Achroia grisella – barciak mniejszy

Spis treści

Achroia grisella – barciak mniejszy

Nazewnictwo

Polska nazwa: Barciak mniejszy Nazwa angielska: Lesser Wax Moth Nazwa naukowa: Achroia grisella

Systematyka

Rząd: Lepidoptera – motyle Rodzina: Pyralidae – omacnicowate Rodzaj: Achroia Gatunek: Achroia grisella

Występowanie

Gatunek kosmopolityczny – występuje niemal na całym świecie, szczególnie w strefach o klimacie umiarkowanym i tropikalnym. W naturze barciak mniejszy zasiedla ule pszczele, gniazda dzikich pszczół oraz inne miejsca bogate w produkty pszczele.

Wygląd

Dorosły motyl ma rozpiętość skrzydeł 15–25 mm. Barwa ciała i skrzydeł szarobrunatna z delikatnym, popielatym połyskiem. Larwy są białe do kremowych, o długości do 2 cm. Samce są mniejsze od samic i wytwarzają charakterystyczne dźwięki w trakcie godów (strydulacja), niespotykane u większości innych ciem.

Długowieczność

Cykl rozwojowy trwa 6–10 tygodni w zależności od temperatury i pokarmu. Dorosły osobnik żyje 1–2 tygodnie.

Terrarium

Barciaki hoduje się w pojemnikach plastikowych lub szklanych z pokrywką zabezpieczoną siatką wentylacyjną. Na dnie można umieścić niewielką warstwę trocin lub kartoników do wylęgu larw. Ważne, by zapewnić umiarkowaną wentylację i brak przeciągów.

Temperatura

Optymalna: 26–30°C – Minimalna: 20°C W niższych temperaturach rozwój znacząco się wydłuża.

Wilgotność

Na poziomie 60-70% Zbyt wysoka wilgotność powoduje pleśnienie pokarmu i śmiertelność larw.

Żywienie

Larwy żywią się produktami pszczelimi – wosk, miód, pyłek, propolis, resztki plastrów. W hodowli laboratoryjnej lub terrarystycznej stosuje się specjalne **mieszanki miodowo-zbożowe** lub **pokarm dla larw barciaka** (np. otręby, mąka kukurydziana, płatki owsiane z miodem). Dorosłe osobniki nie pobierają pokarmu – żyją krótko i skupiają się na rozmnażaniu.

Hodowla grupowa

Barciaki można hodować w dużych grupach – zarówno larwy, jak i dorosłe osobniki są pokojowo nastawione. Warto jednak regularnie przenosić świeże partie substratu, aby zapobiec przegęszczeniu i pleśnieniu.

Dymorfizm

Samce mniejsze, smuklejsze, o delikatniej zbudowanym ciele i krótszych czułkach. Samice większe, o pełniejszym odwłoku i mniej aktywne. Samce w trakcie godów wydają dźwięki służące przywabianiu samic.

Rozmnażanie

Dojrzałość płciowa

Dorosłe motyle są gotowe do rozrodu już po 1–2 dniach od przepoczwarczenia.

Kopulacja

Kopulacja trwa od kilkunastu minut do kilku godzin, najczęściej odbywa się nocą.

Jaja

Samica składa 100–300 drobnych jaj na powierzchni pokarmu lub jego pobliżu. Jaja są białe, kuliste, o średnicy poniżej 1 mm.

Larwy

Po 4–6 dniach wylęgają się larwy, które intensywnie żerują przez 3–4 tygodnie. Po zakończeniu wzrostu przepoczwarczają się w kokonie z przędzy. Czas trwania poczwarki: 7–14 dni.

Uwagi

Gatunek bardzo łatwy w hodowli – doskonale nadaje się jako pokarm dla płazów, gadów i niektórych pajęczaków.

Achroia grisella to popularny gatunek w hodowli jako pokarm dla zwierząt terraryjnych. Ze względu na łatwość rozmnażania i niewielkie wymagania, często hodowany obok gatunku Galleria mellonella (barciak większy). W przypadku hodowli w pobliżu uli pszczelich, należy zachować ostrożność – barciak może stać się szkodnikiem pszczelich plastrów.