Darlingtonia californica – darlingtonia kalifornijska

Darlingtonia californica – darlingtonia kalifornijska

Darlingtonia californica (J. D. Brachenridge, 1841) pochodzi z USA, głównie z bagien Kalifornii i Oregonu. Jej dzbanki wyglądem przypominają węże gotowe do ataku, a wrażenie takie sprawia głównie rozdwojony wyrostek. Darlingtonie zwabione kolorowym „listkiem” owady wchodzą do skierowanego w dół otworu. Zmylone jasnym światłem padającym z góry próbują lecieć w jego kierunku. Zmęczone wpadają w końcu do dzbanuszka, gdzie zostają strawione. Skierowane w dół włoski zapobiegają wydostaniu się owadów.

Wygląd

Wysokość – od 40 do 100 cm.

Szerokość – 35 cm.

Nasłonecznienie

Ustawiamy w jasnym, ale niebezpośrednim świetle. Przed nadmiernym nasłonecznieniem musimy osłaniać podłoże.

Podlewanie

Wymaga stale wilgotnego podłoża. Doniczkę ustawiamy na podstawce z miękką wodą. Darlingtonia żyje w pobliżu strumieni i bardzo lubi, gdy podłoże ma temperaturę niższą niż otoczenie – najlepiej około 15°C. Możemy to osiągnąć kładąc na jego powierzchni kostki lodu.

Wilgotność otoczenia

Wymaga dużej wilgotności (nawet 100%). Darlingtonię ustawiamy w grupie roślin o podobnych wymaganiach i zraszamy. Można też uprawiać ją w terrariach. Niska wilgotność powoduje usychanie charakterystycznego „języczka”, a to z kolei zmniejsza skuteczność pułapek.

Temperatura

• Temperatura latem: Przez cały rok utrzymujemy umiarkowaną temperaturę pokojową, nie przekraczającą 22°C. Roślina jest wrażliwa na wysokie temperatury.
• Temperatura zimą: W okresie spoczynku temperatura nie powinna być wyższa niż 15°C. Roślina wytrzyma okresowe przymrozki.

Nawożenie

Nigdy nie nawozimy roślin owadożernych – same łapią sobie pożywienie.

Przesadzanie

Przesadzamy co 2 lata do mieszaniny torfu i ostrego piasku (nie do zwykłej ziemi do kwiatów). Zabieg przeprowadzamy wiosną.

Okres spoczynku

Darlingtonia wymaga okresu spoczynku. W tym czasie należy ją umieścić w pomieszczeniu, w którym będzie miała dostęp do dużej ilości światła, a w którym temperatura utrzymuje się pomiędzy 5-10°C. Roślina powinna mieć w tym czasie tylko lekko wilgotne podłoże – w żadnym wypadku nie powinna stać w wodzie. Minimalny czas okresu spoczynku to 4 do 6 tygodni, może on jednak trwać nawet trzy miesiące. Jeśli nie mamy możliwości zapewnienia roślinie takich warunków musimy uciec się do jakiejś „sztuczki”. Pierwsza z nich polega na podlaniu a następnie umieszczeniu rośliny w foliowej torebce. Tak zapakowaną roślinę umieszczamy jeszcze dodatkowo w papierowej torebce i wkładamy na minimum 4 tygodnie do lodówki (ale nie do zamrażarki). Sprawdzamy raz na tydzień czy z rośliną nie dzieje się coś złego. Nie jest to idealny sposób i powinniśmy go używać jako ostateczności, ale generalnie lepszy taki niż żaden okres spoczynku. Drugi sposób to sprawdzenie temperatury na parapecie. Czasem nawet przy nowych oknach temperatura jest tam niższa – pomijając ewentualną nieszczelność okien powietrze w zetknięciu się z zimną szybą ochładza się i spływa w dół. Jeśli tak się dzieje to wystarczy nie przesadzać z kaloryferem i rośliny mogą zimować w miejscu, gdzie rosły przez cały rok.

Rozmnażanie

• Nasiona – występuje samozapylenie, choć zapylenie za pomocą różnych genetycznie roślin da lepsze rezultaty. Nasiona dojrzewają po około 2 miesiącach. Uzyskane nasiona należy poddać stratyfikacji: wysiać je na lekko wilgotne podłoże do doniczki z otworami odpływowymi, wstawić tą doniczkę do nieco większej osłonki (doniczki bez otworów odpływowych), nalać na spód odrobinę wody i całość wstawić na 6 – 8 tygodni do lodówki (ale nie do zamrażalnika). Po tym czasie doniczkę ustawiamy w jasnym, ciepłym (około 25°C) i wilgotnym miejscu. Po 2 – 3 tygodniach nasiona powinny zacząć kiełkować. Gdy młode roślinki wypuszczą kilka młodych listków możemy je poprzesadzać, ale najlepiej poczekać z tym do wiosny.
• Sadzonki liściowe – odrywamy dorosły liść z fragmentem kłącza, a jeszcze lepiej z kilkoma korzonkami. Zanurzamy w ukorzeniaczu i umieszczamy w wilgotnym podłożu. Okrywamy folią i stawiamy w jasnym, ciepłym miejscu (około 25°C). U podstawy powinny zacząć pojawiać się młode liście. Nie jest to jednak zbyt skuteczna metoda w wypadku tej rośliny.
• Młode roślinki – u podstawy darlingtoni wyrastają młode roślinki, które ukorzeniamy jak sadzonki liściowe.
• Podział kłącza (metoda I) – starsze okazy darlingtoni nie wyglądają zbyt atrakcyjnie, gdyż tworzą długie kłącza, wzdłuż których najczęściej nie ma liści. Takie kłącze możemy użyć do rozmnożenia rośliny. Metoda pierwsza polega na wyciągnięciu z doniczki całej rośliny i usunięcie na całej jej długości dzbanków i resztek liści aż do „gołej” tkanki. Następnie odcinamy około 2 – 3 centymetry kłącza licząc od strony, w której pojawiały się nowe liście. Kłącze umieszczamy poziomo w wilgotnym podłożu (stożek wzrostu również) i traktujemy jak sadzonkę liściową. Po pewnym czasie co około 2 – 3 centymetry powinna pojawić się młoda roślinka. Tniemy wtedy kłącze na fragmenty tak, by na każdym z nich była jedna i sadzimy do podłoża. Metoda ta jest niczym innym jak uszczykiwaniem stożków wzrostu celem rozkrzewienia rośliny (fuksja, ligustr, „drzewko szczęścia”).
• Podział kłącza (metoda II) – od poprzedniej metody różni się tym, że nie odcinamy wierzchołka wzrostu, ale co 2 – 3 centymetry wycinamy z kłącza kawałki w kształcie litery V do głębokości połowy kłącza. W tych miejscach powinny powyrastać nowe roślinki.

Kwitnienie

Kwiaty darlingtoni są równie piękne co jej pułapki. Działki kielicha, które są dłuższe od płatków, mają przeważnie kolor żółtozielony, natomiast płatki pomarańczowo-brązowy.

Problemy

Zbyt wysoka temperatura podłoża i zastała woda na podstawce są najczęstszymi powodami niepowodzeń w hodowli tej rośliny.

Stopień trudności uprawy

Jest to roślina trudna w uprawie.

 

Opracowanie i źródła informacji

Rafał Pitera

Opracowano na podstawie:

• • • „Rośliny mięsożerne – zwane też owadożernymi”, Zbigniew Podbielkowski, Barbara Sudnik-Wójcikowska, Wydawnictwo: MULTICO
    • „Savage garden”, Peter D’Amato, Wydawnictwo: Ten Speed Press;
    • „Carnivorous plants of the world” , James and Patricia Pietropaolo, Wydawnictwo: Timber press;
    • „Growing Carnivorous Plants”, Barry Rice, Wydawnictwo: Timber press;