Lygodactylus luteopicturatus – gekon żółtogłowy*
Nazewnictwo
Nazwa polska: Gekon żółtogłowy* (* nazwa ta odnosi się do kilku gatunków w rodzaju Lygodactylus, zalecane jest używanie nazwy łacińskiej).
Nazwa angielska: Yellow-headed Dwarf Gecko
Nazwa niemiecka: Gelbkopf Zwerggecko
Synonimy
Lygodactylus luteopicturatus PASTEUR 1964
Lygodactylus luteopicturatus — KLUGE 1993
Lygodactylus luteopicturatus luteopicturatus PASTEUR 1964
Lygodactylus luteopicturatus luteopicturatus — BROADLEY & HOWELL 1991: 10
Lygodactylus (Lygodactylus) luteopicturatus luteopicturatus — RÖSLER 2000: 93
Lygodactylus luteopicturatus zanzibaritis PASTEUR 1964
Lygodactylus luteopicturatus zanzibaritis — BROADLEY & HOWELL 1991: 10
Lygodactylus (Lygodactylus) luteopicturatus zanzibaritis — RÖSLER 2000: 93
Lygodactylus luteopicturatus zanzibaritis — BAUER 2013 (plates)
źródło reptile database.org (dostęp 11-10-2015)
Systematyka
Rząd: Squamata – łuskonośne Rodzina: Gekkonidae – gekonowate
Rodzaj: Lygodactylus
Gatunek: Lygodactylus luteopicturatus
Występowanie
Afryka Wschodnia – Kenia, Tanzania, Mozambik oraz wyspy u wybrzeży Afryki. Zamieszkuje suche i półsuche obszary sawannowe, zarośla oraz obszary skaliste. Często spotykany w pobliżu ludzkich zabudowań, gdzie wykorzystuje ściany i płoty jako miejsca żerowania i schronienia.
Wygląd
Smukły, mały gekon osiągający do 10 cm długości całkowitej (z ogonem). Ciało oliwkowoszare lub brunatne z jaśniejszymi cętkami, głowa intensywnie żółta lub żółtopomarańczowa – szczególnie u samców w okresie godowym. Oczy duże, z pionową źrenicą. Palce zakończone przylgami umożliwiają sprawne poruszanie się po pionowych powierzchniach.
Długowieczność
5–8 lat w niewoli przy prawidłowej opiece.
Terrarium
Dla pary minimalne wymiary: 30×30×45 cm (wysokość najważniejsza). Terrarium typu tropikalnego, pionowego. Wyposażenie: gałązki, korek, bambusowe rurki, liście i rośliny (żywe lub sztuczne), które zapewniają kryjówki. Podłoże: włókno kokosowe, mieszanka torfu z piaskiem lub ziemia z dodatkiem mchu. Oświetlenie UVB zalecane (5.0), zapewniające syntezę witaminy D₃ i zdrowy rozwój kości.
Temperatura
W dzień: 26–30°C – Punkt grzewczy: do 32°C – W nocy: 20–24°C
Wilgotność
Na poziomie 60–80% Codzienne zraszanie rano i wieczorem – gekony piją krople wody z liści i ścian. Wskazane jest zapewnienie dobrej wentylacji, aby uniknąć rozwoju pleśni.
Żywienie
Gatunek owadożerny. Podstawowa dieta: muszki owocowe (Drosophila), małe świerszcze, larwy mącznika, karaczany tureckie. Dodatkowo raz w tygodniu nektar lub specjalna papka dla gekonów dziennych (np. Repashy, Pangea). Owady należy suplementować wapniem i witaminami (D₃ co 2–3 karmienia).
Hodowla grupowa
Najlepiej trzymać w parach lub w haremie (1 samiec + 2 samice). Samce są terytorialne i nie powinny być łączone razem.
Dymorfizm
Samce mają intensywniejsze barwy – głowa wyraźnie żółta lub pomarańczowa, czasem z niebieskawym odcieniem boków ciała. Samice są skromniej ubarwione, z mniej kontrastową głową.
Rozmnażanie
W warunkach terraryjnych rozmnaża się łatwo przy zapewnieniu odpowiednich warunków. Samica składa 1–2 jaja co 3–4 tygodnie, przyklejając je do powierzchni (np. liści, ścian terrarium).
Inkubacja
Jaja można pozostawić w terrarium lub przenieść do inkubatora. Temperatura inkubacji: 26–28°C, wilgotność 70–80%. Okres inkubacji: 50–70 dni.
Młode
Po wylęgu mają 3–4 cm długości. Karmione drobnymi owadami (muszki owocowe, małe świerszcze). Wymagają codziennego zraszania i zapewnienia mikrokryjówek.
Uwagi
Gatunek aktywny w dzień, bardzo zwinny i szybki. Nie lubi częstego chwytania – najlepiej obserwować bezpośrednio w terrarium. W naturze często występuje w pobliżu siedzib ludzkich. Dobrze znosi warunki hodowlane, jeśli zapewni się mu odpowiednią temperaturę, wilgotność i promieniowanie UV.
Opracowanie
Na podstawie obserwacji hodowlanych, literatury terrarystycznej oraz danych z portali: reptile-database.org, Reptiles Magazine.
Liczba wyświetleń: 3856





















