Gryllus bimaculatus – świerszcz środziemnomorski

Gryllus bimaculatus – świerszcz śródziemnomorski

Spis treści

Gryllus bimaculatus – świerszcz środziemnomorski

Nazewnictwo

Polska nazwa: świerszcz śródziemnomorski Nazwa angielska: Mediterranean Field Cricket Nazwa naukowa: Gryllus bimaculatus

Systematyka

Rząd: Orthoptera – prostoskrzydłe Rodzina: Gryllidae – świerszcze Rodzaj: Gryllus Gatunek: Gryllus bimaculatus

Występowanie

Gatunek występuje naturalnie w regionie śródziemnomorskim – Afryka Północna, południowa Europa oraz Azja Południowa. Zasiedla suche, trawiaste tereny, obrzeża upraw i kamieniste zbocza. W środowisku naturalnym aktywny głównie nocą, często można go usłyszeć dzięki donośnemu „śpiewowi” samców.

Wygląd

Ciało masywne, błyszcząco czarne lub ciemnobrązowe. Długość ciała dorosłych osobników: 2,5–3,5 cm. Na nasadzie skrzydeł widoczne dwie jaśniejsze plamki (stąd nazwa gatunkowa „bimaculatus”). Samce posiadają skrzydła przystosowane do wydawania dźwięków (strydulacja), samice rozpoznawalne po długim pokładełku.

Długowieczność

Dorosłe osobniki żyją 2–3 miesiące, cały cykl rozwojowy trwa około 8–12 tygodni w zależności od temperatury.

Terrarium

Do hodowli wystarczą pojemniki plastikowe lub terraria o wymiarach min. 40×30×30 cm dla większej kolonii. Podłoże: torf, włókno kokosowe lub piasek – warstwa ok. 3–5 cm. Należy zapewnić dobrą wentylację i kilka kryjówek (rolki po papierze, kartonowe tacki od jaj, gałązki). W pojemniku umieszcza się również pojemnik z wilgotnym torfem do składania jaj.

Temperatura

Optymalna: 28–32°C – Minimalna: 22°C Niższe temperatury znacząco wydłużają rozwój larw i zmniejszają aktywność.

Wilgotność

Na poziomie 50–70% Jedna część pojemnika powinna być wilgotniejsza (np. wokół pojemnika na jaja), reszta suchsza, by zapobiec pleśni.

Żywienie

Świerszcze są wszystkożerne. W hodowli chętnie przyjmują: – pokarm suchy: płatki owsiane, otręby, sucha karma dla ryb lub kurcząt, – pokarm świeży: warzywa (marchew, ziemniak, jabłko, ogórek), liście mniszka, – źródło białka: sucha karma dla kotów lub gotowany makaron. Pokarm świeży należy usuwać, zanim spleśnieje. Wodę najlepiej podawać w postaci żelu wodnego lub nasączonych gąbek, aby uniknąć utonięć.

Hodowla grupowa

Bezproblemowa – świerszcze żyją stadnie, ale w przegęszczonych pojemnikach mogą się wzajemnie okaleczać. Zaleca się utrzymywanie umiarkowanej gęstości populacji i obfite karmienie.

Dymorfizm

Samce mniejsze, z krótszym odwłokiem, wydają dźwięki poprzez pocieranie skrzydeł. Samice większe, z długim, prostym pokładełkiem.

Rozmnażanie

Dojrzałość płciowa

Osiągana po około 3–4 tygodniach od przeobrażenia w imago.

Kopulacja

Kopulacja trwa kilka minut; samiec po godach umiera po kilku tygodniach.

Jaja

Samica składa jaja do wilgotnego podłoża – 100–300 sztuk w ciągu życia. Jaja są drobne, białe, wrzecionowate. Inkubacja trwa 10–14 dni w 30°C.

Larwy (nimfy)

Młode przypominają miniatury dorosłych. Linieją 8–10 razy przed osiągnięciem dojrzałości. Pełen rozwój od jaja do imago trwa 8–10 tygodni w temperaturze 30°C.

Uwagi

Gatunek bardzo łatwy w hodowli – doskonale nadaje się jako pokarm dla gadów, płazów i pajęczaków.

Gryllus bimaculatus to jeden z najczęściej hodowanych świerszczy karmowych. Charakteryzuje się dużą płodnością i odpornością. W porównaniu do świerszcza domowego (Acheta domesticus), jest większy, cichszy i bardziej odporny na choroby. Wysoka temperatura znacząco przyspiesza rozwój, natomiast w chłodzie populacja może zamierać.