Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [15]
Loading...
5163
Chrząszcze – Opisy, Owady – Opisy

Phalacrognathus muelleri

Phalacrognathus muelleri

Wygląd

Phalacrognathus muelleri (MacLeay, 1885) należy do rodziny Lucanidae. Zarówno samiec jak i samica ma złoto-zielony kolor z metalicznym połyskiem. Średniej wielkości chrząszcze, samce dorastaja do 72 mm, samice są mniejsze, do 46 mm. Dymorfizm płciowy jest wyraźnie widoczny u imago. Samce posiadają długie poroże, jednak przy bardzo małych rozmiarach samca poroże może być zredukowane niemal do wielkości żuwaczek samicy.

Występowanie

Queensland, Australia

Terrarium

Chrząszcze te są dosyć proste w hodowli, nie potrzebujemy doświetlać czy dogrzewać terrarium, temperatura pokojowa jest wystarczająca dla tego gatunku. Możemy trzymać je w grupie, dwie-trzy pary , jednak musimy zapewnić im wiekszą przestrzeń w terrarium. Do hodowli jednej pary potrzebujemy pojemnik o wymiarach 25×20 cm i wysokości 20 cm. Kolejną rzeczą jest przygotowanie spróchniałych klocków drewna i podłoża do hodowli. Na dno pojemnika wsypujemy i mocno ugniatamy 5cm warstwę substratu. Najlepiej się do tego nadaje spróchniałe i zmielone drewno dębowe lub bukowe, ale możemy użyć też torfu lub włókna kokosowego. Na dnie układamy klocki drewna, wcześniej jednak musimy je namoczyć w wodzie przez 24 godziny. Powinny one mieć około 15 cm długości i od 7-15 cm średnicy. Całość przysypujemy substratem i lekko ugniatamy.

Przeczytaj też  Periplaneta americana - przybyszka amerykańska

Drewniane klocki powinny wystawać 2-5 cm nad powierzchnię substratu. Do tak przygotowanego pojemnika wpuszczamy chrząszcze. Samica w drewnie wydrąży komorę w której złoży jaja. Po około dwóch miesiącach możemy wyjąć i rozłamać kawałki drewna by wyciągnąć z nich larwy i jaja. Każdą larwę lub jajo przekładamy do osobnego pojemnika. Przekładając larwy i jaja używamy do tego celu np.łyżki lub innego przedmiotu. Unikamy dotykania palcami, gdyż bakterie na naszych dłoniach mogłyby zabić larwy. Do hodowli larw tego gatunku wystarczą szklane lub plastikowe pojemniki o pojemności 1 L i o średnicy dna 10 cm. Gdy chcemy uzyskać więcej jajek, wkładamy nowe kawałki drewna.

  • Podłoże

    Najlepszym substratem do hodowli larw rodziny Lucanidae, jest naturalne rozkładające się zmielone drewno dębowe lub bukowe. Jednak jeśli nie mamy dostępu do lasów gdzie moglibyśmy sobie nazbierać tego drewna możemy udać się do tartaku i pozyskać świeże wióry dębowe lub bukowe. Zanim użyjemy tych wiórów jako pożywienie dla larw musimy je przefermentować.

    Proporcje: 10 l wiórów/ 1 kilogram mąki pszennej/4 łyżeczki suchych aktywnych drożdży.
    Wszystko razem dobrze mieszamy i dodajemy około 1 l wody. Odstawiamy w ciepłe miejsce 25°C na około 1 miesiąc. Wystarczy przemieszać substrat raz na dwa dni, po miesiącu zmieni kolor na ciemnobrązowy i będzie gotowy do użycia.

Rozmnażanie

Samica może złożyć do 50 jaj, larwy wykluwają się po około dwóch tygodniach. Cykl od jaja do imago trwa średnio od 8 do 12 miesięcy. Postać poczwarki od 3 do 5 tygodni. Dorosłe owady dożywają do dwóch lat. Płeć larw możemy rozróżnić po ich wielkości w stadium L3, samce zazwyczaj są dużo większe niż samice.

Żywienie

Dorosłe chrząszcze karmimy owocami, bananami, cytrusami itd. Owoce zawsze wykładamy w małych pojemniczkach, zapobiega to pojawieniu się dużej ilości roztoczy. Natomiast najlepszą ochronę przed muszkami owocówkami uzyskamy poprzez włożenie między pojemnikiem a pokrywą pojemnika np.kartki papieru.

Uwagi

Czasami się zdarza że samica nie chce złożyć jaj, z jakiegoś powodu nie odpowiada jej drewno. Jeśli chcemy mieć pewność i większą kontrolę, możemy to zrobić inaczej. Wsypujemy i mocno ugniatamy 5 cm warstwę substratu. Układamy jeden lub dwa klocki drewna i podsypujemy tylko 1-2 cm luźną warstwę substratu. Gdy samica złoży w drewnie jaja będziemy to widzieli poprzez dużą ilość przerobionego materiału który to samica wyrzuca na zewnątrz przy drążeniu komory w klocku drewna. Należy pamiętać o tym że samica nie będzie już składać jaj w tym samym kawałku drewna, dlatego wkładamy nowy kawałek drewna a stary możemy delikatnie rozłupać, powyjmować jaja i poprzekładać je do osobnych pojemników.

 
Opracowanie i źródła informacji
Tomasz Litwin na podstawie własnych doświadczeń

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu