Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [17]
Loading...
13793
Mrówki – Opisy, Owady – Opisy

Camponotus ligniperdus – gmachówka drzewotoczna

Camponotus ligniperdus – gmachówka drzewotoczna

Synonimy

  • Camponotus ligniperda
Wygląd Camponotus ligniperdus (Latreille, 1802)jest to największa mrówka Polski i Europy.

  • Królowa – głowa całkowicie czarna. Na odwłoku pierwsze dwa, czasami cztery segmenty pomarańczowo-czerwone. Nogi i boki ciała najczęściej mocno czerwono, bądź czerwonobrązowe. Ciało bez wyraźnego owłosienia (włoski występują, jednak są bardzo rzadkie) – błyszczące.
  • Robotnice  – dwubarwne, głowa czarna, czerwony lub brązowy tułów. Na odwłoku pierwsze dwa segmenty czerwonawe, pozostałe czarne. Owłosienie rzadkie, ciało połyskliwy. Polimorficzne. Robotnice różnią się od siebie wielkością i pełnią różne funkcje w gnieździe.W łatwy sposób można zaobserwować różnice morfologiczne u poszczególnych kast jak i ich form pośrednich. Poruszają się dosyć spokojnie, jednak podniecone, „podskakują” energicznie uderzając odwłokiem o podłoże. W razie walki z innymi mrówkami czy polowania – zaskakują szybkością ruchów.
Wielkość
  • Królowa: 17-20 mm,
  • Samiec: 11-12 mm,
  • Robotnice: 11-14 mm
  • Robotnice – żółnierze: 12-14 mm
Występowanie Gatunek dość pospolity w lasach iglastych na południu kraju. Zamieszkuje pnie spróchniałych drzew, jednak spora część kolonii zamieszkuje pod ziemią. Tworzą szerokie korytarze, uszkadzając tkankę drzewa. Przez to uważane są za technicznego szkodnika drzewostanu.
Pożywienie Spadź i owady.
Szerszy opis Ten przepiękny olbrzym jest gatunkiem z natury łagodnym, jednak w sytuacji zagrożenia przez inne kolonie (zwłaszcza konkurencyjnej mrówki rudnicy), ukazują w pełnej krasie potęgę swojej wielkości. Zaatakowana kolonia z dużą ilością żołnierzy może dotkliwie pokąsać napastnika.

Gatunek zasiedla nasłonecznione miejsca w  starodrzewiu. Gatunek spokojny i skryty. Mimo to nie toleruje sąsiedztwa większych gatunków mrówek. Bezlitośnie je likwiduje, znacznie zmieniając swoje zachowanie. Stają się szybkie i agresywne.

Pomimo wyrządzanych wcześniej wspomnianych szkód w drzewie, pożyteczny ze względu na wielkie ilości zabijanych szkodników. Kolonie dosyć spore, liczące do 10000 robotnic, rozwijają się jednak powoli. Rójka w naszych warunkach przypada na majowy, ciepły wieczór (często już po zachodzie słońca). Młode królowe zakładają kolonie w sposób klasztorny w glebie. Najczęściej dopiero na wiosnę z jaj wylęgają się pierwsze małe piastunki. W drugim pokoleniu, w zależności od warunków w gnieździe, mogą się pojawić już pierwsze małe zbieraczki. Żołnierze pojawiają się przed osiągnięciem co najmniej dwustu robotnic. W najlepszym przypadku może to nastąpić w trzecim roku odchowu.

Nie wykazują wobec człowieka szczególnej agresji. Co więcej, kolonia wychowywana w warunkach sztucznych i mająca z człowiekiem częsty kontakt, zupełnie go ignoruje. 

Hodowla Camponotus ligniperda jest gatunkiem dosyć prostym w hodowli, jednak zalecanym dla osób cierpliwych, ponieważ wychów pierwszych pokoleń to kwestia od kilku miesięcy, do roku. Taka królowa najczęściej wymaga pomocy i podrzucenia potomstwa. Najlepiej formikarium w orientacji pionowej z wypełnieniem korkowym lub z balsy. Gatunek ciepłolubny – zalecane dogrzewanie.
Hibernacja Tak
Ochrona gatunkowa Nie
Lot godowy Pierwsza połowa maja, czerwiec.

Opracowanie i źródła informacji
Opracowała: Marta Anna Szelegieniec (Lilith66)
Uzupełnienie: Jakub Klimczak
Na podstawie własnych doświadczeń i danych z serwisu formicopedia.org autorstwa Piotra Frąszczaka

Przeczytaj też  Sphodromantis gastrica - modliszka gwinejska*

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu