Oswajanie jaszczurek

Piąty etap oswajania jaszczurek

Teraz przechodzimy do etapu brania jaszczurki na ręce. Tyczy się on tylko właścicieli większych jaszczurek. Przy braniu na ręce małych, delikatnych gatunków istnieje duże ryzyko urazu mechanicznego jaszczurki oraz jej szybkiej ucieczki z naszych rąk.By nakłonić jaszczurkę do wejścia na dłoń najlepiej zwabić ją do siebie pożywieniem. Kiedy jaszczurka podejdzie do niej blisko, to podłóż rękę pod jej brzuch i delikatnie unieś ją do góry, pamiętając jednocześnie o tym, żeby łapki miały cały czas oparcie. Dobrym sposobem jest także nasypanie na przedramię mączników (można tez położyć owada, bądź kawałek rośliny jeśli dana jaszczurka przyjmuje taki pokarm). Przy braniu jaszczurki unikaj wszelkich ruchów z góry, które mogą zostać odebrane przez gada jako atak drapieżnika. Staraj się to robić delikatnie, lecz pewnie, by jaszczurka nie wypadła Ci z rąk. Unikaj mocnego ściskania czy chwytania za ogon (niektóre jaszczurki odrzucają ogon – proces ten nazywamy autotomią) Odkładając gada, kładziemy dłoń z jaszczurka na podłożu i delikatnie nakłaniamy go, przez pochylenie dłoni, do zejścia na podłoże.Niektóre gatunki jaszczurek dają oswoić się na tyle, że można wypuszczać je po pokoju (np. agama brodata, legwan zielony), by mogła sobie pobiegać po dużej przestrzeni. Pamiętaj jednak o tym, że w pokoju nie panują warunki, które zapewnia im terrarium (temperatura, wilgotność, brak przeciągów), więc takie wypady nie mogą trwać zbyt długo (do 20 min).Jako ciekawostkę powiem, że zdarzają się przypadki oswojenia agam brodatych na tyle, że jaszczurki zasypiają przyczepione do bluzy właściciela, czy wspinają się na ramię i siedzą na nim jak papuga. Niektórzy hodowcy zaś twierdzą, że warany stepowe potrafią bawić z człowiekiem, a legwany zielone przywiązują się i akceptują jedną tylko osobę. Należy jednak wziąć pod uwagę to, że są to tylko wypowiedzi pojedynczych hodowców, a całość zachowań nie jest opisana naukowo.