Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [1]
Loading...
543
Encyklopedia, Owady – Encyklopedia

Siphonaptera – pchły

Siphonaptera – pchły → rząd owadów (Insecta). Dotychczas opisano ok. 2400 gatunków, z czego z terenu Polski wykazano 70.

Są to przeważnie bardzo drobne owady, długość ich ciała mieści się w przedziale 0,8 – 10 mm. Mają bardzo krótkie, buławkowate czułki, praktycznie całkowicie schowane w zagłębieniach z boku ortognatycznej głowy. Posiadają charakterystyczne przyoczka, które leżą w miejscu normalnie występujących u innych grup oczu złożonych. Na głowie znajduje się specyficzny, kłujący aparat gębowy. Dodatkowo na głowie znajdują się kołnierze złożone z grubych szczeci, będące ważną cechą systematyczną. Tułów ze wszystkimi segmentami o podobnej budowie. Nie posiadają skrzydeł. Nogi długie, silnie rozwinięte, trzecia para skoczna. Stopy pięcioczłonowe. Odwłok złożony z 10 segmentów, przy czym widoczne jest tylko 8. Z wierzchu pokryty drobnymi szczecinkami. Całe ciało posiada zwartą, patrząc z boku w obrysie, jajowatą budowę. Z góry widoczne jest bardzo silne spłaszczenie owada. Taka morfologia jest przejawem pasożytniczego trybu życia tego owada.

Dorosłe pchły pasożytują na ciepłokrwistych kręgowcach. Są w stanie rozmnażać się tylko po konsumpcji sporej porcji krwi. Jaja składają w środowisku, gdzie wyklute, robakowate i beznogie larwy odżywiają się materią organiczną. Przepoczwarczenie następuje w kokonach. Nowe imagines poszukują aktywnie żywicieli. Umożliwa im to m. in. niezwykła skoczność. Te maleńkie owady potrafią jednym skokiem pokonywać odległość 30 cm w dal i 20 cm wzwyż. Są wektorami wielu groźnych i uciążliwych chorób np. dżumy, która zabiła w XIV w. ponad połowę mieszkańców naszego kontynentu.

Przeczytaj też  Scarabaeidae - poświętnikowate

Znani przedstawiciele: pchła ludzka (Pulex irritans), pchła psia (Ctenocephalides canis), pchła kocia (C. felis).

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu