[3]
Loading...
Scindapsus – ołustek
Nazwa zwyczajowa
Scindapsus
Rodzina
Araceae, Arum
Z tej samej rodziny wywodzą się Filodendrony, Aglaonema, Anturium, Monstera, Syngonia, Kaladium, a także Tatarak (Acorus).
Gatunki/odmiany
S. aureus (sprzedawany także jako Epipremnum aureum), S. elegans, S. pictus argenteus, S. pictus argyraeus, S. siamense, S. Tricolor, Marble Queen, S. Golden Queen i inne.
Występowanie
W naturze rośnie w dżunglach południowo-wschodniej Azji
Rozmiary
Winoroślowate, wysokość i szybkość przyrostu zależy od odmiany i środowiska hodowli. Gdy cieplej, wilgotniej i są często nawożone, tym rośliny większe i rosną szybciej (do 0,5 m rocznie).
Inne informacje
Sok roślin może drażnić skórę i powodować nudności po spożyciu. Korzenie powietrzne owijają się wokół podpórek, pobierają wilgoć i składniki mineralne z podpory (np. wilgotnego mchu). Należy naginać je w stronę gleby. W żadnym wypadku nie obcinać korzeni, bowiem roślina przez taki zabieg spowalnia swój rozwój, a nawet choruje (to tak, jakby ktoś nam poobcinał palce!). Korzenie można spryskiwać nawozem dolistnym, bo korzenie te pobierają składniki mineralne i wilgoć.
Zastosowanie
Walorem dekoracyjnym są głównie liście. Prowadzi się jako pnące lub zwisające. Bardzo ładnie wyglądają posadzone po kilka sztuk.
Ulistnienie
Zróżnicowane, zazwyczaj średniej wielkości, nieco zwinięte w kierunku środkowego nerwa, błyszczące, zielone, zielono-żółte lub biało-zielone.
Oświetlenie
Jasne, rozproszone do umiarkowanego, chronić przed bezpośrednim słońcem. Będzie rósł także w lekkim cieniu, ale nie wszystkie odmiany, a żółte lub białe plamy na liściach zanikną. W Polsce chronić od słońca od marca do października. Rośliny te w naturalnym środowisku przebywają w najniższych partiach dżungli. Najlepsze stanowisko to rejon ok. 1 – 2 m odległości od okna. Takie oświetlenie wpływa korzystnie na barwę liścia i zwartość rośliny.
Temperatura
Średnia do wysokiej od 14 do 27° C. Scindapsusy dobrze rosną w mieszkaniach/pokojach o wystawie południowej i jej pochodnych (poł.-zach., poł.-wsch.), ale muszą być cieniowane. Im zimniej i ciemniej tym rzadziej pojawiają się nowe przyrosty, a roślina nadmiernie się wyciąga tworząc długie międzywęźla.
Nawożenie
Powinniśmy używać nawozów z przewagą pierwiastków azotu i potasu mających dodatni wpływ na rozwój ulistnienia i bryły korzeniowej. W okresie zimowym stosujemy nawóz zimowy lub połowę dawki zwykłego nawozu, silniej nawozimy w okresie wegetacyjnym (marzec – październik), ale uważać by nie przenawozić. Można dla odmiany nawozić dolistnie.
Gleba
Wyłącznie torfowa, lekka, przepuszczalna, umożliwiająca dobre korzenienie się rośliny i dostęp powietrza do korzeni. Scindapsusy są wyjątkowo wrażliwe na nadmiar wody i na brak powietrza w glebie – szybko gniją i można już nie uratować rośliny. Możemy zapomnieć o stosowaniu ziemi z ogródka – ciężkiej, niezdezynfekowanej, niewyprażonej itd., bo zawiera grzyby i szkodniki (np. larwy), które szkodzą całej roślinie. Do torfu lub ziemi torfowej można dodać kawałeczki starej kory sosny, węgla drzewnego lub styropian granulowany, aby zwiększyć przestrzenie powietrzne w glebie.
Przesadzanie
Tylko, kiedy trzeba, bo rośliny z rodziny Araceae rosną lepiej w ciasnych doniczkach. Przesadzamy, gdy ziemia jest zalana, kiedy są szkodniki (larwy, dżdżownice), gdy pokazuje się pleśń albo grzyb oraz gdy roślina wyraźnie wyczerpała składniki pokarmowe (słaby wzrost i małe przyrosty oraz blade liście niezależne od umiejscowienia rośliny i pory wegetacyjnej) i gdy korzenie bardzo wyrastają z otworu w dnie doniczki. Roślinę wyjmujemy z doniczki, i nie otrzepując starej ziemi umieszczamy w nowej doniczce z ziemią torfową.
Podlewanie
Gleba lekko wilgotna, lub prawie sucha, ale nie przesuszyć. Podlewać dokładnie, wylać nadmiar wody z podstawki. Wilgotność gleby sprawdzać cienkim, jasnym patyczkiem na całej długości doniczki, uważać by nie zniszczyć korzeni. W czasie zimy podlewać rzadko, ale nie dopuścić do całkowitego przeschnięcia ziemi.
Wilgotność
Lubi deszczyk na liściach, pędzie i korzeniach powietrznych. Nie zwilżać, jeśli temperatura w pomieszczeniu spada poniżej 14° C, bo liście mogą zacząć gnić. W wilgotny, ciepły, letni dzień rośliny można wystawić do ogródka/na balkon (uwaga na ślimaki).
Hydroponika
Można hodować w hydroponice, ale jako pnący, bo masa ciężkich liści może wywracać roślinę z pojemnikiem. Siatkową doniczkę wypełnić żwirem, oczyścić korzenie rośliny z ziemi, osadzić roślinę w żwirze, umieścić w nieprzeźroczystym pojemniku wypełnionym wodą, dolać nawozu do hydroponiki. W wodzie mają być zanurzone tylko korzenie. Wodę wymieniać co parę miesięcy, dolewać w czasie upałów, uzupełniać nawóz w wodzie co 2-3 tygodnie, w zależności od pory roku.
Nabłyszczanie liści
Można, ale niekoniecznie. Błysk po nabłyszczaniu jest mimo wszystko słabiej widoczny z powodu niejednolitego koloru liścia. Liście przecierać co tydzień gąbką z ciepłą, przegotowaną wodą by usunąć kurz.
Rozmnażanie
Od marca do sierpnia przez sadzonki wierzchołkowe z dwoma – trzema liśćmi i korzeniami powietrznym oraz przez sadzonki sporządzane z pociętej łodygi z węzłami. Najszybciej przyjmują się sadzonki wierzchołkowe – najwolniej sadzonki z ciętej łodygi. Przed umieszczeniem w glebie dobrze, by powierzchnia cięcia posypana pyłem z węgla drzewnego nieco przeschła. Dobrze jest stosować ukorzeniacz. Po posadzeniu często spryskiwać ciepłą wodą, ale sama gleba powinna być tylko lekko wilgotna. Można przykryć szczelnie na parę dni namiotem z folii. Sadzonkę z korzeniami powietrznymi można umieścić w pojemniku z wodą lub w glebie (torf z piaskiem i styropianem granulowanym). Korzenie muszą sobie same szukać wilgoci. Ogołoconą dołem roślinę można przyciąć nad ostatnim liściem ok. 25-35 cm nad ziemią. Nowe przyrosty pojawiają się dosyć szybko.
Choroby i szkodniki
Chorują jak i inne rośliny wywodzące się z dżungli, tzn. roślinę można łatwo zniszczyć poprzez wystawienie na bezpośrednie promieniowanie słoneczne, zbyt częste podlewanie, posadzenie w niezdezynfekowanej ziemi (grzyby, larwy). Kłopoty może sprawiać odmiana S. pictus argyraeus.
