Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [5]
Loading...
753
Wije – Opisy

Scolopendra multidens

Scolopendra multidens – skolopendra

Początkowo Scolopendra multidens (Newport, 1844) zaliczona była do podgatunków Scolopendra subspinipes przez Kraepelinga w 1903, dziś wiemy iż jest to jednak oddzielny gatunek. Głowa wraz z pierwszym tergitem intensywnie czerwona, pozostałe tergity w brązowawo-ciemnozielonych barwach, ostatnie tergity przechodzą w brąz, nogi koloru żółtego, dwie ostatnie pary w kolorze intensywnie pomarańczowym. Spotykamy również osobniki z czerwonymi nogami i ciemniejszym karapaksem. Charakterystyczna jest duża ilość nakłuć [z ang. 'punctures’) na głowie.

Występowanie

Scolopendra multidens występuje na Tajwanie, w Chinach; Guangxi, Hong Kong, w Indonezja (Java), Japonii oraz na Filipinach.

Biotop

Gatunek tropikalny, zamieszkuje deszczowe lasy, również często spotykany na terenach zurbanizowanych, gdzie łatwiej jest mu zdobyć pokarm oraz schronienie.

Aktywność

Gatunek aktywny głównie w nocy, choć zdarzają się osobniki aktywne również w czasie dnia. Gatunek nerwowy, w razie wyczucia jakiegokolwiek zagrożenia lub możliwości konsumpcji zaatakuje bez wahania, lub zacznie bardzo szybko uciekać.

Cechy szczególne

Scolopendra subspinipes japonica prawdopodobnie jest podgatunkiem lub geograficzną odmianą Scolopendra multidens ponieważ jedyne różnice są w kolorystyce głowowy oraz w ilości przyśrodkowych bruzd na sternitach. Musi to byś jednak naukowo stwierdzone.

Temperatura

Temperatura w dzień 21-30°C, w nocy 18-20°C.

Przeczytaj też  Dermochelys coriacea - żółw skórzasty

Wilgotność

Wilgotność powietrza 60-80%.

Żywienie

Dorosłe osobniki karmimy świerszczami, karaczanami, młode natomiast małymi świerszczami, larwami mącznika młynarka, pinkami, itp. Pokarm niezjedzony usuwamy na następny dzień. Przy grymaszącym osobniku możemy uprzednio zabity pokarm zostawić na małej miseczkę (np. nakrętce po wodzie mineralnej), rano go usuwamy, jak i wszystkie niezjedzone resztki. Zapobiegnie to wdarciu się pleśni, która jest niebezpieczna dla skolopendr.

Terrarium

Minimalne wymiary dla dorosłego osobnika to 20×10 cm w podstawie, oraz wysokość większa niż długość osobnika. Gruba warstwa podłoża, najlepiej torfu lub włókna kokosowego zmieszanego z piaskiem i wermikulitem. Obowiązkowym elementem wystroju jest miseczka na wodę oraz kryjówka (kawałek kory, kamień, itp). Dodatkowo możemy dodać roślinki lub inne elementy wystroju wedle uznania. Jeżeli terrarium (bądź pojemnik) jest ciągle zaparowane i szybko pojawia się pleśń, najprawdopodobniej mamy za słaba wentylację. W przypadku plastikowego pojemnika, zwiększenie ilości dziurek powinno poprawić sytuację.

Rozmnażanie

Brak doniesień z Polski, za granicą potwierdzone przypadki.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Grzegorz Pełka (2007) na podstawie własnych doświadczeń i literatury:
Dr. Graf Attems. 1930. Das Tierreich – Scolopendromorpha;
J.G.E. Lewis 1981. The biology of centipedes, Cambridge University Press;
A. Schileyko & V. Stagl. The collection of scolopendromorph Centipedes (Chilopoda) in the Natural History Museum in Vienna: a critical re-evaluation of former taxonomic identifications;
Revision on Scolopendromorpha (Chilopoda) from Taiwan.
Chao J.-L., Chang H.-W. (2003) „The scolopendromrph centipedes (Chilopoda) of Taiwan” African Invertebrates 44(1): 1-11, see p. 7.

Przeczytaj też  Ethmostigmus spp.

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu