Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [6]
Loading...
2586
Owady – Opisy, Straszyki – Opisy

Parapachymorpha spiniger

Parapachymorpha spiniger – PSG 164

Parapachymorpha spiniger – PSG 164 (Brunner, 1907) jest podobny do pospolitego Patyczaka rogatego (Medauroidea extradentata), jednak znacznie rzadziej spotykany w hodowlach. Na zagranicznych forach jaja tego gatunku cieszą się sporym zainteresowaniem hodowców. Patyczak polecany początkującym amatorom straszyków. Patyczak ten nie wydziela żadnych substancji odstraszających. W razie zagrożenia popada w stan katalepsji, układając odnóża sztywno wzdłuż ciała.

Nazewnictwo

Nazwa polska: 

Synonimy

Parapachymorpha quadrispinosa

Występowanie

Tajlandia, Wietnam.

Wygląd

  • Samica

    Samica osiąga do 7-8 cm. Charakterystyczną cechą samicy jest duża ilość chitynowych kolców na przedtułowiu o długości maksymalnie 1 mm, oraz 3 pary dużych, wyraźnych chitynowych wyrostków na przedtułowiu (2 pary) i śródtułowiu (1 para). Ciało ma kolor oliwkowy. Znacznie rzadziej występują brązowe samice. Na głowie znajdują się również kolce. Ciało tego straszyka jest bardzo chropowate. Czułki mają około 2,5 cm. Między 2 a 3 parą odnóży, na śródtułowiu znajduje się czarne charakterystyczne plamki. Przy łączeniu pierwszej pary odnóży z ciałem, od wewnętrznej strony odnóża nabierają kontrastowego czerwonego zabarwienia, które może być mniej lub bardziej intensywne.

  • Samiec

    Samiec jest niewiele mniejszy od samicy ma długość około 7 cm. Podstawowa barwa samca to złoto-brązowy kolor. Kolce na jego grzbiecie są rozstawione w równych odstępach (dwie pary na przedtułowiu, jedna para na śródtułowiu) i są koloru czarnego. Na końcu odwłoka znajduje się charakterystyczny narząd kopulacyjny.

    Samiec postaci dorosłej - Parapachymorpha spiniger
    Samiec postaci dorosłej – Parapachymorpha spiniger
  • Młode

    Młode zaraz po wykluciu mierzą około 6-7 mm. Mają kolor jasnobrązowy. Często zawijają odwłok na wzór skorpiona. Są bardzo delikatne.

  • Jaja

    Jaja są koloru żółtego/brązowego pokryte „siateczką” tworzącą charakterystyczny wzór, mają długość około 1 mm i szerokość 0,5 mm. Na wieczku znajduje się czarna kropeczka. Są lekko spłaszczone.

 

Ciekawostki

Na wolności występują dwie populacje: na Tajlandii i w Wietnamie. Jedna z populacja – występująca w Tajlandii – rozmnaża się płciowo, osobniki pochodzące z Wietnamu są partenogenetyczne tzn., że w tej populacji występują same samice.

Hodowla

  • Dorosłe owady

    Hodowla imago nie sprawia problemów, poradzi sobie z nim każdy hodowca, nawet ten rozpoczynający dopiero przygodę z owadami. Wilgotność dość wysoka na poziomie 70-80% oraz temperatura 20-25°C jest odpowiednia dla tego gatunku. Samica składa dużo jaj co może prowadzić do niechcianej inwazji tego gatunku. Można go łączyć z gatunkami o podobnych rozmiarach i wymaganiach np. patyczak indyjski, patyczak rogaty.

  • Młode owady

    Młode owady trzymamy w takich samych warunkach co dorosłe. Od wyklucia do osiągnięcia dojrzałości płciowej mija około 6-7 miesięcy. Młode owady tuż po wykluciu ze względu na niewielkie rozmiary należy umieścić w terrarium bez większych szpar aby zapobiec ucieczce. Powinno unika się spryskiwania szyb terrarium gdyż młode owady (szczególnie L1) mogą przykleić się do szyby i zdechnąć. Płeć można rozróżnić u osobnika ok. L4 po narządzie kopulacyjnym, który znajduje się na końcu odwłoka po jego spodniej stronie.

  • Jaja

    Inkubacja zapłodnionych jaj trwa około 2-3 miesiące. Jaja trzymamy na wilgotnych ręcznikach papierowych lub wermikulicie, w dobrze wentylowanym inkubatorze pudełkowym lub butelkowym. Przenosząc jaja należy bardzo uważać, gdyż są bardzo małe i mają niezwykle cienką skorupkę przez co łatwo je uszkodzić.

 

Żywienie

Żywią się jeżyną oraz maliną. Nie pogardzą dębem, liśćmi truskawki i bluszczem. Należy pamiętać, aby pokarm był zawsze świeży.

Terrarium

Terrarium o wymiarach 30x30x30 cm [dł.x szer. x wys.] zapewni komfort 3-4 parom. Dno terrarium wykładamy papierowymi ręcznikami, co znacznie ułatwi wyciąganie jaj lub włókniną kokosową/torfem. Należy pamiętać, aby terrarium miało dobrą wentylację.

Rozmnażanie

 płciowe, partenogenetyczne

Opracowanie i źródła informacji

Opracowali: Jędrzej Adamczyk (jędrek1995), Bartosz Rom (BartekR), Marek Kubiak (Venom) na podstawie własnych doświadczeń hodowlanych.

Przeczytaj też  Eublaberus distanti

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu