Dorcus titanus sika

Samiec – Dorcus titanus sika

Samiec – Dorcus titanus sika

Dorcus titanus sika

Wygląd

Dorcus titanus sika (Boisduval, 1835) to spory, bo dorastający do 71 mm samce, samiczki dorastają do 35 mm. Jelonek o ubarwieniu od czarnego do ciemnobrązowego. Samce mają dobrze wykształcone żuwaczki, natomiast samice bardzo zredukowane przystosowane do wgryzania się w drewno.

Występowanie

Tajwan.

Terrarium

Hodowla tego gatunku jest dosyć prosta, oczywiście przy zapewnieniu odpowiednich warunków. Polecam trzymać jednego samca z gromadką samic, ponieważ samce toczą zaciekłe walki o samice robiąc sobie krzywdę. Dla samca i dwóch samiczek wystarczy terrarium 25x25x35 cm z czego największa wartość to wysokość zbiornika, najlepiej sprawdzają się terraria otwierane z góry. Dorosłe owady chętnie zjadają banany, oraz inne słodkie owoce, nie gardzą miodem i pyłkiem pszczelim z moich obserwacji wynika, że część substancji odżywczych czerpią również z próchniejącego drewna. Jelonki rozwijają się w próchniejącym drewnie najlepiej dębu lub buku. Substrat do hodowli w całości zrobiony jest z próchna, sposób jego przygotowania poniżej. Ważną kwestią jest przygotowanie odpowiednich kawałków dębowych bądź bukowych gałęzi o minimalnej średnicy 5cm, ważne jest, aby nie były do końca spróchniałe, muszą być twarde, w mojej hodowli właśnie takie kłody zostały wybrane do składania jaj w miękkich kawałkach nigdy nie znalazłem młodych, ważne jest też, aby kłody były zaatakowane przez białą grzybnie, w nich samiczki rozpoczną składanie jaj, gałęzie całkowicie spróchniałe posłużą do wykonania substratu. Uprzednio zebrane i przycięte na jednakową długość gałązki wstawiamy do wody na 24 h a następnie wkładamy ciasno jedna obok drugiej do terrarium obsypując substratem, mocno ugniatając, ważne jest, aby wypełnić terrarium tak, aby zostało 5cm wolnej przestrzeni i gałązki wystawały około 1 cm nad substrat, dobrze jest przykryć część substratu kawałkiem kory, co zapobiega jego nadmiernemu wysychaniu. Substrat powinien być wilgotny, ale przy ściśnięciu w dłoni nie powinna kapać z niego woda. Odpowiednią wilgotność utrzymamy spryskując raz dziennie terrarium wodą. Hodowla nie wymaga dogrzewania ani tez oświetlenia jelonki czują się dobrze w temperaturze pokojowej.

• Substrat

Substrat do hodowli jelonków składa się w 100% z próchna. Uprzednio zebrane białe próchno dębu lub buku moczymy w wodzie przez 24 h następnie rozdrabniamy, do zmielonego próchna dobrze jest dodać łyżkę mąki pszennej i odrobinę drożdży, lecz nie jest to konieczne. Tak przygotowany substrat odstawiamy w ciepłe miejsce na około miesiąc,do fermentacji, zmieni wtedy kolor na ceglasto-pomarańczowy lub brązowy, tak przygotowany substrat jest gotowy do rozpoczęcia hodowli.

Rozmnażanie

Po kopulacji, która odbywa się najczęściej nocą, bo wtedy owady są aktywne, samica zagrzebuje się w substracie wgryza się w gałęzie gdzie składa jaja, larwy wylęgają się po około dwóch tygodniach, odżywiając się drążąc korytarze w kłodzie.
Larwy wykazują skłonność do kanibalizmu, dlatego warto po miesiącu od założenia hodowli przeszukać i powybierać larwy do osobnych pojemniczków, należy przy tym zachować ostrożność, aby nie uszkodzić larw i jaj. Larwy w stadium L3 najlepiej przenieść pojedynczo do butelek o pojemności 1,5L po napojach wypełnionych mocno ugniecionym substratem, gdzie będą mogły wygnieść kolebkę podobnie jak to ma miejsce u rohatyńców, tam przechodzą przeobrażenie. Długość tego procesu ściśle uzależniona jest od temperatury z reguły nie trwa dłużej jak pięć miesięcy. Larwy jelonków różnią się znacznie od larw kruszczyc, są wyraźniej segmentowane i węższe wygięte w literę C. Rozpoznawanie płci u larw jelonków jest możliwe u osobników L2 można już z sporą dokładnością określić płeć, poniżej 7 a 8 segmentem u samic na części grzbietowej widoczne są żółte jajniki.

 
Opracowanie i źródła informacji
Opracował na podstawie własnych doświadczeń hodowlanych.
Paweł Kotyczka.