Grammostola alticeps

Grammostola alticeps – ptasznik

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Brazilian Grey Smoke Tarantula

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek opisany w 1903 roku przez Pocock’a.

Najpierw został zakwalifikowany przez niego do rodzaju Citharoscelus. Starsza nazwa gatunkowa to Citharoscelus alticeps.

Wygląd

Samice tego gatunku dorastają do 8 cm (tj. długość głowotułowia + odwłoka), samce do 6 cm (ale nie ma zasady może nam się trafić mniejszy albo większy), przy czym samica jest masywniejsza, a oprócz tego posiada krótsze odnóża. Nie ma różnicy w ubarwieniu osobników obu płci, w ubarwieniu tego gatunku dominuje kolor czarny, na spodniej części odnóży widoczne są natomiast gęste czerwone włoski. Młode są koloru różowego a ich odwłoki sino-czarne , ciemniejsze barwy przybierają dopiero po 5-6 linieniu.

Występowanie

Na wolności występuje w Urugwaju i Brazylii.

Biotop

Ptasznik ten zamieszkuje wilgotne lasy równikowe. Jest typowym ptasznikiem naziemnym, który za dnia szuka schronienia wszędzie tam, gdzie panują wilgoć i cień. Jeśli nie znajdzie schronienia, potrafi sam wygrzebać sobie niewielką norkę między korzeniami drzew.

Długość życia

Dorosłe samice żyją w optymalnych warunkach około 20-25 lat. Samce maksymalnie 2-3 lata po ostatniej wylince.

Aktywność

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Bardzo rzadko zdarzają się osobniki agresywne sporadycznie wyczesują włoski parzące z odwłoka. Zaniepokojone w większości przypadków wolą uciec do kryjówki niż kąsać.

Jadowitość

 

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Młode pająki oraz podrostki można trzymać w różnego typu pojemnikach plastikowych czy też szklanych. Dla dorosłych typowe terrarium dla ptaszników naziemnych o wymiarach 30/30/25 (dł./szer./wys.); oczywiście może być większe, należy jednak pamiętać, że w wielkościowo źle dobranym terrarium, obserwacja pająka będzie utrudniona. Terrarium dekorujemy według własnego uznania, stosownym jest użycie różnego typu korzeni, dzięki którym pająk znajdzie schronienie lub przygotować wcześniej kryjówkę wykonaną np. z połówki skorupy kokosa. Jako podłoża używamy włókna kokosowego (najlepiej zamoczyć je wcześniej w przegotowanej wodzie- czynność ta zapobiegnie powstawaniu pleśni), które można też zmieszać z torfem i piaskiem.

Temperatura

W dzień 27-29°C ze spadkiem do 24-25°C w nocy.

Wilgotność

Wilgotność utrzymujemy na poziomie 70%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Karmimy różnego typu pokarmem, jak: świerszcze, karaczany, szarańcza, larwy drewnojada i mącznika młynarka. Młode karmimy muszkami owocowymi, małymi larwami mącznika oraz wylęgiem świerszcza, karaczana itp. Warto pamiętać, że pokarm nie powinien przewyższać rozmiarami pająka.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzałe samce mają na przedniej parze odnóży haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, tak zwane bulbusy, są także mniejsze i mniej masywne od samic.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Rozmnażanie trudne, samice osiągają płodność dopiero w 6 roku życia oczywiście hodowane w optymalnych warunkach, skompletowanie pary też nie jest łatwe. Samiec rzadko pada ofiarą samicy, która przeważnie jest w stosunku do niego łagodna. Około 2-5 miesięcy po kopulacji samica buduje kokon, w którym składa przeważnie od 130 do 400 jaj. Po upływie 4 tygodni z jaj wylęgają się nimfy I, które następnie przeobrażają się w nimfy II. Okres przejścia od jednego stadium do drugiego trwa przeważnie 3 tygodnie. Po upływie kolejnych 4-6 tygodni nimfy liniejąc przeobrażają się w pająki.

 

Opracowanie i źródła informacji

Wojtek Pałasz (charliie), na podstawie własnych doświadczeń, informacji otrzymanych od bezpośrednich obserwatorów w środowisku naturalnym oraz:
N. I. Platnick, The World Spider Catalog;