egros, Warszawa (2002)
Ann Webb: SCORPIONS, keeping and breeding Them in Captivity (Re-154) TFH Publications; (1998)
Gary A. Polis: The Biology of Scorpions – Stanford University Press; (1990)
Fet, Victor & Paul Selden: SCORPIONS 2001 – In memoriam Gary A. Polis. British Arachnological Society (2001)
Philip Brownell, Gary A. Polis: Scorpion Biology and Research, Oxford University Press; ( 2001)
Fet, Victor, Sissom, W. David, Lowe, Graeme & Braunwalder, Matt E. CATALOG OF THE SCORPIONS OF THE WORLD, 2000. The New York Entomological Society.
Lourenço W. R., DESCRIPTION OF THREE NEW SPECIES OF SCORPIONS FROM SUDAN (SCORPIONES, BUTHIDAE); Boletin Sociedad Entomologica Aragonesa, 2005, 36: 21-28
Lourenço W. R., & Greniez P., A NEW SCORPION SPECIES OF THE GENUS BUTHUS LEACH, 1815 (SCORPIONES, BUTHIADE) FROM MOROCCO, 2005, Euscorpius N° 19. Marshall Univerty.
Vachon, Maxime, ETUDES SUR LES SCORPIONS, 1951. Institut Pasteur d’Algerie

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu