Aphonopelma seemanni – ptasznik zebrowaty
SPIS TREŚCI
Ptaszniki te z reguły bywają spokojne i nieco płochliwe. Zdenerwowane wyczesują włoski parzące z odwłoka lub próbują kąsać. Nie należy brać go na rękę – ewentualne ugryzienie nie jest groźne dla zdrowego człowieka, jednak może być bolesne.
Synonimy
Angielska nazwa tego ptasznika to Costa-Rican Zebra Tarantula.
Systematyka
- Królestwo – Animalia
- Podkrólestwo – Eumetazoa
- Typ – Arthropoda
- Podtyp – Chelicerata
- Gromada – Arachnida
- Rząd – Araneae
- Podrząd – Mygalomorphae
- Rodzina – Theraphosidae
- Podrodzina – Theraphosinae
- Rodzaj – Aphonopelma
- Gatunek – Aphonopelma seemanni (Cambridge, 1897)
Wygląd
Jest to bardzo ładnie ubarwiony pająk – jego odwłok jest przeważnie brązowy lub czarny (tuż po wylince), pokryty czerwonobrązowymi włoskami. Kądziołki przędne, jak i cały spód ciała, mają kolor jasnopomarańczowy. Ich nogi są ciemnobrązowe lub czarne, i znajdują się na nich białe, ciągnące się wzdłuż pasy. U dorosłych samców białe pasy są niemal niewidoczne. Młode pajączki są koloru szaro-czarnego.
Występuje również granatowa odmiana barwna tego gatunku Aphonopelma seemanni ‚blue’. Dymorfizm płciowy widoczny jest u dojrzałych osobników. Samce są mniejsze i drobniejsze od samic, a ich odnóża są dłuższe. Na nogogłaszczkach posiadają bulbusy (narządy płciowe), oraz haczyki na przedniej parze odnóży. Pająki z tego gatunku dorastają do 7 cm długości ciała. Samice żyją długo, bo do około 18 lat. Samce w zależności od warunków dożywają 3-4 lat.
Występowanie
Gatunek ten pochodzi z Kostaryki. Rzadko jest spotykany również na terenie Nikaragui oraz Gwatemali.
Biotop
Żyje w lesie deszczowym i bardzo często zamieszkuje nory wykopane przez różne gryzonie. Sam też kopie tunele, choć nie są one zbyt głębokie. Jest to zwierze aktywne przede wszystkim o zmierzchu i w nocy.
Terrarium
Terrarium powinno mieć wymiary 25x20x25 cm (dł x szer x wys). Jako podłoże stosujemy torf lub włókno kokosowe. Dobrze jest wymieszać je z wermikulitem który dobrze trzyma wilgotność. Ponieważ pająki te często bardzo dużo kopią, warstwa podłoża powinna wynosić 5-8 cm. Dobrze byłoby, gdyby w terrarium znalazła się jakaś kryjówka, np. łupina po orzechu kokosowym lub kawałek kory, a także nieduża miseczka z wodą.
Temperatura
Temperatura powinna wynosić 25-29°C, z nieznacznym spadkiem nocnym.
Wilgotność
Gatunek ten wymaga wysokiej wilgotności, która powinna utrzymywać się na poziomie 70-80%.
Żywienie
Młode pajączki karmimy larwami mącznika młynarka oraz much i małymi świerszczami. Podrośnięte i dorosłe osobniki żywią się dużymi karaczanami, świerszczami, szarańczami.
Rozmnażanie
Przed podjęciem próby łączenia, należy oba osobniki dobrze nakarmić, aby nie przejawiały względem siebie agresji, a także aby samiec nie został pożarty przez samice od razu po kopulacji. W około 3-5 miesięcy od kopulacji samica sporządza kokon, do którego składa do 500 jaj, choć z reguły jest ich znacznie mniej. Kokon należy odebrać samicy i umieścić w inkubatorze. Po ośmiu tygodniach z jaj lęgną się nimfy, a te z kolei stają się pająkami po kolejnych kilku tygodniach.
Uwagi
Jest to mało kłopotliwy gatunek, który z pewnością nadaje się dla mało doświadczonych hodowców.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Akadiusz Guzanek – newneo
Literatura:
http://sea.unep-wcmc.org/
http://www.spidy.goliathus.com/
http://krazy8sinvertebrates.com/
oraz własne doświadczenia.