Węże – pytania

30. Jakie są najczęstsze choroby węży i jakie są ich objawy?

Do najczęściej występujących problemów zdrowotnych, z jakimi spotkać się można w trakcie hodowli węży należą:

1) Deformacje.
Deformacje zwykle dotyczą układu kostnego, najczęściej kręgosłupa, rzadziej czaszki czy żeber. Są widoczne lub wyczuwalne w dotyku. Niewidoczne mogą być deformacje narządów wewnętrznych lub niewielkie zniekształcenia kości.

Małe deformacje zwykle nie przeszkadzają w życiu, większe często kwalifikują węża do uśpienia. Deformacje głównie spowodowane są błędami w rozwoju w jajku (niekoniecznie z winy hodowcy). Czasem mogą być deformacje pourazowe.

Deformacji generalnie się nie leczy.

2) Zakaźne zapalenie jamy ustnej.
Inaczej zwane jest zgnilcem pyska. Prawie zawsze wywołane jest przez bakterie Pseudomonas sp., Aeromonas sp. Wielu lekarzy weterynarii uważa, że schorzenie to dołącza się do pierwotnie występujących zaburzeń, gdyż bakterie te są naturalną florą bakteryjną pyska. Czynnikami sprzyjającym powstawaniu zgnilca pyska są: brudne otoczenie gada, pasożyty wewnętrzne, zła dieta, nieodpowiednia temperatura otoczenia, zła wilgotność. Zmiany śluzu w pysku są łatwo zauważalne: śluzu jest kilka razy więcej, „cały pysk się od niego klei” Do tego wyraźne niezdrowe zabarwienie śluzówki pyska (fioletowo-sine, zamiast jasno-różowego) oraz nierzadko wręcz paskudny zapach (zgnilizny).

Jeśli tylko zauważymy, że z pyskiem naszego gada dzieje się coś nie tak (np. otwarty pysk, piana, śluz), natychmiast musimy skontaktować się z weterynarzem!

3) Brak apetytu.
Opisany w punkcie „Mój wąż nie chce jeść. Dlaczego i co mam zrobić żeby jadł?”

4) Schorzenia układu oddechowego.
Czynnikiem wywołującym choroby układu oddechowego mogą być bakterie, grzyby, wirusy i pasożyty. Przez fakt, że gady nie posiadają przepony, nie mogą odkrztuszać wydzieliny, które przy infekcji gromadzi się w płucach i górnych drogach oddechowych. W związku z tym każda, nawet najmniejsza infekcja może doprowadzić do zapalenia płuc. Ważne jest, aby od razu zastosować odpowiednie kroki i zapobiec dalszemu rozwojowi choroby. Objawami chorób układu oddechowego są: kichanie, sapanie, śluzowo-ropny wyciek z jamy nosowej i z pyska, duszności, oddychanie przez otwartą jamę ustną i brak apetytu. Ze względu na poważne następstwa wywołane przez zakażenia układu oddechowego, należy skontaktować się z lekarzem i podjąć odpowiednią próbę leczenia.

5) Posocznica.
Jest wynikiem przedostania się bakterii z zakażenia do krwi. Rokowanie dla takich gadów jest złe i konieczna jest hospitalizacja i intensywna terapia. Węże zaatakowane tym schorzeniem tracą apetyt i są letargiczne. Często mają napięte mięśnie. Mogą wystąpić ich drżenia. Często obserwuje się też wybroczyny na śluzówce jamy ustnej i brzusznej stronie ciała.

6) Zaburzenia procesu linienia.
Występuje ono wtedy, gdy wąż nie jest w stanie sam zrzucić starej skóry lub udaje mu się pozbyć się tylko jej części. Aby ułatwić wężowi ten proces, a możemy to zrobić tylko wtedy, gdy widzimy, że wąż nie może sobie sam poradzić, umieszczamy go na kilka godzin w plastikowym pojemniku. Na dnie układamy wilgotne ręczniki. nawilżą one skórę gada, a o szorstki materiał będzie mógł się ocierać. To powinno pomóc. Na okres linienia zapewniamy miejsce o wyższej wilgotności w terrarium!

7) Obrażenia spowodowane przez ofiary.
Wielu właścicieli węży w osłupienie wprawia fakt, że mysz może zaatakować gada. Niestety takie wypadki się zdarzają. Rany zadane przez gryzonie są często poważne, a nawet śmiertelne, a przy tym goją się trudno, prowadzą do powstawania blizny. Łatwo tez o zakażenie grzybicą czy posocznicę. Aby uniknąć takich sytuacji wężowi podaje się pokarm ogłuszony lub martwy, gdyż wtedy nie może on zrobić mu krzywdy. Podając żywy i „całkiem sprawny”posiłek, należy cały czas pilnować, czy nie dzieje się coś złego. Jeśli gryzoń nie zostanie zjedzony w ciągu 10-15min. należy wyciągnąć go z terrarium.