Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [10]
Loading...
9662
Owady – Opisy, Straszyki – Opisy

Oreophoetes peruana – patyczak peruwiański

Oreophoetes peruana – patyczak peruwiański – PSG 84

Patyczak peruwiański – PSG 84 (Oreophoetes peruana Saussure, 1868) został odkryty w 1868 roku w Peru przez Saussure’a. U tego gatunku dymorfizm płciowy jest dobrze widoczny w ubarwieniu obu płci. Należy zawsze myć ręce po kontakcie z owadem gdyż wydzielają one substancję mutagenną (quinolina), która może być niebezpieczna dla ludzi. Ze względu na ten fakt nie poleca się hodowania zbyt wielu osobników. Nie należy również brać owadów na rękę, ograniczamy to naprawdę do minimum. Mimo tych wszystkich przeciwności wielu hodowców hoduje go ze względu na piękne ostre ubarwienie. Niestety nie jest on polecany dla początkujących hodowców.

Nazewnictwo

Nazwa polska: Patyczak peruwiański

Synonimy

Bacunculus festae, Bacunculus festuca, Bacunculus gramen

Występowanie

Peru i Ekwador

Cechy szczególne

  • Quinolina (C9H7N) – Substancja wydzielana jest przez 2 gruczoły znajdujące się tuż za głową. Oreophoetesy nie mają możliwości „wystrzelenia” jej, jak to czynią Pseudophasmy czy straszyki plujące; w sytuacjach zagrożenia ciecz swobodnie wypływa przy łączeniu pierwszej pary odnóży z tułowiem.Młode Oreophoetesy nie mogą się posługiwać tą metodą, gdyż kanaliki gruczołowe są przykryte chitynowym oskórkiem aż do ostatniego linienia. Jednakże wydzielają tą substancję w procesie oddychania (stąd charakterystyczny zapach w słabo wentylowanym terrarium).
  • Często występują u nich gynandromorfy – samice posiadające zdeformowane narządy płciowe, niezdolne do składania jaj.
Przeczytaj też  Schistocerca gregaria - szarańcza pustynna

Wygląd

  • Samica

    Dorasta do 7-8 cm długości ciała, ciało koloru czarnego z pomarańczowymi lub żółtymi i białymi pasami. Stawy czerwone lub żółte, w zależności od odmiany jaką hodujemy. U dorosłych samic odwłok jest dość charakterystycznie wypchany jajami.

  • Samiec

    Szczuplejszy od samicy, osiąga 6-7 cm długości ciała. Ciało koloru czerwonego ze słabo widocznymi szarymi pasami. Swój czerwony kolor przybiera dopiero po 6 linieniu, czyli jako imago. Nogi czarne, bardzo długie czułki.

  • Młode

    Zaraz po wykluciu mierzą ok. 10 mm. Ciało czarne w białe i zielonkawe pasy. Głowa i stawy koloru żółtego.

  • Jaja

    Długości około 4 mm. Płaskie, owalne, czerwone z brązowymi plamami. Bardzo delikatne, posiadają wyjątkowo słabą powłokę ochronną.

Hodowla

  • Owady

    Gatunek nie sprawia większych trudności w hodowli. Bardzo szybko rośnie, przejście z L1 do imago trwać może zaledwie 3-4 miesiące. Kopulacje są średnio długie, samiec spędza kilka, max kilkanaście godzin na samicy, lecz nie całe swoje życie. Dorosłe samice żyją ok. 10 miesięcy, a samce ok. 8 miesięcy.

  • Jaja

    Inkubacja trwa od 2-3 miesięcy, w temperaturze do 22°C, wilgotność ok. 85%, najlepiej na wermikulicie lub ręcznikach papierowych. Samica rozrzuca jaja po całym terrarium i składa średnio po 1-2 na dzień. Wybierając jaja należy bardzo uważać, gdyż łatwo możemy je uszkodzić.

    Wilgotność i temperatura
    Terrarium zraszamy 1-2 razy dziennie. Ze względu na wydzielanie quinoliny, musimy zapewnić bardzo dobrą wentylacje – zarówno terrarium jak i pomieszczenie, w którym się znajduje. Jakiekolwiek prace w terra ograniczamy do minimum. Optymalna temperatura to 15-22°C, a wilgotność w granicach 70-85%.

Terrarium

Terrarium o rozmiarach 30x30x30 cm zdecydowanie wystarczy na 3 parki. W terrarium umieszczamy gałęzie, aby patyczaki mogły spokojnie przejść wylinkę. Na dno wysypujemy włókno kokosowe lub kładziemy ręczniki papierowe.

Żywienie

Żywi się paprocią. Najlepsze są gatunki rosnące w lasach i ogrodach (np. Narecznica samcza). Należy jednak pamiętać aby nie podawać paprotki prosto z kwiaciarni, gdyż mogą one zawierać insektycydy i nawozy sztuczne które zaszkodzą patyczakom. Jeśli wiemy gdzie szukać to w zimie nie powinno być problemów z jej zdobyciem, ponieważ cały czas jest zielona.

Rozmnażanie

Płciowe, partenogenetyczne.

 
Opracowanie i źródła informacji

Opracował Bartosz Rom (BartekR) na podstawie własnych doświadczeń hodowlanych, uzupełniony przez Ole Walińską (Andrita) i Marka Kubiaka (Venom).

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu