Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [12]
Loading...
2214
Agamowate, Jaszczurki – Opisy

Acanthosaura armata

Acanthosaura armata – agama

Acanthosaura armata (Gray, 1827) to średniej wielkości agama pochodząca z południowo-wschodnich rejonów Azji. Długość dorosłego osobnika wynosi ok 27-32 cm, z czego mniej więcej połowa przypada na ogon. Podobnie jak pozostałe agamy z rodzaju Acanthosaura charakteryzuje się się zbitą, stosunkowo masywną budową ciała i dużą głową z krótkim pyskiem. Dorosłe osobniki obu płci posiadają wydatne rogokształtne kolce nad oczodołami powstałe z przekształcanych łusek. Na karku i grzbiecie wzdłuż kręgosłupa biegnie grzebień utworzony przez zaostrzone, powiększone łuski. Występuje wyraźna przerwa pomiędzy odcinkiem karkowym i grzbietowym grzebienia. Stosunkowo słabo wykształcony worek podgardzielowy. Ciało pokryte niejednorodnej wielkości łuskami z wyraźnym kilem. Łuski na ogonie ułożone są w pierścieniowato. Ubarwienie zmienne, zależne od płci, wieku, stanu zdrowia i emocjonalnego. Ogólnie barwa zdominowana przez kolory: ciemnozielony, oliwkowy i różne odcienie brązu, niekiedy rdzawy. U dorosłych okazów występuje deseń ciemnobrunatnych lub czarnych plam i cętek po bokach ciała. Na głowie występuje u osobników dorosłych czarna pręga biegnąca od czubka pyska do końca czaszki, przebiegając przez oczodół.

Nazewnictwo

Nazwa polska: –

Nazwa angielska: Armored Pricklenape Lizard

Nazwa niemiecka: Die Grosser Nackenstachler

Podgatunki

Brak wyróżnionych podgatunków.

Długość życia

10 -15 lat

Przeczytaj też  Gallotia galloti - kanaryjka niebieskoplama

Występowanie

Birma, Chiny, Indonezja, Malezja, Palau

Aktywność

Dzienna

Wygląd

Wygląd samca

Samiec jest nieco większy i masywniej zbudowany od samicy. Rogokształtne łuski oraz grzebień wydatniejsze (zwłaszcza u starszych osobników). Worek podgardzielowy większy. Podczas okresu godowego samiec przybiera bardziej jaskrawe ubarwienie, deseń na jego ciele staje się znacznie bardziej kontrastowy. W stanie pobudzenia seksualnego cały wierzch głowy samca przybiera czarną barwę, a cętki po bokach ciała mogą stać się jasnozielone lub żółte.

Wygląd samicy

Samica jest mniejsza i lżej zbudowana od samca. Grzebień oraz „rogi” mniej zaznaczone. Ubarwienie samicy jest bardziej stonowane, deseń lekko rozmyty. Podczas okresu godowego samica staje się jasnobrązowa lub rdzawo-pomarańczowa, przez co deseń ciemnych plam staje się bardziej widoczny.

Cechy szczególne

Jest to stosunkowo mało aktywna jaszczurka. Większość czasu spędza w bezruchu na ulubionej grzędzie i czatuje na zdobycz. W przypadku zagrożenia staje się bardzo wojownicza, potrafi donośnie syczeć, atakować nawet znacznie większego napastnika oraz dotkliwie kąsać.

Biotop

Zasiedla zarówno nizinne jak i górskie lasy tropikalne oraz zarośla bambusowe. Preferuje siedliska pierwotne, niezmienione działalnością człowieka. Na swoje terytoria wybiera zazwyczaj stare drzewa (bytuje na wysokości 7-15 metrów nad podłożem) o dużej ilości roślinności epifitycznej, takiej jak mchy, porosty i paprocie. Obszary na których występuje ta agama charakteryzują się bardzo wysoką wilgotnością oraz obfitymi opadami. W nocy częste są również mgły, zwłaszcza na terenach wyżynnych i górskich.

Przeczytaj też  Pachyuromys duprasi - tłustogon afrykański

Temperatura

W dzień 24-28°C, pod promiennikiem do 30°C. W nocy nie mniej niż 18°C.

Wilgotność

W dzień 70-80%, w nocy do 90%.

Terrarium

Terrarium w typie tropikalnym, z dużą ilością konarów, gałęzi i lian. W centralnej części zbiornika należy umieścić masywny konar, który będzie stanowił grzędę obserwacyjną dla dominującego samca. Warto zabezpieczyć część ścian terrarium tłem strukturalnym, aby zmniejszyć ryzyko kontuzji spowodowanych zderzeniem z szybą oraz zwiększyć przestrzeń aktywności dla gadów. Na podłoże najlepiej wykorzystać mieszaninę torfu kokosowego i ziemi torfowej. Jak najbardziej wskazane jest umieszczenie w terrarium roślinności tropikalnej, która zapewni odpowiedni mikroklimat oraz potencjalne kryjówki dla agam. Rośliny nie mogą być toksyczne (gady dużo piją zlizując krople wody z liści) ani posiadać ostrych kolców czy cierni. W terrarium trzeba również umieścić zbiornik z wodą. Jako że gatunek ten wymaga dużej wilgotności powietrza koniecznie należy spryskiwać zbiornik lub zastosować urządzenia skraplające wodę (np. foger).

Wielkość terrarium dla dorosłego osobnika to minimum  60x45x60 cm. Wielkość terrarium dla haremu to minimum 80x80x100 cm (dł. x szer. x wys.).

Oświetlenie

Oświetlamy w cyklu 8 godzinnym. Stosujemy oświetlenie UVB 5%.

Żywienie

Wszelkiego rodzaju bezkręgowce: duże owady, pajęczaki, krocionogi, ślimaki, sporadycznie także pisklęta ptasie, mniejsze jaszczurki oraz kolorowe owoce.

Rozmnażanie

Niemal wszystkie osobniki dostępne w handlu pochodzą z odłowu. Sporadycznie zdarzają się rozmnożenia w niewoli, lecz niemal zawsze ma to miejsce gdy samica odbyła gody jeszcze podczas pobytu na wolności. Samica składa od 8 do 12 jaj. Inkubacja jaj trwa ok 150 dni. W momencie wyklucia młode mają ok. 7 cm dł.

Zimowanie

Brak danych

Uwagi

Są to stosunkowo trudne w hodowli jaszczurki. Wykazują dużą agresję i silny temperament a jednocześnie wysoką stresogenność. Jako że większość okazów pochodzi z odłowu po ewentualnym zakupie należy je poddać kwarantannie. Osobniki z natury są z reguły nosicielami licznych pasożytów, zarówno zewnętrznych jak i wewnętrznych. Koniecznie należy skonsultować się z lekarzem weterynarii w celu pozbycia się pasożytów, nigdy nie podajemy żadnych preparatów na własną rękę. Podczas kwarantanny należy zapewnić jaszczurkom maksymalnie dużo spokoju, liczne kryjówki oraz obfitość wody, gdyż często w trakcie transportu ulegają silnemu odwodnieniu. Po okresie kwarantanny i aklimatyzacji stają zazwyczaj się mniej płochliwe, ale nigdy nie oswoją się w takim stopniu jak np. agama brodata i zawsze mogą okazywać agresję w stosunku do człowieka.

 

Opracowanie i źródła informacji

Jakub Kowalski

Źródła informacji

Doświadczenia własne oraz:
1.reptile-database
2.Grismer, L.L. 2011. Lizards of Peninsular Malaysia, Singapore and their adjacent archipelagos. Edition Chimaira, Frankfurt
3.Hallermann, J. 2005. The bizarre arboreal agamids. Reptilia
4.Manthey U 2008. Agamid lizards of Southern Asia, Draconinae 1. Terralog 7

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu