Lasiocyano sazimai

Lasiocyano sazimai – ptasznik

Nazewnictwo

Nazwa gatunkowa: Lasiocyano sazimai (Nagahama & Fukushima, 2011)

Nazwa angielska: Brazilian Blue Tarantula

Długość życia

15-20 lat

Występowanie

Brazylia

Zachowanie

Nie są to zbyt szybkie ptaszniki, jak najbardziej nadają się na pierwszego pająka ze względu na temperament i odporność na błędy. Jad tego pająka jest słaby, porównywalny z jadem pszczoły. Temperament można porównać do ptasznika Lasiodora parahybana. Hodujemy pojedynczo. Aktywność nocna i o zmierzchu.

Wygląd

Lasiocyano sazimai to średniej wielkości ptasznik, osiągający długość ciała 6-7 cm (rozstaw odnóży około 16 cm). Podrośnięte i dorosłe osobniki przybierają niebieski kolor na odnóżach i karapaksie a na odwłoku włoski mają czerwony kolor. Posiada włoski parzące Typ I, Typ III.

• Wygląd samca: Posiada haczyki na przedniej parze odnóży krocznych oraz bulbusy na nogogłaszczkach. Cechy te pojawiają się dopiero po osiągnięciu dojrzałości płciowej (po przejściu ostatniego procesu linienia) przez samca. Ubarwienie obu płci jest identyczne ale samce są smuklejsze w stosunku do samicy. Dorasta do około 4 cm DC lecz jak w każdym gatunku zdarzają się większe i mniejsze osobniki.
• Wygląd samicy: Samica osiąga większe rozmiary od samca choć tak jak pisałem w rubryce wyżej, kolorystycznie się od siebie nie różnią. Na wylince podrostka można również dostrzec spermatekę, podobnie jak u większości gatunków ptaszników.

Cechy szczególne

Niebieski kolor tego pająka jest widoczny szczególnie u osobników świeżo po linieniu. Im dłużej minęło od ostatniego linienia tym barwy będą mniej intensywne, jednakże pod światłem niebieski kolor wydaje się być naprawdę intensywny. Młode osobniki nie są zbyt szczególnie ubarwione, ich kolor jest jednolicie jasnobrązowy, wybarwiać się na niebiesko zaczynają dopiero około L7. Jad tego pająka jest słaby, porównywalny z jadem pszczoły.

Biotop

„Wszystkie okazy znaleziono w wysokich obszarach skalistych, ubogich w roślinność, z ekstremalnymi wahaniami temperatury, opadów i suszy. Ponieważ gleba nie pozwala na wkopanie się, pająki często ukrywają się pod skałami…” W warunkach hodowlanych utrzymujemy podłoże stale lekko wilgotne w większej części pojemnika/terrarium. Ten gatunek jest dość odporny na przesuszenie lub przelanie czy na wahania temperatury.

Temperatura

24-26°C. Dobrze czuje się w temperaturze pokojowej. Jest to ptasznik niewymagający wysokich temperatur, z racji biotopu jaki zamieszkuje w naturze.

Wilgotność

40-60%

Terrarium

Optymalne wymiary dla dorosłej samicy to 30x30x25cm. Terrarium typowe dla ptasznika naziemnego.

Oświetlenie

Oświetlenie niewymagane

Żywienie

Dorosłym osobnikom podajemy świerszcze, szarańcze, karaczany czy też larwy drewnojada (najlepiej te świeże po linieniu).

Dymorfizm płciowy

Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy

Rozmnażanie

Gatunek w miarę łatwy w rozmnożeniu. Samica osiąga dojrzałość płciową przy wielkości 4,5 cm długości ciała i w wieku około 3 lat. Przed kopulacją dobrym rozwiązaniem będzie nakarmienie samicy. Po wpuszczeniu samca do terrarium samicy należy obserwować uważnie zachowanie obu pająków ponieważ z mojego doświadczenia wynika, że samice są często agresywne w stosunku do swojego partnera. Przyda się nam długa pęseta którą w razie potrzeby będziemy mogli obronić samca gdy samica będzie próbowała go atakować. Kokon jest składany w okresie od 3 do 6 miesięcy po kopulacji mając na uwadze, że ten czas może ulec zmianie w obie strony w zależności od warunków panujących w terrarium. Po 5 tygodniach w kokonie powinny znajdować się już nimfy w pierwszym stadium, tak zwane N1. Po kolejnych kilku tygodniach zaczynają linieć na N2 i i kolejne 4-5 tygodni później powinny pojawiać się pierwsze L1. Ten okres, podobnie jak okres oczekiwania na kokon również może się zmienić w zależności od warunków panujących w inkubatorze. Z kokonu może wyjść ponad 500 młodych które w stadium L1 będą miały około 5mm rozpiętości odnóży.

Zimowanie

Nie zimujemy.

Uwagi

Gatunek nadaje się dla początkujących. Tempo rozwoju tego pająka jest zbliżone do innych blisko spokrewnionych ptaszników naziemnych z ameryki południowej. Z moich obserwacji mogę powiedzieć, że lubi również od czasu do czasu urządzać sobie krótkie głodówki podobnie jak duża część ptaszników naziemnych.

Opracowanie

Praca zbiorcza użytkowników forum terrarium.pl; Mały, AbaddonBCN, TherapoTerra, Takuya, Riberbula