Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [10]
Loading...
23707
Owady – Opisy, Straszyki – Opisy

Sungaya inexpectata – straszyk filipiński

Sungaya inexpectata – straszyk filipiński

Straszyk filipiński – PSG 195 (Sungaya inexpectata Zompro, 1996) został odkryty przez niemieckiego biologa Oliviera Zompro w 1996 r, który znalazł samice tego gatunku. Stał się jednym z najpopularniejszych gatunków w Polskich hodowlach. W czerwcu 2008 roku Thierry Heitzmann – francuz mieszkający na Filipinach – odkrył samca tego gatunku. Znalazł go na zachodnim wybrzeżu Luzon (jedna z wysp Archipelagu Filipińskiego). Dotąd w hodowlach znane były tylko samice tego gatunku rozmnażające się partenogenetycznie. Teraz płciowa populacja rozprzestrzenia się i można ją zdobyć od zagranicznych hodowców.

Nazewnictwo

Nazwa polska: Straszyk filipiński

Występowanie

Filipiny

Cechy szczególne

Thierry Heitzmann na swoim blogu napisał, że znalazł 3 pięknie ubarwione samice tego gatunku znacznie różniące się od podstawowego ubarwienia:
– Łaciata (brązowo-biała) znaleziona głęboko w lesie.
– Czarno-brązowa znaleziona bardzo blisko morza
– Żółto-zielona znaleziona pomiędzy tymi dwoma lokalizacjami
Zdjęcia tych pięknych samic można obejrzeć tutaj:

Jest to potwierdzenie teoria, że samice zmieniają swoje ubarwienie ze względu na ilość światła i wilgotności, a także w zależności od różnych elementów wystroju i podłoża.

Wygląd

  • Samica

    Dorasta do 8 cm, populacja partenogenetyczna jest koloru brązowo-beżowego, czasem mogą występować zielone naloty. Samice pochodzące z płciowych populacji posiadają natomiast dwa podstawowe warianty kolorystyczne: złoto brązowe z białym trójkątem za głową, białą częściom śródtułowia oraz białymi segmentami na odwłoku (4,5, i 6 segment) lub jednolicie ciemno brązowe z białym pasem biegnącym od głowy do pokładełka.

    Na grzbiecie 4 duże wyrostki. Na głowie posiada 2 ciekawe kolczaste kołnierze. Czułki długie, biało-czarne. Na końcu odwłoka pokładełko, służące do zakopywania jaj w podłożu.

  • Samiec

    Osiąga 5-6 cm. Jest smuklejszy od samicy w kolorze ciemnego brązu lub brązowo oliwkowy. W obu przypadkach może występować biały pas przechodzący przez całe ciało, podobnie jak u samicy. Na śródtułowiu widać 4 chitynowe wyrostki. Część śródtułowia czasami zabarwiona na biało. Na spodniej części odwłoka znajduje się charakterystyczny kulisty narząd kopulacyjny. Bardzo przypomina samca z gatunku Trachyaretaon carmelae.

  • Młode

    Młode tuż po wykluci mierzą 1,5 cm, czułki 8 mm. Są brązowe, w późniejszych stadiach mogą być również jasnozielone. Tuż za głową mają kilka małych kolców. Po 2 wylince na 6 segmencie odwłoka po stronie grzbietowej pojawia się czarny kolec, który zanika podczas ostatniego linienia. Po 4 wylince pojawią się 4 wyrostki na grzbiecie.

  • Jaja

    Jaja okrągłe koloru brązowego z płaskim, czarnym wieczkiem i charakterystycznym wyrostkiem na spodzie jaja. Na jajkach widoczny jest wzór o zaokrąglonych liniach nadający jajkom piękny i nietypowy wygląd. Wielkość jaja to około 5 mm.

Hodowla

  • Owady

    Bardzo proste w utrzymaniu. Cały rozwój samicy do imago trwa 5-6 miesięcy, samca ok 4,5 miesięcy. Dorosła samica żyje około 6 miesięcy, samiec nieco krócej. Należy pamiętać o regularnym zraszaniu terrarium wodą w okresie rośnięcia owada.

  • Jaja

    Są składane przez samicę do podłoża na głębokości ok. 3cm. Wylęg z niezapłodnionych jaj następuje po ok. 4-5 miesiącach inkubacji, okres inkubacji jaj zapłodnionych jest krótszy i wynosi ok. 3-4 miesięcy, w wilgotności 70-90% i temperaturze ok. 20-25°C.

Terrarium

W terrarium powinna panować wilgotność na poziomie 70% i temperatura w okolicach 20-25°C. Jako podłoże stosujemy włókno kokosowe, torf terrarystyczny lub ręczniki papierowe. Gdy stosujemy tą ostatnia opcje należy umieścić w terrarium pojemnik np. po sałatce wypełniony co najmniej 4 cm warstwą podłoża. Straszyk ten nie wymaga dużego terrarium, wymiary 20x20x20 cm (dł. x szer. x wys.) spokojnie starczą na 3 dorosłe osobniki lub dwie pary imago.

Żywienie

Najchętniej przyjmują jeżynę, malinę, dąb a także bluszcz, róże oraz liście kasztanowca.

Rozmnażanie

Płciowo, partenogenetycznie.

 

Opracowanie i źródła informacji

Opracował: Marek Kubiak (Venom) na podstawie własnych doświadczeń hodowlanych, opis uzupełniony przez Bartosza Rom (BartekR).

Przeczytaj też  Avicularia sp. amazonica Manaus

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu