Drosophyllum lusitanicum – rosolistnik portugalski

Rosolistnik jest jedynym przedstawicielem swojego rodzaju. Pochodzi z suchych górskich zboczy Portugalii, Maroka i Hiszpanii. Owady wabi kropelkami błyszczącej cieczy oraz miodowym zapachem. Owad przykleją się do liścia, który jednak nie zawija się wokół ofiary. Nie musi tego robić ponieważ ciecz jest bardzo lepka, jest jej dużo i jest na tyle „żrąca”, że nawet człowiek może to odczuć (w postaci naturalnego „peelingu”, a nie zjedzenia ręki).

Wygląd

Wysokość W naturze do 160 centymetrów, w domu 30 – 40 centymetrów.

Szerokość 30-50 centymetrów.

Nasłonecznienie

Roślina wymaga bardzo jasnego stanowiska.

Podlewanie

Podlewanie to najtrudniejsza część w hodowli rosolistnika. Podłoże powinno być wilgotne, ale nie może być przemoczone – roślina jest na to bardzo wrażliwa i błyskawicznie gnije. Najlepszym sposobem jest posadzenie rosolistnika w glinianej doniczce bez otworów odpływowych i umieszczenie jej w większej, plastikowej doniczce. Pomiędzy ściankami obu doniczek umieszczamy mech torfowiec, a wodę wlewamy tylko do zewnętrznej. Woda będzie przenikała przez pory glinianej doniczki do podłoża z rosolistnikiem, dzięki czemu unikniemy zarówno zalania, jak i przesuszenia. Niemniej raz na miesiąc wskazane jest całkowite przesuszenie podłoża.

Wilgotność otoczenia

Rosolistnik nie wymaga dużej wilgotności powietrza. Hodowla szklarniowa zapewnia mu jej dostateczną ilość.

Temperatura

Temperatura latem. Do 30°C.

Temperatura zimą. Nie powinna spadać poniżej 10°C, chociaż w rosolistnik wytrzyma dłuższy spadek temperatury.

Nawożenie

Nigdy nie nawozimy rosolistnika.

Przesadzanie

Nie jest konieczne, gdyż rosolistnik źle je znosi – ma małe zdolności regeneracji korzeni i ich uszkodzeni może oznaczać śmierć rośliny. Do podłoża można dodać łyżeczkę wapnia.

Rozmnażanie

• Z nasion – jest samopylny. Wysiane nasiona wyrosną nam po 3 – 4 latach, dlatego też by ten proces przyspieszyć należy poddać je skaryfikacji. Skaryfikacja o potraktowanie nasion wysoką temperaturą.
  Jest wiele sposobów: niektórzy zalewają nasiona na noc gorącą wodą, niektórzy strzepują na nasiona popiół z papierosa, niektórzy sadzą nasiona do ziemi, po czym na powierzchni urządzają małe ognisko. Mnie osobiście najszybciej wykiełkowały nasiona wrzucone na moment do roztopionej świeczki – podgrzewacza. Skaryfikacje można też przeprowadzić „na zimno” pocierając nasiona papierem ściernym i usuwając z nich osłonkę, lub też odpowiednio je nacinając.
  Nasiona najlepiej posadzić na głębokości pół centymetra w wilgotnym podłożu, w jasnym i ciepłym miejscu (20°C) na przełomie lata i jesieni. Gdy wykiełkują powinniśmy zmniejszyć wilgotność podłoża. Siewki są wrażliwe na choroby grzybowe.
• Młode roślinki – u podstawy rosolistnika wyrastają czasem młode roślinki. Można spróbować je ukorzenić, jednak jest to bardzo trudne. Główną metodą rozmnażania rosolistnika są nasiona (rozmnożenie z sadzonek liściowych nie jest możliwe).

Kwitnienie

Rosolistnik kwitnie po około dwóch latach. Na początku lata roślina wydaje żółte kwiaty. Może się zdarzyć, że po przekwitnięciu roślina obumrze – aby temu zapobiec należy przesuszyć na miesiąc podłoże.

Problemy

Największym problemem jest podlewanie. Jeśli roślinę hodujemy w szklarni lub akwarium to nie powinna sprawiać innych problemów.

Stopień trudności uprawy

Jest to roślina stosunkowo trudna w uprawie.

Uwagi

Obumarłe części rośliny usuwamy u zasady ostrym nożem.

 

Opracowanie i źródła informacji

Rafał Pitera

Opracowano na podstawie:

1. „Rośliny mięsożerne – zwane też owadożernymi”, Zbigniew Podbielkowski, Barbara Sudnik-Wójcikowska, Wydawnictwo: MULTICO
2. „Savage garden”, Peter D’Amato, Wydawnictwo: Ten Speed Press;
3. „Carnivorous plants of the world” , James and Patricia Pietropaolo, Wydawnictwo: Timber press;
4. „Growing Carnivorous Plants”, Barry Rice, Wydawnictwo: Timber press;