Budowa terrarium – pytania

3. Terrarium ze szkła. Etapy budowy

Materiały niezbędne do budowy terrarium szklanego:

a) szkło – pamiętajmy przy tym że istnieją różne rodzaje szkła. Do budowy terrarium szklanego przeważnie stosujemy szkło płaskie bezbarwne o różnych grubościach.
Istnieją także różne gatunki szkła – charakterystyka:
– Float – szyby wytworzone po przez wylewanie ciekłego szkła na tafle rtęci co powoduje równomierne rozpływanie się cieczy. Powstaje przez to idealnie (prawie) płaska powierzchnia. Szkło te nie posiada żadnych pęcherzy, zabrudzeń, widocznych nierówności oraz naprężeń fizycznych.
– Float II gatunku (białoruski) – technika wytwarzania podobna. Szkło troszkę tańsze – czasami posiada jakieś wady (pęcherzyk, drobne nieczystości). Prawdopodobnie z powodu niesterylnych warunków produkcji.
– Szkło walcowane – starszy typ szkła, wytwarzany techniką walcowania. Technika prawdopodobnie już nie stosowana. Te szkło znajdziecie w szybach z rozbiórki. Szkło te posiada widoczne nierówności, naprężenia fizyczne, często pęcherze oraz zabrudzenia.
Naprężenia fizyczne powodują iż nie doświadczonej osobie podczas łamania naciętej powierzchni, szkło pęka nie po linii nacięcia.

b Silikon:
– Octanowy – uniwersalny, szklarski, sanitarny – posiadają prawie takie same właściwości fizyczne, jednak z biegiem czasu zachowują się inaczej pod kątem np. barwy.
– Neutralny – właściwości fizyczne lekko odbiegają od silikonu na bazie octanu. Nie posiada kwasu octanowego a co za tym idzie – brak szkodliwych oparów, oraz żrącego odczynu, co sprawia, że możemy go stosować do budowy naszych zbiorników.

c) blacha na wentylację:
Do tego celu używamy najczęściej blachę perforowaną lub siatkę metalową. Siatki i blachy różnią się przede wszystkim materiałem (aluminium, stal), grubością, oraz kształtem i wielkością otworów.
Możemy również użyć innych materiałów pamiętajmy jednak przy tym, aby nasz pupil nie przegryzł ich lub nie zrobił sobie nimi krzywdy.

d) prowadnice do szyb – charakterystyka:
– plastikowe – tanie, miękkie, różne kolory, nie uszkodzisz na nich szyby. Niestety charakteryzują się słabą przyczepnością przy klejeniu silikonem, dostępne na szyby 4mm, pojedyncze na 4/5mm, czasami dostępne inne.
– aluminiowe -drogie, twarde. Stosujemy aluminiowe ceowniki, teowniki. Dobra przyczepność silikonu , alternatywa dla grubszych szyb np. 6mm
– szklane – sklejane z pasków szkła. Efektowne jednak bardzo ciężkie, łatwo je uszkodzić.
– możemy też wyfrezować otwory na szyby w płycie lub innym materiale, albo kupić gotowe prowadnice drewniane. Są jednak one coraz trudniej dostępne.

Narzędzia i materiały pomocnicze:

a) Przyrząd do cięcia szkła (nóż do szkła) – najlepszym nożem do szkła będzie zwykła szóstka, czyli nóż z 6 kółkami tnącymi. Możemy także użyć noża o jednym kółku, tak zwany Hart metal. Nie należy stosować noża z diamentem – nóż taki służy do artystycznego wycinania szkła np. na witraże. Wbrew przekonaniom łatwo zepsuć taki nóż, trzeba naprawdę umieć się nim posługiwać.
b nożyk do tapet lub żyletka – niezbędne do czyszczenia terrarium.
c) nafta, olej silikonowy do nożyka. Można także użyć WD-40 spryskując kółeczka nożyka,
d) benzyna ekstrakcyjna – to najlepszy komponent do odtłuszczania. Należy pamiętać że komponenty zawierające alkohol, oczyszczają, ale same w sobie powodują zatłuszczenie powierzchni.
e) szmatka.
f) pistolet do silikonu – nie polecam tubek do wyciskania ręcznego.
g) miarka – do mierzenia przy cięciu.
h) przymiar do cięcia- można wykorzystać coś prostego o nie ostrych krawędziach np. panel MDF, linijka.

Obróbka szkła (cięcie, łamanie, szlifowanie, wiercenie):

Cięcie szkła:
Przed cięciem należy oczyścić szkło od wszelkich zabrudzeń, najlepiej czynić to benzyną ekstrakcyjną lub czymś podobnym a pozostałe nie usunięte zabrudzenia tempom końcówką nożyka do tapet.
Pamiętajmy odmierzając cięcie, iż nożyk oszukuje około 2,5mm (odległość kółka tnącego od powierzchni posuwającej się po przymiarze). Cięcie należy dokonać ruchem szybkim (bez przesady) jednostajnym i nie za mocnym. Mała zasada- „Cięcie należy słyszeć a nie widzieć”. Część tnąca musi być zawsze nawilżona czymś tłustym (olej, nafta, WD-40) pamiętajmy jednak przy tym by były to substancje syntetyczne.

Łamanie szkła:
Należy dokonać zaraz po nacięciu, gdyż pozostawienie zaciętego materiału na jakiś czas powoduje zasklepienie rysy co powoduje przy próbie łamania wy pęknięcia poza rysę.
Podkładamy nożyk pod rysę (z przeciwnej strony cięcia) i naciskamy równomiernie na dwie połówki szkła po przeciwnych stronach nożyka. Nacisk jednak nie może być zbyt daleko.
Łamanie szkła na huk – po nacięciu, przesuwamy materiał na krawędź stołu tak by linia cięcia leżała około 1,5 cm na stole przed krawędzią. Podnosimy lekko i szybkim ruchem uderzamy taflą o stół. Przy większych gabarytach nie podnosimy tafli tylko naciskamy na dwa końce wysuniętej połówki (nie za mocno jednostajnym ruchem).

Szlifowanie szkła:
Najlepszy sposób szlifowania- szlifierka taśmowa z taśmą bezkońcową o ziarnistości papieru P 220.
Inne sposoby – na wiertarkę osadzamy tarczę z rzepem (rotoflex) przyczepiamy odpowiedni papier ścierny do rzepa i szlifujemy na sucho.
Ręcznie szlifujemy najlepiej wzdłuż ostrych krawędzi by nie powodować odprysków szkła. Najlepiej stosować papier o jak najmniejszej ziarnistości.

Wiercenie otworów w szkle:
Jest dość trudne, jednak jeśli jesteśmy pewni swych umiejętności, możemy spróbować. Do wiercenia najlepiej użyć specjalnego wiertła do szkła lub wiertła typu łódkowego ( 3-12 mm). Przed przystąpieniem do pracy powinniśmy zapunktować miejsce wiercenia np. poprzez ręczne dociśnięcie wiertła do szkła i wykonanie kilku obrotów. Na zaznaczone miejsce nalewamy małą ilość terpentyny i zaczynamy wiercić na małych obrotach, ustawiając je na 120 obr/min. Podczas wiercenia należy zastosować bardzo mały nacisk na szkło i cały czas smarować otwór terpentyną. Szczególną uwagę należy zwrócić na moment, w którym wiertło przechodzi na druga stronę szkła, należy wtedy zmniejszyć obroty i nacisk. Ta pozornie prosta czynność wymaga sporego doświadczenia i cierpliwości, dlatego warto wybrać się do szklarza.

Klejenie terrarium szklanego:
Podczas klejenia silikon oraz materiał muszą mieć temp. w granicach 5-35 °C. Powierzchnie klejone muszę być wolne od zanieczyszczeń, odtłuszczone oraz suche. Czas całkowitego utwardzenia silikonu 24-48 godzin, dlatego należy pamiętać o tym by terrarium przez cały ten czas stało w odpowiedniej temperaturze oraz było jak naj mniej przewracane /przenoszone. Pomieszczenie w którym dokonujemy klejenia powinno być dobrze wentylowane ze względu na szkodliwe opary kwasu octowego.

Montaż:
Spotkałem się z dwoma metodami składania terrarium. Jedna, która moim zdaniem jest błędna oraz wymusza więcej błędów i jest bardziej czasochłonna, wklejanie na szybę dna terrarium pozostałych jego części. Jedyną zaletą tej metody jaka przychodzi mi do głowy to łatwość wymiany pękniętego dna w czasie eksploatacji.
Kolejna metoda:
– szyba tylna przyklejona jest czołowo do tylnej zewnętrznej krawędzi dna
– szyby boczne przyklejane są czołowo do zewnętrznych bocznych krawędzi dna oraz dodatkowo krawędziami do szyby tylnej.
Tylna szyba musi być dłuższa od dna o grubość szyb bocznych. Pod dno terrarium najlepiej położyć gazetę w razie przyklejenia terrarium do podłoża można bez kłopotu oderwać papier.
Klej nanosimy najpierw na cztery krawędzie dna następnie dokładamy szybę tylną która chwilowo opieramy z lekkim odchyleniem. Następnie nakładamy klej na krawędzie szyby bocznej, dokładamy je do dna oraz dokładamy szybę tylną do bocznej pod kątem prostym. Następnie wcześniej sklejone dwie szybki górne z siatką wentylacyjną oraz dwie przednie dokładamy do pokrytych klejem krawędzi. Prowadnice można przykleić wcześniej do szyb górnych oraz przednich lub po doklejeniu góry oraz frontu terrarium.

Przykładowe fotorelacje z budowy terrarium szklanego, w tym opis przerobienia akwarium na terrarium i pomysł na małe terra dla owadów lub pajęczaków: