Loading...
Przekraskowate (Cleridae, Latreille, 1802). Rodzina owadów (Insecta) z rzędu chrząszczy (Coleoptera). Na świecie opisano ok. 4.000 gatunków, z czego z Polski wykazano 19.
Są to owady przeważnie średnich rozmiarów, krajowe gatunki nie przekraczają 20 mm. Czułki krótkie lub średniej długości, zbudowane z 8-11 członów. Najczęściej są piłkowane lub buławkowate. Głowa duża, wyraźnie szersza od wąskiego, cylindrycznego i długiego przedplecza. W tułowiu najlepiej rozwinięte zapiersie. Pokrywy w obrysie wydłużone, o bokach równoległych lub lekko rozszerzające się ku końcom. Często razem z głową i przedpleczem gęsto owłosione, najczęściej jaskrawo ubarwione w różne plamy. Druga para błoniasta, dobrze rozwinięta, pozwala przekraskom w sprawnym lataniu. Nogi dość długie i smukłe, czasem zgrubiałe. Stopy pięcioczłonowe, z różnie wykształconymi członami (mogą być rozszerzone lub ulegać redukcji). Odwłok zbudowany z 5 – 6 widocznych sternitów, zwykle całkowicie schowany pod pokrywami. Dorosłe przekraski można spotkać na kwiatach, na starych drzewach, w pobliżu żerowisk korników i na padlinie. Larwy przekrasków są drapieżne i można je spotkać np. w chodnikach korników, pod korą drzew gdzie polują na inne owady i ich larwy. Niektóre (np. Trichodes) rozwijają się w gniazdach pszczół i innych błonkówek społecznych, nie wyrządzają jednak większych szkód. Biologia tej grupy jest jednak bardzo słabo poznana. Niektóre żywią się padliną (zwłaszcza kośćmi i skórą), są też gatunki odżywiające się nasionami roślin oleistych. Przedstawiciele: przekrasek mróweczka (Thanasimus formicarius), barciel pszczołowiec (Trichodes apiarius), dłużeń (Tilius elongatus), naścierwek (Necrobia ruficollis).
