Alipes multicostis

Alipes multicostis

Alipes multicostis (Gerstaecker, 1854) osiągają spore rozmiary jak na Alipes – dorosłe osobniki mogą mierzyć nawet 12cm. Głowa brązowawa, tułów purpurowo-brązowy, nogi żółte, czułki zbudowane z 18 odcinków, z czego pierwsze 2,1/5 – 2,1/3 połyskujące, czerwone, dalsze odcinki są różowe z żółtym połyskiem. Ostatnia para nóg w kształcie tzw. 'piór’. Synonimem Alipes multicostis intermedius jest Alipes congoensis.

Występowanie

Alipes crolatus dziko występują w deszczowych lasach Afryki środkowej i południowej.

Cechy szczególne

Główną charakterystyką rodzajów podrodziny Otostigminae są tchawki o owalnym lub okrągłym kształcie. Alipes mają pewną dodatkową cechę, mianowicie ich ostatnia para nóg (tzw. terminal legs) uległa modyfikacji w 'pióra’. Powstają one poprzez spłaszczenie dwóch ostatnich członów nóg. Wytwarzają nimi ostrzegawczy dźwięk (a`la grzechotnik) kiedy są zaniepokojone, należy je wtedy pozostawić w spokoju, tak podrażniona może w każdej chwili zaatakować.

Wyjątkowość całe rodziny Alipes podkreśla fakt iż jako jeden z bardzo nie wielu jest to gatunek komunalny, można trzymać po kilka osobników w jednym terrarium (chodź zawsze istnieje ryzyko kanibalizmu). Porównując ten gatunek do ptaszników, można by je określić jako skolopendry podziemne, ochoczo kopią tunele, wraz z dużymi komnatami w których przebywają, choć nie zawsze. Kontrastuje to z innymi skolopendrami, u których nigdy nie zauważyłem odruchu kopania.

Podgatunki

Opisano dwa podgatunki Alipes multicostis:

1. Alipes multicostis multicostis (Imhoff, 1911)

   Występowanie: Kamerun, Wybrzeże Kości Słoniowej, Sierra Leone, Złote Wybrzeże.

2. Alipes multicostis intermedius (Attems, 1911)

   Występowanie: Uganda; Las Mabira, północno-zachodnia Tanzania, Kongo; Niangara, Avakubi, Kamerun.

Stosunkowo łatwo jest rozróżnić obydwa podgatunki od siebie, Tibia Alipes multicostis multicostis ostatniej nogi ma równą długość jak i szerokość, na ostatnim tergicie nie występuje podłużna bruzda a’la stępka (z niem. Mediankiel). Natomiast u Alipes multicostis intermedius tibia terminalnej nogi jest w przybliżeniu w 1½ dłuższa niż szerokość w tylnej części. Dodatkowo ten podgatunek jest mniejszy, osiąga jedynie 9,5cm długości.

Temperatura

Jest to gatunek tropikalny, wymaga wysokiej temperatury oraz sporej wilgotności. Temperatura w dzień 22-28°C, w nocy 18-21°C.

Wilgotność

Wilgotność powietrza 60-80%.

Terrarium

W podstawie nie mniejsze niż 30×10 cm dla dorosłego osobnika. Pojemnik musi być zabezpieczony od góry, gdyż skolopendry świetnie się wspinają po silikonie w rogach terrarium. Podłoże powinien stanowić torf odkwaszony bądź kokosowy, może on być zmieszany z piaskiem w proporcji 1/3. Można również dodać niewielką ilość wermikulitu. Stałym elementem wystroju powinno być poidełko. Powinna być również kryjówka, na przykład kawałek kory dębowej. Wystrój uzupełniamy wedle uznania, możemy dać coś do wspinania i/lub roślinki (np. Sphangum, Scindapsus)

Żywienie

Dorosłe osobniki karmimy świerszczami, karaczanami, młode natomiast małymi świerszczami, larwami mącznika młynarka, pinkami, itp. Pokarm niezjedzony usuwamy na następny dzień. Przy grymaszącym osobniku możemy uprzednio zabity pokarm zostawić na małej miseczkę (np. nakrętce po wodzie mineralnej), rano go usuwamy, jak i wszystkie niezjedzone resztki. Zapobiegnie to wdarciu się pleśni, która jest niebezpieczna dla skolopendr.

Aktywność

Gatunek aktywny w nocy, często późną nocą, lub nad ranem.

Rozmnażanie

Brak informacji.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował: justGreg 2007 na podstawie własnych doświadczeń i literatury:
Dr. Graf Attems. 1930. Das Tierreich – Scolopendromorpha;
Lewis J.G.E. 1981. The biology of centipedes, Cambridge University Press;
Ralf V. Chamberlin. The Chillopoda and Diplopoda collected by the American Museum Of Natural History Congo Expedition (1909-1915), With notes on some other african species;
A. Schileyko & V. Stagl. The collection of scolopendromorph Centipedes (Chilopoda) in the Natural History Museum in Vienna: a critical re-evaluation of former taxonomic identifications.