Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [4]
Loading...
3960
Lasiodorides, Ptaszniki – Opisy

Lasiodorides polycuspulatus

Przeczytaj również Ptaszniki – najczęściej zadawane pytania oraz zobacz powiązane artykuły

Lasiodorides polycuspulatus – ptasznik

Nazewnictwo

Angielska nazwa tego gatunku to Peruvian Blond Tarantula.

Przed 1997 rokiem gatunek ten był sprzedawany jako Pamphobeteus spec.

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
Domena:eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:zwierzęta (Animalia)
Typ:stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:pajęczaki (Arachnida)
Rząd:Pająki (Araneae)
Podrząd:Opisthothelae
Infrarząd:Mygalomorphae
Rodzina:Theraphosidae

Gatunek opisany w 1917 roku przez Mello-Leitao – tak przynajmniej podaje Klatil. Możliwe, że jest to zwykła pomyłka w druku. Niektóre źródła (Kovarik, Peters, West) podają zaś inną datę i innego odkrywcę – 1997 rok, Schmidt i Bischoff. I raczej ta data jest poprawna.

Wygląd

Dorasta do 6-7 cm ciała, z rozpostartymi odnóżami do 15-20 cm. Zdarzają się także osobniki większe, dorastające do 9-10 cm ciała.

Dość ładny, duży ptasznik. Jego barwą podstawową jest czerń. Tarczka grzbietowa jest brązowo-złota – im więcej czasu upłynie od wylinki, tym jest ciemniejsza. Elementy odnóży są podzielone paseczkami w różowo-czerwonym odcieniu (z wiekiem ciemnieją). Niektóre osobniki są ciemnobrązowe. Nie ma różnic w ubarwieniu samic i samców. Młode są szare z czarną plamką na odwłoku, paseczki na kończynach pojawiają się dość późno.

Występowanie

Na wolności występuje w Peru i południowym Ekwadorze, w lasach tropikalnych.

Przeczytaj też  Gekko badenii - gekon Ulikowskiego, gekon złocisty

Biotop

Lasy tropikalne.

Długość życia

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Aktywność

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Gatunek średnio agresywny. Najczęstszą obroną jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka.

Jadowitość

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Wymiary terrarium dla dorosłej samicy powinny wynosić 30/30/20 cm (dł./szer./wys.). Jako podłoże dobrze sprawdza się torf lub substrat kokosowy o warstwie około 5 cm. Można także włożyć kawałek kory, korzeń, gałąź, itp. Miseczka z wodą nie jest konieczna, ale nie zaszkodzi – zaobserwowano, że część osobników bardzo dużo pije. Część z nich z kolei natychmiast przewraca lub zakopuje poidełko.

Temperatura

Optymalna temperatura dla tego gatunku to 25-28°C (w nocy może spadać do 20-22°C).

Wilgotność

Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 60-80%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Pająki karmimy larwami mącznika młynarka, larwami much, świerszczami, szarańczą, karaczanami. Dorosłym ptasznikom można podać od czasu do czasu średniej wielkości mysz.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze odnóży krocznych haczyki. Samica dojrzewa około 12-13 wylinki, samiec trochę wcześniej.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Przed łączeniem należy oba pająki dobrze nakarmić, a następnie umieścić samca w terrarium samicy. Samiec daje znak do kopulacji uderzając przednimi odnóżami w podłoże. Po krótkim czasie samica zaczyna się interesować swoim partnerem. Odpowiada mu w podobny sposób. Sama kopulacja trwa bardzo krótko, po czym samiec bardzo szybko ucieka. Zdarza się, niestety, że kończy w szczękoczułkach samicy. Samica wytwarza kokon około 4-5 miesięcy po kopulacji (może się zdarzyć tak, że kokon pojawi się zarówno później, jak i wcześniej).

Przeczytaj też  Brachypelma boehmei - ptasznik czerwononogi

Uwagi

 

Autor: Awikularia
Literatura:
L. Klatil, Sklipkani, krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
M. Toran, Pareni druhu Lasiodorides polycuspulatus, Amatersky arachnolog, 1/2002;
M. Vajs, Lasiodorides polycuspulatus, Amatersky arachnolog, 3/2003;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
Rick C. West, www.birdspiders.com;
www.cyriocosmus.com
;

Jedno przemyślenie na temat Lasiodorides polycuspulatus

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu