Phaeophilacris bredoides – śpieszek jaskiniowy

Phaeophilacris bredoides – śpieszek jaskiniowy

Phaeophilacris bredoides – śpieszek jaskiniowy

Phaeophilacris bredoides – śpieszek jaskiniowy

Śpieszek jaskiniowy (Phaeophilacris bredoides Kaltenbach, 1986) należy do rzędu prostoskrzydłych (Orthoptera), i ogólny plan ich budowy niewiele odbiega od budowy świerszczy. Phaeophilacris bredoides charakteryzuje się dość krępym i masywnym ciałem. Osiąga około 1,5-2,5 cm długości. Jego czułki są niezwykle długie i osiągają ponad 10 cm. Posiada długie nogi. Głowa wyposażona jest dodatkowo w smukłe przydatki gębowe. Wyrostki rylcowe są niemal równej długości co pokładełko dorosłej samicy. Ma ona całkowicie zredukowane skrzydła, zaś u samca sięgają zaledwie około połowy długości tułowia. Osobiście nigdy nie słyszałam, żeby wydawały jakieś dźwięki. Ubarwienie marmurkowe w różnych odcieniach brązu. Aktywne głównie w nocy. W naturze występują w Afryce.

Aklimatyzacja

Nowe owady najlepiej wpuścić do suchego, nie ogrzewanego terrarium, z duża liczbą kryjówek. Wodę i pokarm powinno podawać się w miseczce (łatwiej utrzymać czystość). Stopniowo dodajemy elementy grzejne – żarówkę czy kabel grzewczy. Wpuszczenie owadów do wilgotnego i gorącego terrarium kończy się dla nich śmiertelnie w ciągu 3-4 dni, dlatego wilgotność należy doprowadzać stopniowo do wybranego poziomu.

Terrarium

Powinno być możliwie jak największe z dużą liczbą kryjówek – doskonale nadają się do tego płaty kory, gałęzie itd. Śpieszki są bardzo skoczne. Na jakiekolwiek manipulacje w insektarium reagują ucieczką – w małym terrarium trudno cokolwiek zrobić, nie wywołując popłochu wśród owadów. Często kończy się to ich ucieczką. Minimalne wymiary to 20x40x20 cm, jednak w większych terrariach prezentują się o wiele lepiej. Rodzaj podłoża zależy właściwie od naszego poczucia estetyki i stylistyki. W terrarium funkcjonalnym dobrze sprawdza się włókno kokosowe, choć można stosować również piasek. W tym przypadku dobrze jest wstawić pojemnik z wilgotnym włóknem, do którego samice będą składały jaja. Suche liście, kamienie, patyki, skałki itd. – doskonale urozmaicą wnętrze terrarium. W przeciwieństwie do świerszczy, owady te nie obgryzają elementów wystroju, nie przegryzają siatki wentylacyjnej. Jednak potrafią wykorzystać każdą szczelinę w celu ucieczki. Nie wymagają oświetlenia, ale niewielka lampka dodatkowo ogrzeje terrarium i podniesie jego walory estetyczne.

Temperatura

Dobrze radzą sobie w dość szerokim zakresie temperatur od 20 do 30°C, znoszą wahania temperatury i okresowe jej spadki. W temperaturze pokojowej żyją około roku.

Wilgotność

Jeśli śpieszki rozmnażają się, podłoże powinno być lekko wilgotne, aby jaja złożone w podłożu nie wysychały. Dla podrostków wilgotność nie wydaje się być czynnikiem krytycznym, zwłaszcza gdy mają dostęp do mokrego pokarmu lub miski z wodą. Można nasypać do niej kamyki, co zapobiegnie topieniu się młodych. Jeśli w terrarium pozostawiamy wylęg lepiej z niej zrezygnować, na rzecz zraszania terrarium.

Żywienie

Naturalnie zamieszkują jaskinie, gdzie żywią się odchodami nietoperzy i owadami (również martwymi). W terrarium chętnie jedzą płatkowane pokarmy dla ryb, suszone rozwielitki, krojone mączniki i świerszcze, larwy trojszyków (Tribolium sp.), warzywa, owoce i produkty zbożowe, liście mniszka lekarskiego i suchą karmę dla kotów. Od czasu do czasu można podawać preparaty mineralno-witaminowe dla gadów czy płazów, które owady zwykle zjadają w pierwszej kolejności.

Rozmnażanie

Samica składa jaja w wilgotne podłoże za pomocą pokładełka. Jaja rozwijają się około miesiąca w temperaturze około 25°C. Nie wolno dopuścić do przeschnięcia podłoża, gdyż wtedy jaja wysychają. Młode po wykluciu maja około 2-3 mm długości i przypominają osobniki dorosłe.

Łączenie

Można łączyć z dużymi karaczanami, wijami, ślimakami lub kruszczycami. Przy niedostatecznej ilości pożywienia należy liczyć się ze stratami wśród młodych karaczanów i wijów. Obecne w podłożu larwy kruszczyc czy młode wije będą uszkadzały jaja śpieszków.

Uwagi

U śpieszków obserwuję minimalny kanibalizm – dochodzi do niego wyłącznie w przypadku braku pokarmu lub nadmiernego zagęszczenia i/lub braku kryjówek. Zasadniczo owady nie uszkadzają liniejących osobników własnego gatunku ani innych współmieszkańców terrarium.

Opracowanie i źródła informacji

Na podstawie własnych doświadczeń opracowała Aleksandra Pająkowska „Sihaya”