Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [5]
Loading...
1352
Weterynaria, Jaszczurki – Weterynaria

Infekcje wirusowe u jaszczurek

Infekcje wirusowe u jaszczurek

Choroba Informacje Objawy Leczenie Zapobieganie

Papillomatoza (Brodawczyca)

Izolowano dwa wirusy: Herpeswirus oraz Papovawirus. Bardzo często zakażeniu wirusowemu towarzyszy wtórne zakażenie patogennymi grzybami. W różnych miejscach skóry (grzbiet, okolica brzucha i piersi, łapy, ogon, głowa) oraz błon śluzowych (kloaka, jama gębowa, spojówki) pojawiają się wykazujące szybki wzrost wyraźnie oddzielone od zdrowej tkanki szare, kalafiorowate brodawki. Przy wtórnym zakażeniu grzybami brodawki mogą ulegać rozpadowi z wytworzeniem ran i wyraźnych blizn (lokalne odbarwienia skóry). Leczenie jest skuteczne przy nieznacznych zmianach. Brodawki usuwa się przy pomocy azotanu srebra – smarowanie codzienne przez 5-7 dni. Po kilku dniach leczenia brodawki powinny ulec zmiejszeniu, wysuszeniu i autoamputacji. Niestety często dochodzi do nawrotów choroby. Dobre efekty terapeutyczne uzyskuje się przy zastosowaniu wymrażania punktowego (krioterapia). Nieznane

Herpeswiroza

Stwierdzano zakażenia u legwanów zielonych. Nieznane Nieznane Nieznane

Poxviridae (ospa)

Po raz pierwszy opisano u Tupinambis teguixin. W badaniu cytologicznym zmienionej tkanki (biopsja w narkozie ogólnej) stwierdza się w komórkach epitelialnych eozynofilne śródcytoplazmatyczne ciałka wtrętowe. U chorych zwierząt pojawiają się na skórze 1-2 milimetrowe charakterystyczne zmiany w postaci szaro-brązowych guzków. Zmiany umiejscawiają się najczęściej na skórze kończyn, głowie (często na spojówkach), szyi, karku, grzbietu i boków ciała. Choroba nie jest groźna dla życia. Zmiany ospowe mogą zanikać bez konieczności leczenia po 3-4 miesiącach. Nieznane

Adenowiroza

Choroba śmiertelna. W badaniach cytologicznych wątroby i jelit (Hema – ColorŽ) stwierdzono obecność charakterystycznych śródjądrowych ciałek wtrętowych w hepatocytach i komórkach nabłonka jelit. Następuje szybkie wychudzenie i utrata kondycji. W badaniach sekcyjnych stwierdza się rozległe obszary martwicy miąższu wątroby. Szczególnie narażone na zachorowania narażone są kameleony. Zwierzęta tracą apetyt, aktywność i umierają pomimo prób ratowania. Choroba może przybrać obraz epidemii. Objawem charakterystycznym choroby jest proliferacja nabłonka w przełyku i tchawicy. U martwych zwierząt obserwuje się objawy zapalenia jelit (w komórkach nabłonka jelit cienkich stwierdza się liczne ciałka wtrętowe (śródjądrowe). W przebiegu adenowirozy pojawić się mogą zakażenia wtórne, najczęściej z udziałem Kryptosporidium sp. Dodatkowo na skutek zaburzeń w wchłanianiu jelitowym ujawnia się hypokalcemia – niedobór wapnia doprowadzający do odwapnienia kości szkieletu. Nieznane Nieznane

Iridowiroza (Lizard Erythrocytic Virus)

Stwierdza się najczęściej u gekonów (np. Gehydra variegata, Tarentola mauritanica) i kameleonów (Chamaeleo dilepis, Bradypodion fischeri). W badaniu krwi w erytrocytach wykrywa się eozynofile śródcytoplazmatyczne ciałka wtrętowe w obrębie których, w badaniach z użyciem mikroskopu elektronowego stwierdzono obecność wirusów. W diagnostyce różnicowej należy wziąć pod uwagę malarię (Plasmodium sp.). Nieznane Nieznane
Przeczytaj też  Phelsuma borbonica - felsuma borbonica

 

Jarosław Zajączkowski

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu