Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [8]
Loading...
8864
Pamphobeteus, Ptaszniki – Opisy

Pamphobeteus nigricolor

Przeczytaj również Ptaszniki – najczęściej zadawane pytania oraz zobacz powiązane artykuły

Pamphobeteus nigricolor – ptasznik

Nadaje się dla początkujących terrarystów, odporny na błędy hodowców. Jest to duży gatunek ptasznika.

Nazewnictwo

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
Domena:eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:zwierzęta (Animalia)
Typ:stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:pajęczaki (Arachnida)
Rząd:Pająki (Araneae)
Podrząd:Opisthothelae
Infrarząd:Mygalomorphae
Rodzina:Theraphosidae

Gatunek został sklasyfikowany w 1875 roku przez Ausserer’a na podstawie holotypu z Kolumbii.

Wygląd

Podstawowym ubarwieniem jest smolista czerń, włoski na odwłoku są barwy czerwonej.

Samica

Dorosłe samice dorastają do 8-9 cm DC, z rozpartymi odnóżami do 25 cm i są potężnie zbudowane.

Dorosłe samice są całkowicie czarne. Posiadają charakterystyczny wzór na karapaksie w kształcie „płomieni” prowadzący od oczu do fovea. Wraz z wiekiem samic wzór ten jednak zanika, blednie i staje się coraz słabiej widoczny, włoski na odwłoku również staja się mniej wyraziste. Dorosłość osiągają w ciągu około 3-4 lat.

Samiec

Samce są nieco mniejsze i smuklejsze, dorastają do 6-7 cm DC.

Dorosłe samce maja na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne – bulbusy, a na pierwszej parze odnóży krocznych haki. Różnią się znacznie w ubarwieniu od samic, są znacznie ładniej ubarwione. Posiadają promienie na całej tarczy grzbietowej w kolorze fioletu i czerwieni.

Przeczytaj też  Acanthoscurria natalensis

Młode

Ubarwienie maluchów zmienia się pomiędzy linieniami z barwy czarnej do brązowej, na karapaksie posiadają biała otoczkę, odnóża zaś pokryte są białymi włoskami.

Ciekawostki

  1. Od około 20 lat (1993-94) w hodowlach występuje Pamphobeteus sp. nigricolor przywieziony z Ekwadoru który został błędnie sklasyfikowany jako Prawdziwy Pamphobeteus nigricolor. Gatunek ten w odróżnieniu od prawdziwego posiada charakterystyczny wzorek w kształcie choinki na odwłoku „treepattern”. Gatunek ten występuje powszechnie w hodowlach.”Młode i dorosłe osobniki różnią się od siebie ubarwieniem. Osobniki dorosłe są jednolicie czarne, z rzadkimi czerwonawymi włoskami na odwłoku. Młode są brązowe, z dość gęsto owłosionymi kończynami. Ciekawostką jest to, że w czasie swojego dorastania do dorosłości może zmieniać swoje ubarwienie po linieniu z czarnego na brązowe i na odwrót. Dorosłe samce różnią się ubarwieniem od samic – mają czarny odwłok, fioletowe odnóża i ciemnoróżową tarczkę grzbietową. Młode osobniki są niezwykle kolorowe. Tarczka grzbietowa jest koloru cielistego, z szarym, gwiaździstym wzorem, odwłok czerwony z czarnym wzorem w kształcie choinki. Odnóża są srebrne”
  2. W hobby występuje także Pamphobeteus affinis ” nigricolor”, gatunek ten pochodzi z południowej części Kolumbii. Jest bardzo podobny wyglądem do prawdziwych Pamphobeteus nigricolor. W hodowli występuje niezmiernie rzadko i jest trudno dostępny. W 2013 roku było udane rozmnożenie w Europie.
  3. Dawniej także pod nazwą Pamphobeteus nigricolor sprzedawane były Pamphobeteus sp. goliath

Cechy szczególne

Młode osobniki nie posiadają treepattern, charakterystycznego dla rodzaju zworka na odwłoku w kształcie „choinki”.

Występowanie

Na wolności występuje w Kolumbii i Brazylii.

Biotop

Gatunek prowadzi naziemny tryb życia. Występuje w wilgotnych lasach zamieszkując wykopane przez siebie lub opuszczone nory.

Przeczytaj też  Lasiodora parahybana - ptasznik olbrzymi - raport rozmnożeniowy 2

Długość życia

Samice szacuje się, że dożywają do  około 20 lat. Samców okres dorastania wynosi około 2-2-5 lat, giną średnio 1,5 roku po ostatniej wylince.

Aktywność

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Często osobniki bywają bardzo nadpobudliwe, w sytuacjach stresowych układają się w charakterystyczny sposób unosząc odwłok ku górze i wyczesują włoski parzące na napastnika.

Jadowitość

Gatunek słabo jadowity, jednak potrafi boleśnie ukąsić ze względu na wielkość kłów jadowych.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Dla dorosłych samic odpowiednie będzie terrarium o wymiarach minimum 45x40x30, jako podłoże można zastosować torf kwaśny lub substrat kokosowy. Warstwa podłoża powinna wynosić minimum 10cm,  jako kryjówkę możemy zastosować kawałek korzenia lub tuby korkowej. Warto także w terrarium umieścić miseczkę z woda oraz zasadzić żywe rośliny, które pomogą utrzymać odpowiednia wilgotność.

Temperatura

Temperaturę utrzymujemy na poziomie 26-27°C z nocnymi spadkami do 20-22°C, warto o tym pamiętać aby zapewnić odpowiedni cykl w hodowli.

Wilgotność

Wilgotność utrzymujemy na poziomie 75-80%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młode osobnik są bardzo żarłoczne. Charakteryzują się szybkim tempem wzrostu i dużym przyrostem po wylinkach.

Z żywieniem tego gatunku nie ma problemów, zarówno młode jak i dorosłe osobniki bardzo chętnie przyjmują pokarm. Karmówkę dobieramy stosownie do wielkości pająka, młode osobniki karmimy średnio co 2-3 dzień, dorosłe osobniki raz na 1-2 tygodnie. Należy pamiętać aby urozmaicić pokarm podawany ptasznikom, pomoże to w dostarczeniu odpowiednich składników odżywczych.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Rozmnażanie tego gatunku nie należy do najłatwiejszych. Sam proces kopulacji najczęściej przebiega bez problemu, samica nie jest agresywna w stosunku do samca, należny jednak pamiętać by przed zbliżeniem dobrze podkarmić parkę. Po udanej kopulacji samica zaczyna żerować i pochłania duże ilości pożywienia. Kokon najczęściej składają po kilku miesiącach od kopulacji. Znajduje się w nim około 150 jaj z których po kilku tygodniach wychodzą nimfy (czas ten zależy od warunków jakie panują w terrarium samicy z kokonem). Podobno dobrym sposobem jest dopuszczanie pary jesienią a następnie zimowanie samicy do momentu ocieplenia. Gatunek bardzo rzadki w hodowlach z tego tez powodu trudne jest skompletowanie dorosłej pary. Gatunek nie rozmnożony w Polsce, w Europie pojedyncze rozmnożenia na przełomie ostatnich lat.

Uwagi

Z uwagi, że w hodowlach występują różne typy Pamphobeteus nigricolor starajmy się je odróżniać i nadawać im odpowiednie do typu nazwy, pomoże to w zachowaniu czystości gatunkowej.

 

Opracowanie i źródła informacji

Autor: JmLoVeR

Literatura:

  1. http://www.arachnoboards.com/ab/showthread.php?268559-New-quot-true-quot-Pamphobeteus-nigricolor
  2. http://www.aracmania-forum.com/index.php?page=Thread&threadID=2230
  3. http://www.aracmania-forum.com/index.php?page=Thread&threadID=2726
  4. http://www.aracmania-forum.com/index.php?page=Thread&threadID=2758

 

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu